عنوان پایان‌نامه
مطالعه اثرات باز دارنده توپوتکان بر نورگزاریی کوروئید CNV ایجاد شده توسط لیزر در رت
- رشته تحصیلی
- بیماری های داخلی دامهای کوچک
- مقطع تحصیلی
- دکترای تخصصی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 568 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60902;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 568 ت
- تاریخ دفاع
- ۱۶ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- محمد علی قلی پور
- استاد راهنما
- سیدجاوید آل داود
- چکیده
- نو رگ زایی مشیمیه (CNV) به معنای رشد عروق جدید از مشیمیه و گسترده شدن این عروق به فضای زیر اپی تلیوم رنگدانه دار شبکیه یا زیر شبکیه عصبی یا ترکیبی از این دو است. یک مطالعه پیش بالینی دو مرحله ای با هدف بررسی امنیت تزریق داخل زجاجیه توپوتکان و تأثیر آن بر نو رگ زایی مشیمیه در مدل رت طراحی شد. این مطالعه با استفاده از 62 رأس رت از نژاد لیستر هودد انجام گرفت. در مرحله اول این مطالعه 35 رأس رت به 5 گروه 7 تایی تقسیم شدند. غلظت های مختلف توپوتکان (125/0، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 میکروگرم در 5 میکرولیتر) در زجاجیه چشم راست تزریق شد. در چشم چپ تزریقی انجام نگرفت و به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. یک گروه مجزا متشکل از 7 رت به عنوان کنترل دوم در نظر گرفته شد. در این گروه 5 میکرولیتر سرم فیزیولوژیک در زجاجیه چشم راست تزریق گردید. 7 و 28 روز پس از تزریق چشم ها تحت معاینه بالینی و مطالعه الکترورتینوگرافی قرار گرفتند. پس از آخرین معاینه با مرگ بدون رنج به زندگی رتها خاتمه داده شد، چشم های آنها تخلیه شده و در فرمالین 10% قرار داده شدند و برای بررسی با میکروسکوپ نوری آماده سازی شدند. علاوه بر رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین، رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی برای پروتئین رشته ای اسیدی گلیال (GFAP) نیز انجام گرفت. پس از بدست آوردن حداکثر دوز بی خطر توپوتکان در مرحله اول، مرحله دوم مطالعه انجام گرفت در این مرحله گروه های کنترل و درمان با هدف ایجاد ضایعات CNV تحت تابش اشعه لیزر قرار گرفتند. چشم راست 20 رت به وسیله لیزر دیود قرمز متصل به اسلیت لامپ تحت فتوکواگولاسیون قرار گرفت (8 نقطه در هر چشم). قطر نقاط لیزر شده 100 میکرومتر بود و دستگاه به گونه ای تنظیم شد که حباب نشان دهنده شکستگی غشای بروک مشاهده شود (توان 200 میلی وات و زمان 1/0 ثانیه). بلافاصله پس از انجام لیزر گروه درمان حداکثر دوز تعیین شده در مرحله اول و گروه کنترل 5 میکرولیتر سرم فیزیولوژیک دریافت کردند. 4 هفته با مرگ بدون رنج به زندگی رتها خاتمه داده شد، چشم های آنها تخلیه شد و در فرمالین 10% قرار گرفت و پس از آماده سازی مقاطع سریالی از نواحی لیزر شده در زیر میکروسکوپ نوری بررسی گردیدند. نتایج بررسی های بالینی و هیستوپاتولوژیک در مرحله اول هیچ تغییر نشان دهنده سمیت دارو را در ساختارهای چشم نشان نداد. رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی برای پروتئین GFAP نیز یافته غیر طبیعی را نشان نداد. اختلاف معنی داری میان فاکتورهای الکترورتینوگرافی بین گروه های درمان و کنترل مشاهده نشد (05/0 > p). براساس این نتایج غلظت 1 میکروگرم در 5 میکرولیتر توپوتکان به عنوان دوز درمانی برای مرحله دوم انتخاب شد. شدت نشت فلورسئین در فاز تأخیری آنژیوگرافی شبکیه در گروه درمان شده با توپوتکان به شکل معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (01/0 > p). میزان بروز CNV در چشم های درمان شده با توپوتکان کمتر از چشم های کنترل بود (7/8% در مقابل 2/96%)، همچنین مساحت ضایعات CNV اندازه گیری شده در مقاطع هیستوپاتولوژیک در گروه درمان کمتر از گروه کنترل بود (01/0 > p). نتایج این مطالعه نشان می دهد که تزریق داخل زجاجیه توپوتکان راه مؤثر و بی خطری برای جلوگیری از نو رگ زایی مشیمیه است.
- Abstract
- Choroidal neovascularization (CNV) refers to new blood vessel growth from the choroid that extends into the subretinal pigment epithelium, or subretinal space, or a combination of both. A two phase preclinical study was designed to evaluate the safety of topotecan and its inhibitory effect on choroidal neovascular membrane development in a rat model of laser induced CNV. Materials: A total number of 62 pigmented Lister Hooded rats were used. Methods: In phase I of the study, 35 animals were assigned into 5 treatment groups and received intravitreal injections of serial dilutions of topotecan (0.125 µg, 0.25 µg, 0.5 µg, 0.75 µg and 1.0 µg per 5 µl) in one eye, while the fellow eye (control) received no injection. In addition, 7 other animals were assigned into a 6th group which served as a double control and received 5 µl of normal saline in one eye. 7 and 28 days later all the eyes were subjected to ophthalmic and electroretinography examinations. After the last examination animals were sacrificed and enucleated globes were fixed with formalin 10% and processed for Light microscopy examination. Immunohistochemical staining for glial fibrillary acidic protein (GFAP) was performed in addition to the routine hematoxylin and eosin. In Phase II, CNV was induced by laser trauma in treatment and control groups. Diode-laser photocoagulation was performed on right eyes (8 lesions per eye) of 20 rats by a slit lamp laser delivery system using a setting of 100µm, 0.1 sec and 200 mW. Immediately after undergoing the laser procedure, eyes in treatment group (n=10) received 1 µg/5µl of topotecan and control eyes (n=10) received 5µl of normal saline intravitreally. Four weeks later, Animals were euthanized after retinal angiography, and enucleated eyes were fixed with formalin 10%. Serial sections of each laser induced lesion were examined under light microscopy. Results: The results of ophthalmic and histopathologic examinations, in the first phase of the study, revealed no abnormality in topotecan-treated and control eyes, GFAP immunoreactivity was also unremarkable. No significant differences were found in ERG responses between topotecan-injected and control eyes (p<0.05). Based on these results 1µg/5µl was chosen as the treatment dose for the second phase. Late stage fluorescein angiography leakage scores were significantly lower in topotecan-treated eyes compared to controls (p<0.01). Eyes that received topotecan had a significant lower incidence of fibrovascular proliferation (8.7% vs 96.2%), as evaluated by histopathology, and the average area of CNVM was smaller in them compared to controls (p<0.01). In conclusion, results of this study show that intravitreal injection of topotecan is a safe and promising way for inhibiting choroidal neovascularization.
