عنوان پایان‌نامه

" برهمکنش زنبورهای Trichogramma و باکتریBacillus thuringiensis در کنترل مینوز جدید گوجه فرنگی(Tuta absoluta (Lepidoptera: Gelechiidae) Interaction of Trichogramma spp. and Bacillus thuringiensis in control of Tomato leafminer Tuta absoluta (Lepidoptera: Gelechiidae




    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7438;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7438
    تاریخ دفاع
    ۱۹ شهریور ۱۳۹۶
    استاد راهنما
    احمد عاشوری

    مینوز برگ گوجه فرنگیTuta absoluta (Lepidoptera: Gelechiidae) اخیرا به عنوان یکی از مهم ترین و مخرب ترین آفات گوجه فرنگی در منطقه خاورمیانه از جمله ایران، عراق، سوریه و ترکیه معرفی شده است. علی رغم آگاهی انسان از اثرات مضر آفت کش های شیمیایی روی سلامتی انسان، محیط زیست و موجودات غیرهدف، کنترل مینوز برگ گوجه فرنگی همچنان بر پایه استفاده گسترده از این ترکیبات استوار است. در این رساله، برهم کنش سه گونه زنبور پارازیتوئید تخم از جنس Trichogramma (Hymenoptera: Trichogrammatidae) (T. brassicae، T. embryophagum و T. evanescens) با باکتری بیمارگر Bacillus thuringiensis در کنترل مینوز برگ گوجه فرنگی مورد مطالعه قرار گرفت، با این هدف که بهترین ترکیب عوامل کنترل بیولوژیک برای توسعه یک روش کنترل رضایت بخش و دوستدار محیط زیست در چارچوب برنامه های مدیریت تلفیقی این آفت شناسایی شود. در آزمون اول، کارایی این سه گونه زنبور به همراه باکتری B. thuringiensis، بر روی تخم مینوز گوجه¬فرنگی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که به ترتیب دو گونه T. embryophagum و T. brassicae دارای بهترین عملکرد هستند. سپس این دو گونه در شرایط گلخانه و در سه تراکم 5،10 و 20 زنبور به ازای هر بوته بر روی تخم های مینوز رهاسازی شدند و درصد پارازیتیسم اندازه گیری شد و نتایج نشان داد که گونه T. embryophagum و تیمار دارای 20 عدد زنبور این گونه، دارای بیشترین میزان پارازیتیسم (43 درصد) بود. در آزمون بعدی، کارایی سه غلظت (???، ??? و ??? سلول بر میلی لیتر) از سوسپانسیون باکتری بیمارگر B. thuringiensis روی سنین مختلف لاروی مینوز برگ گوجه فرنگی مورد مطالعه قرار گرفت و نشان داده شد که غلظت ??? سلول در میلی لیتر به عنوان موثرترین غلظت برعلیه تمام سنین لاروی آفت است. در یک آزمایش گلخانه ای، خصوصیات زیستی دو گونه زنبور پارازیتوئید T. embryophagum و T. brassicae در حضور و عدم حضور باکتری بیمارگر مورد ارزیابی قرار گرفت. براین اساس، بیشترین درصد پارازیتیسم در مورد گونه T. embryophagum در تلفیق با باکتری بیمارگر به میزان 18/31 درصد بود در حالی که در شرایط عدم حضور باکتری، این میزان 05/23 درصد بود. در نهایت، با انجام هفت آزمایش بویایی سنجی با استفاده از دستگاه الفکتومتر Y شکل، پاسخ بویایی سه گونه زنبور پارازیتوئید مذکور به گیاهان سالم گوجه فرنگی، گیاهان آلوده به مینوز برگ گوجه فرنگی، گیاهان تلقیح شده با باکتری B. thuringiensis و تخم های مینوز برگ گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج اولین آزمایش بویایی سنجی، حشرات ماده گونه T. embryophagum تمایل معنی داری برای حرکت به سمت گیاهان سالم گوجه فرنگی نشان دادند اما در مقابل، زنبورهای دو گونه T. brassicae و T. evanescens تمایلی برای حضور روی گیاهان سالم گوجه فرنگی نداشتند. نتایج آزمایش های بویایی سنجی دوم، سوم و چهارم نشان دهنده پاسخ مثبت زنبورهای پارازیتوئید به بوهای متصاعدشده از گیاهان آلوده به تخم و لارو مینوز برگ گوجه-فرنگی در مقایسه با هوای پاک بود، صرف نظر از این که این گیاهان به باکتری بیمارگر آلوده شده باشند یا خیر. نتایج آزمایش پنجم نشان داد که زنبورهای سه گونه T. brassicae، T. evanescens و T. embryophagum ترجیحی به بوهای متصاعد شده از گیاهان آلوده به تخم و لارو مینوز برگ گوجه فرنگی که با باکتری بیمارگر تیمار شده اند نسبت به آن ها که توسط باکتری بیمارگر تیمار نشده اند، ندارند. همچنین، آزمایش ششم نشان داد که حشرات کامل این سه گونه به بوهای متصاعد شده از باکتری بیمارگر نیز واکنش مثبت ندارند. آزمایش هفتم بویایی سنجی نشان داد که حشرات کامل سه گونه T. brassicae، T. evanescens و T. embryophagum نسبت به بوهای متصاعد شده از تخم های مینوز برگ گوجه-فرنگی در مقایسه با هوای پاک پاسخ مثبت نشان می دهند. مطالعه حاضر، برای اولین بار کارایی زنبور پارازیتوئید T. embryophagum در کنترل مینوز برگ گوجه فرنگی را مورد ارزیابی قرار داد. نتایج این مطالعه نشان داد که زنبور پارازیتوئید مذکور، می تواند در تلفیق با باکتری بیمارگر B. thuringiensis در چهارچوب برنامه¬ای مدیریت تلفیقی مینوز برگ گوجه فرنگی مورد استفاده قرار گیرد، بدون اینکه اثر منفی قابل توجهی از جانب باکتری بیمارگر متوجه خصوصیات زیستی مختلف و کارایی پارازیتیسم آن باشد. حتی برخی خصوصیات زیستی زنبور پارازیتوئید، مانند درصد پارازیتیسم، درصد خروج و زنده¬مانی حشرات کامل در حضور باکتری بیمارگر بهبود پیدا کرد. اگرچه نسبت جنسی این حشره در حضور باکتری بیمارگر به سمت نرها متمایل شد.
    Abstract
    Tomato (Solanum lycopersicum L.) is the second most important vegetable crop in Solanaceae. This crop is attacked by a wide range of pests like the tomato leaf miner, it has been a pest of open field and greenhouse tomato in South America and different regions for along time. Current pest management methods rely on pesticides despite the known hazards to human health and the environment. Repeated use of pesticides has also led to the development of resistance by pests. Therefore, it is important to evaluate other pest control tactics that are safe, effective and economically viable. This study investigated the interaction of three Trichogramma species and Bacillus thuringiensis (Bt) in control of the tomato leafminer Tuta absoluta with looking for the most suitable species among Trichogramma brassicae, T. evanescens, and T. embryophagum determining possible side-effects of B. thuringiensis on fitness parameters of Trichogramma species for biological control of T. absoluta and studying the possible synergistic effects between Trichogramma species and B. thuringiensis in controlling T. absoluta in semi field conditions. Effect of Trichogramma species and B. thuringiensis on eggs T. absoluta in laboratory carried out by using T. brassicae, T. evanescens and T. embryophagum, reared on eggs of Ephestia kuehniella (Lepidoptera: Pyralidae), according to the obtained results, the highest parasitism rate on Bt-treated eggs of T. absoluta was obtained for T. embryophagum. Whatever the results showed when three release doses (5, 10 and 20 parasitoids/plant) for each species were tested in cages inside greenhouse, both T. brassicae and T. embryophagum were significantly effect, especially at higher doses, in high parasitism of T. absoluta eggs. Also three suspensions (104, 105, 106 cell/ml) of B. thuringiensis were tested against each of four larval instars of T. absoluta and results showed that the concentration 106 cell/ml resulted in the highest mortality of all instar larvae. Otherwise the lowest number of T. absoluta mines was recorded in treatment of T. brassicae or T. embryophagum + B. thuringiensis + T. absoluta were significantly lower than those of all other treatments, while the highest number of mines per plant was recorded in control. In addition, the results showed that parasitoid T. embryophagum females are positively attracted to the healthy tomato plants, while female parasitoids were positively attracted to the tomato plants infested with T. absoluta eggs/larvae. Additionally, female parasitoids were not attracted, and even had a negative response to Bt treated plants, that refers there is no attractant effect from using Bt on control T. absoluta eggs. As far as we know, this is the first study to investigate T. embryophagum for biological control of T. absoluta and results of the present study suggested that T. embryophagum in combination with Bt could be more effect for biological control of T. absoluta.