عنوان پایان‌نامه
بررسی تطبیقی توسعه شهری اصفهان و لندن در قرون ۱۲-۱۰ ه.ق /۱۸-۱۶ م
- رشته تحصیلی
- تاریخ - تاریخ ایران بعد از اسلام
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77253;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77253
- تاریخ دفاع
- ۲۳ آذر ۱۳۹۴
- دانشجو
- علی قاسمی
- استاد راهنما
- منصور صفت گل
- چکیده
- رساله حاضر تحت عنوان «بررسی تطبیقی توسعه شهری اصفهان و لندن در قرون 10 تا 12 ه ق/16 تا 18م» تلاشی است برای توضیح و تبیین این مسئله که شهر لندن پایتخت دولتهای انگلستان در فاصله زمانی بین قرون وسطی و شکل گیری تاریخ جدید، دچار تغییرات بنیادینی شد که منجر به ساخت الگوی توسعه مدرن در سده های 16 تا 18م/10 تا 12 ه ق، گردید؛ و در مقابل، اصفهان پایتخت دولت صفوی، علی رغم تغییراتی که باعث توسعه کمی و کیفی این شهر شد، دچار تغییرات ماهویی نگردید، و نتوانست سازه های توسعه مدرن را به وجود آورد، و بدین ترتیب در مرحله توسعه پیشامدرن باقی ماند. جهت توضیح مسئله پژوهش، نقش و کارکرد عوامل فرهنگی و جغرافیایی در پیوند با ساخت شکل بندی اجتماعی مهم ارزیابی گردید. از اینرو، بر اساس یک چارچوب نظری تلفیقی که بر نقش زمینه ای و اساسی الگوی نظام فرهنگی و معرفتی در تبیین پدیده های اجتماعی تأکید می کند و عوامل جغرافیایی را مکمل عوامل فرهنگی می داند، یک مدعای اصلی مبنی بر ذات تجدد خواه نظام فرهنگی لندن و هسته مقاوم نظام فرهنگی سنتی اصفهان جهت تبیین مسئله و سوال های پژوهش مطرح گردید. در ادامه دو مدعای فرعی دیگر بدین ترتیب مطرح شد: نخست، جغرافیای مناسب تر لندن و در مقایسه محدودیت های جغرافیایی اصفهان، عاملی تکمیلی و مهم در شکل دهی به صورت بندی های اجتماعی مدرن و پیشامدرن لندن و اصفهان بوده است. دوم، مرکزیت لندن در شبکه نظام سرمایه داری جهانی و وضعیت شبه مرکزی- نیمه پیرامونی اصفهان، عاملی اساسی جهت گذار به الگوی توسعه مدرن لندن و ثبات در وضعیت پیشامدرن اصفهان بوده است. به منظور اثبات یا رد مدعاهای طرح شده، پس از طرح کلیات، تأثیر دو عامل اصلی نظام فرهنگی و شرایط جغرافیایی در رابطه با ساخت سیاسی، اجتماعی- اقتصادی و فضای کالبدی شهرهای لندن و اصفهان، در متن اصلی تحقیق به آزمون گذارده شد. یافته های پژوهش حاکی از آنست که نظام فرهنگی تجدد خواه و شرایط جغرافیایی مناسب، و در نتیجه شکل بندی اجتماعی تحول پذیر لندن در تغییرات بنیادین و گذر از ساختارهای کهن و ارائه الگوی جدید توسعه مدرن در سده های 16 تا 18م/10 تا 12 ه ق، نقش اصلی و اساسی را ایفا کرده است. از سوی دیگر، هسته مقاوم نظام فرهنگی سنتی و در ادامه موانع جغرافیایی اصفهان، موجب ساخت صورت بندی اجتماعی‌ای گردید که بر حفظ وضع موجود و بازتولید الگوی توسعه ای پیشامدرن تأکید می¬کرد. واژه های کلیدی: اصفهان، لندن، توسعه شهری، نظام فرهنگی، عوامل جغرافیایی، صورت بندی اجتماعی، قرون 18-16م/12-10 ق.
- Abstract
- The purpose of this thesis entitled “The Comparative Study of the urban development of Isfahan and London during 10 to 12 AH/16 to 18 AD centureis” is an attempt to explain the fact that London the capital of England governments in the time of meddle ages to the formation of a new history, underwent fundamental changes that will lead to the constructing of modern development pattern in 16 to 18 century, and in the contrary Isfahan The capital of the Safavid despite the changes that lead to the quantitative and qualitative development of the town, didn’t change basically, and couldn’t bring modern development structures, and thus remained in the pre-development stage. To explain the statement of the problem, the role and function of cultural and geographical factors linked to the construction of important social formation was evaluated. Thus based on a combined theoretical framework that emphasizes on the fundamental role of the pattern of cultural and cognitional system in explaining social phenomena, and regrades geographical and cultural factors as supplement of each other; a main claim based on the modernizing essence of London’s cultural system and resistant core of Isfahan traditional cultural system to explain the problem and the question of the study was raised. In the following two subsidiary claims were put forward: First, more convenient geography of London and in contrary geographical constraints of Isfahan, have been Supplementary and important factors in shaping the modern and pre-modern social formations of London and Isfahan. Second, London-centric position in the network of global capitalism system and semi central -semi-peripheral status of Isfahan, have been key factors for the transition to modern development models of London and stability in premodern conditions of Isfahan. In order to prove or disprove these claims; the effect of two main factors- cultural system and geographical condition- in relation to the political, social and economic construction and physical space of London and Isfahan, were put to the test. The findings suggest that the modernizing essence of London’s cultural system, suitable geographical conditions, and therefore changeable social formation have played essential roles in fundamental changes, the transition from the old structures and providing new model of modern development in 16th to 18th century. On the other hand, resistant core of traditional cultural system and geographical barriers of Isfahan, lead to build the social formation that emphasized on maintaining current situation and reproduction of premodern development pattern. Keywords: Isfahan, London, urban development, cultural system, geographical factors, social formations, 16-18 centuries (Ad) or 10-12 centuries (Ah)
