عنوان پایان‌نامه

اثر تماس طولانی مدت استات سرب بر یادگیری شرطی احترازی فعال در موش سوری



    دانشجو در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اثر تماس طولانی مدت استات سرب بر یادگیری شرطی احترازی فعال در موش سوری" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    دامپزشکی
    مقطع تحصیلی
    دکتری عمومی
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3400;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3400;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56881
    تاریخ دفاع
    ۲۹ شهریور ۱۳۹۱

    زمینه و هدف: سرب مسموم کننده محیط زیست انسان محسوب می شود و قادر است تغییرات گسترده ای را در ساختار و عملکرد مغز به خصوص در کودکان ایجاد کند.تماس مزمن با سطوح پایین سرب بر روی عملکرد سیستم اعصاب مرکزی اثر گذاشته، سبب ایجاد تغییراتی در عملکرد این سیستم می شود.علیرغم کوشش های انجام شده در مورد اثرات رفتاری سرب در نتایج بدست آمده اختلافاتی وجود دارد و در تحقیقات مختلف نتایج متناقضی به دست آمده است.در این مطالعه اثرات تماس مزمن با سطوح پایین سرب بر روی یادگیری به روش شرطی اجتنابی فعال مورد ارزیابی قرار گرفته است. مواد و روش کار: تعداد 24 قطعه موش سوری نر بالغ در 4 گروه 6 تایی (3 گروه آزمون و یک گروه شاهد) قرار داده شدند. آب آشامیدنی گروه های آزمون با یکی از غلظتهای 0.1، 0.33 یا 1 گرم در لیتر از استات سرب به مدت 28 روز آلوده گردید. آزمایشها در محلی نیمه تاریک انجام گرفت. در روز 29 برای ایجاد سازگاری، هر یک از حیوانات بصورت جداگانه به مدت 10 دقیقه بدون هیچ محرکی در دستگاه شاتل باکس قرار گرفتند و آزادانه رفت و آمد کردند. در روزهای 30، 33 و 36 آزمایش ها در هر موش 40 بار (یعنی جمعاً 120 بار) و در هر بار به مدت 80 ثانیه به شرح زیر انجام شد: دوره گریز 60 ثانیه نور (محرک شرطی)، سپس قطع نور به مدت 5 ثانیه،‌ سپس دوره اجتنابی فعال شامل 10 ثانیه صدا (محرک غیرشرطی) همراه با نور، سپس دوره هشدار یعنی 5 ثانیه بدون نور و صدا. متغیری که مد نظر قرار گرفت تعداد دفعات از 40 تست بود که حیوان در هر کدام از مراحل سه گانه فوق از حجره دارای محرک به حجره امن پناه می برد. نتایج: در هر سه دوره ی گریز، اجتناب فعال و هشدار غلظت 0.1 گرم بر لیتر از استات سرب در آب آشامیدنی موجب تضعیف بارز یادگیری گردید که در مورد دوره هشدار از نظر آماری معنی دار بود. در دوز 0.33 گرم بر لیتر یادگیری در دوره گریز تقریباً مشابه گروه شاهد و در دوره های اجتناب فعال و هشدار اندکی کمتر از گروه شاهد بود. یادگیری در حیواناتی که بالاترین دوز استات سرب ( 1 گرم بر لیتر) را دریافت کرده بودند در دوره هشدار اندکی کمتر از گروه شاهد، در دوره گریز بیشتر از گروه شاهد ( ولی نه معنی دار) و در دوره اجتناب فعال به صورت معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.05). نتیجه گیری: از تحقیق حاضر نتیجه گرفته شد که اولاً آلودگی با سرب بر یادگیری در مدل موش سوری مؤثر است، ثانیاً این تأثیر عمدتاً منجر به اختلال در یادگیری میشود و ثالثاً نوع پاسخ حیوان بسته به دوز مورد استفاده متفاوت میباشد.
    Abstract
    Introduction: Lead (Pb) is a major pollutant in the environment, which, upon long exposure, can impose a broad range of abnormalities in the structure and function of the brain, especially in infants. In spite of efforts done, there are controversies in the findings related to the behavioral effects of lead. In this study, the effect of chronic exposure to low levels of lead acetate (LA) was assessed on active avoidance in the mouse as a laboratory animal model. Materials & Methods: Twenty four male mature mice were classified into 4 groups of 6 each. Drinking water of the animals was treated with either 0 (control), 0.1, 0.33 or 1 g/L of LA for 28 days. On day 29, all animals were placed separately in the shuttle box without any stimulation for 10 min in order to adopt to test situation. Tests were done on days 30, 33 and 36, consisting of the following phases: Light for 60 sec (Escape Period = EP), then 5 sec no light, then 10 sec sound stimulus (Active Avoidance Period = AAP), then 5 sec no light – no sound (Alarming Period = AP). Every animal was subject to the test 40 times each time (120 in total). The number of times out of 40 that animal left the test compartment to the safe one during 3 periods was recorded. Results: In all 3 periods of escape, active avoidance and alarming, 0.1 g/L of LA caused a decrease in learning ability which was statistically significant in EP. With 0.33 g/L at the EP, learning was similar to controls while in AAP and AP, it was slightly less than controls. With the highest dose of LA exposure (1 g/L) in AP, learning was rather lower than control group while in the EP it was stronger than the untreated animals; surprisingly, learning index was significantly enhanced in the AAP (P<0.05). Conclusion: Lead exposure affects the learning ability of mice causing disorders that depend on the dose. More work has to be done to investigate these effects in more depth while resolving the controversial findings of the existing data, including those of the present study.