عنوان پایان‌نامه
مطالعه اثرات سلکوکسیب بربیان ژنهای فاز مولکولهای چسبان دخیل در سرطان کولورکتال در شرایط in vitro
- رشته تحصیلی
- دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکتری عمومی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3498;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3498;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61287
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- محدثه اخوان مهدوی
- استاد راهنما
- گودرز صادقی هشتجین
- چکیده
- مقدمه: سرطان کولورکتال بیماریی است که در آن سلول‌های بدخیم سرطانی در بافت روده بزرگ تشکیل می‌شوند. به جز در نواحی حیاتی بدن، بقیه سرطان ها که در محل اولیه خود رشد می یابند، تهدید کننده حیات نبوده و بیماری وقتی مخوف و کشنده می باشد که متاستاز رخ بدهد. بطور خلاصه متاستاز فرآیندی است که سلول های بدخیم پس از تکثیر در موضع خود، به بستر خارج سلولی خود ((ECM نفوذ کرده و پس از تخریب آن وارد رگ های خونی و لنفی شده و در نهایت با همان مکانیسم های هضم و تخریب از رگ ها خارج شده و کانون‌های متاستاتیک تشکیل می دهند. آنزیم Cox-2 باعث تسریع در پرولیفراسیون سلول های بدخیم می‌شود. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (مانند سلکوکسیب) به طور انتخابی باعث مهار Cox-2 می‌شوند و اثرات پیشگیرنده و درمانی در این بیماری از خود اعمال کرده و روند تهاجم و متاستاز را به تأخیر می‌اندازند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات سلکوکسیب بر مسیر مولکولی و ژنومی فاز مولکولهای چسبان آبشار متاستاتیک سرطان کولورکتال بوده است. مواد و روش‌ها: ابتدا پرایمرهای الیگونوکلئوتیدی ژنهای CDH-1،CTNNB1 و CEACAM1 که به ترتیب ژنهای پروتیئن‌های E-cadherin، B-catenin و CEA هستند، از پایگاه داده‌های جهانی Gene Bank استخراج و توسط نرم افزار، آغازگرها طراحی شدند. سپس رده سلولی HCT-116 کشت و پاساژ داده شد و به آن‌ها ماده مؤثره داروی Celecoxib با غلظت 50 و 100 میکرومولار و به گروه کنترل نیز پلاسبو اضافه شد. پس از گذشت 24 ساعت، پرایمرها طراحی و آزمون های ژنتیکی مربوطه انجام و پس از استخراجRNA و سنتز cDNA میزان بیان ژن‌ها با متد Real-time PCR ارزیابی شد و پس از اتمام این مرحله نتایج گروه کنترل با گروه تیمار شده با داروی سلکوکسیب مقایسه گردید. نتایج: در مقایسه با گروه کنترل، میزان بیان ژن CTNNB1 در گروه درمان شده با سلکوکسیب در دوز 50 میکرومولار به میزان 12% و دوز100 میکرومولار به میزان 30% کاهش نشان داد که در هر دو مورد به سطح معنی داری آماری رسید (P<0.05). و میزان بیان ژن CDH1 در دوز 50 میکرومولار به میزان 25% و در دوز میکرومولار 100 به میزان 54% افزایش یافت که هر دو دوز از نظر آماری معنی دار بودند (P<0.05). میزان بیان ژن CEACAM1 نیز در غلظت 50 میکرومولار به میزان 4% و در غلظت 100 میکرومولار به میزان 8% در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت که هر دو دوز از نظر آماری معنی دار نبودند (P= 0.217). نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که افزایش تظاهر ژنهای مهار کننده سرطان و کاهش تظاهر ژنهای دخیل در تهاجم آن از مکانیسم‌های اصلی داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی در پیشگیری و تخفیف سرطان کولورکتال باشد و احتمالاً سلکوکسیب سبب کاهش رشد، تهاجم و متاستاز سلول‌های سرطانی کولورکتال را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.
- Abstract
- Introduction: Colorectal carcinoma is a disease in which malignant cells are formed in the large intestine. Except in the vital areas of the body, other cancers that grow in their initial locations, are not essentially life-threatening unless a metastasis occurs. Briefly, metastasis in a precess in which the malignant cells diffuse and damage the extracellular spaces; then, they enter blood and lymphatic vessels. Non-steroidal anti-inflammatory drugs can inhibit the Cox-2 enzyme through which they exert preventive and therapeutic effects on CRC and delay the process of invasion and metastasis. This study aimed to investigate the effects of selecoxib on molecular and genomic of adhesion molecule phase of the metastatic cascade in the CRC. Materials & Methods: First the oligonucleotide primers of the genes CDH1, CTNNB1 and CEACAM1 (the genes of the proteins E-cadherin, B-catenin and CEA, respectively) were determined from the Gene Bank of the Global Data Website; primers were designed by software facilities. Thereafter, HCT-116 cell line was cultured and treated by celecoxib (either 50 or 100 ?M); controls received the vehicle. After 24 h, genetic tests were performed and, after extraction of RNA and cDNA synthesis, gene expression was determined by Real Time PCR method. Finally, the results of the treated groups were compared with the control group. Results: Compared to the controls, expression of CTNNB1 gene was decreased by 12% and 30% in celecoxib 50 and 100 groups, respectively (P<0.05). CDH1 expression was increased by 25% and 54% in celecoxib 50 and 100 groups, respectively (P<0.05). CEACAM1 expression showed a relative but not significant decrease of 4% and 8% in celecoxib 50 and 100 groups. Conclusions: It seems that increased expression of inhibitory and decreased expression of promoting genes of cancer is among the mechanisms of action of NSAIDs in the prevention and alleviation of the CRC. Celecoxib is likely to decrease the development, growth, invasion and metastasis in the cancer cells of the colorectal carcinoma.
