عنوان پایان‌نامه
تئاتر مروج صل فرهنگی با خوانش تطبیقی تعزیه (ایران) زبان عروسک پیتر شومان(آمریکا) و تئاتر بازیگران کوچک(ژاک فیلیک فرانسه
- رشته تحصیلی
- تئاتر
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11869;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81331;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11869;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81331
- تاریخ دفاع
- ۰۷ تیر ۱۳۹۶
- دانشجو
- فردوس حاجیان پاشاکلائی
- استاد راهنما
- تاجبخش فنائیان, محمدباقر قهرمانی
- چکیده
- هدف اصلی این پژوهش، تحلیل نگرشهای مختلف صلح و معرفی گونه ای از آن به نام صلح فرهنگی از طریق هنر تئاتر است. در این پژوهش از میان روش های تبیین صلح فرهنگی نشانه شناسی فرهنگی یوری لوتمان، فلسف? صلح کانت و جامعه شناسی میدان ها و سرمایه های اجتماعی پی یر بوردیو از اهمیت خاصی برخوردار است. در سپهر فرهنگ، مرکز جایی است که متون فرهنگی تولید می شوند. در حالی که در حاشیه، همواره آشوب و بی نظمی فرهنگ را تهدید می کند. مرکز و حاشیه به طور متداول و معمول با یکدیگر در جدال و کشمکش اند. حاشیه محل خلاقیت و نو آوری است، زیرا در واقع تنش میان مرکز و حاشیه است که به ایجاد معنا و فرهنگ جدید می انجامد و در نهایت به تغییر مرکز منتهی می شود. این تنش و جدال در ذات هنر، به ویژه هنرهای دراماتیک وجود دارد و گاه به بالاترین حد خود می رسد. کانت در حوزه اخلاق معتقد بود که باید به دیگری به چشم یک غایت فی النفسه نگریسته شود. این نوع نگاه بهترین نمود خود را در صلح فرهنگی می یابد، چرا که صلح فرهنگی بنا ندارد دیگری فرهنگی را تحت سلطه آورد، بلکه معتقد به همزیستی مسالمت آمیز است. به مثابه داده¬های این رساله، به مطالعه موردی تعزیه پیتر شومان و ژاک فلیکس به عنوان سه متن پرداخته خواهد شد. این دو هنرمندانی هستند که با وجود دارا بودن هوش فرهنگی در دل خشونت یک جامعه(یکی در بطن جنگ جهانی دوم و در دوره اشغال پاریس، و دیگری در بطن جامعه ملتهب سیاسی آمریکا)، با صلح کوشی و صلح پژوهی «مکان» را به مثابه میدان فرهنگ برای ایجاد صلح از طریق تئاتر انتخاب کردند. به کمک نظریه میدان های بوردیو، این تغییر کاربری مکان در تئاتر صلح فرهنگی تشریح می شود. یافته این پژوهش آن است که تعزیه در مقام یک سنت آیینی-اجرایی بتواند با دور شدن از مکان و فضای اولیه در هر اجرا با وجود برهم زدن مرز فرهنگ، یک منطق گفتمانی در دل فرهنگ ایجاد کند. این منطق گفتمانی به دلیل مشارکت مستقیم و معقول مخاطب، می تواند زمینه ساز صلح از طریق مردم شود.
- Abstract
- The main goal of this study is to analyze various perspectives towards peace, and introduce a type of peace called cultural peace via theater. In this study, among the methods of explanation of cultural peace, Yuri Lotman’s cultural semiotics, Kant’s The Critique of Practical Reason, and Pierre Bourdieu's field theory and capitals received a special attention. The center of cultural sphere is where cultural texts are produced, while on the Outskirts, culture is always threatened by disturbance and chaos. The center and Outskirts are commonly conflicting with each other. The Outskirts is place of creativity and innovation, because it is the conflict between the center and Outskirts which in fact ends in creation of new meaning and culture, and finally leads to change of the center. This conflict or tension is intrinsic to art, particularly dramatic arts, and sometimes reaches to its highest level. In the field of ethics, Kant believed that the other must be viewed as an end in itself. This type of view is represented in cultural peace best, because cultural peace is not going to overpower the cultural other, but it believes in peaceful coexistence. As for the data of this work we have case studied Taziyeh, Peter Schumann and Jacques Felix, as three distinct texts. These two are artists who having cultural intelligence in the heart of violence (on in the middle of World War II and during occupation of Paris, and the other in the inflamed society of America) with peace seeking spirits chose “place” as a cultural field for establishment of peace via theater. This function change of the place can be explained with the help of Bourdieu's field theory. The findings of this study show that Taziyeh, as a ritual-performing tradition, while changing the cultural borders can create a discourse logic in culture by distancing from the primary environment and place in every performance. Because of direct and rational participation of addressee, this discourse logic can prepare the beds for peace by people. Keywords: Cultural Peace, Place of Influence, Taziyeh, Peter Schumann, Jacques Felix.
