عنوان پایان‌نامه

مطالعه اثر ترکیبی اسانسهای زنیان



    دانشجو در تاریخ ۰۵ دی ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مطالعه اثر ترکیبی اسانسهای زنیان" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    دامپزشکی
    مقطع تحصیلی
    دکتری عمومی
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3430;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56285
    تاریخ دفاع
    ۰۵ دی ۱۳۹۱
    دانشجو
    عسل احمدی
    استاد راهنما
    حسن گندمی نصرآبادی

    کاربرد ترکیبات طبیعی شامل اسانس های روغنی روش مؤثری برای جلوگیری از رشد پاتوژن های باکتریایی در مواد غذایی می باشد. در این مطالعه اثر غلظت های مختلف اسانس زنیان (صفر، 125، 250، 500، 1000 و2000ppm ) و اسانس اسطوخودوس (صفر، 125، 250، 500، 1000، 2000 و 4000ppm ) به صورت تنها و تؤام با هم در محیط آزمایشگاهی جهت تعیین حداقل غلظت بازدارنده (MIC) به روش براث میکرو دایلوشن بر علیه برخی از باکتری های پاتوژن غذایی شامل اشریشیا کولای، سالمونلا تیفی موریوم، لیستریا مونوسایتوژنز، باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس و همچنین اثر غلظت های تحت بازدارنده ی این ترکیبات بر منحنی رشد باکتری اشریشیا کولای و استافیلوکوکوس اورئوس بررسی گردید. براساس نتایج به دست آمده، میزان MIC اسانس زنیان به تنهایی بر باکتری های اشریشیا کولای، سالمونلا تیفی موریوم، لیستریا مونوسایتوژنز، باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 1000، 2000 ، 1000، 2000 و 2000 ppm به دست آمد، در حالی که میزان MIC اسانس اسطوخودوس به تنهایی بر باکتری های مورد مطالعه به ترتیب بیش از 4000، بیش از 4000، 1000، 1000 و 2000 ppm به دست آمد. همچنین نتایج بررسی اثر ترکیبی اسانس های زنیان و اسطوخودوس نشان داد که غلظت های 500 ppm از زنیان و 1000ppm از اسطوخودوس به صورت ترکیبی توانستند رشد باکتری اشریشیا کولای را مهار نمایند. همچنین غلظت های 500ppm از زنیان با 500 ppm از اسطوخودوس و 1000ppm از زنیان با 125ppm از اسطوخودوس و 125ppm از زنیان با 1000ppm از اسطوخودوس نیز به صورت ترکیبی توانستند رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس را مهار نمایند. با ترکیب این دو اسانس MIC به دست آمده در مورد باکتری سالمونلا تیفی موریوم 1000ppm از زنیان با 3000ppm اسطوخودوس، برای باکتری لیستریا مونوسایتوژنز 500 ppm زنیان با 500ppm از اسطوخودوس وMIC ترکیبی برای باسیلوس سرئوس 1000 ppm از زنیان با 500 ppm از اسطوخودوس به دست آمد. اثر ترکیبی غلظت های تحت بازدارنده ی اسانس های مورد مطالعه نشان داد که این دو ماده با هم باعث افزایش فاز تأخیری و کاهش سرعت رشد باکتری های مورد نظر گردید که این اثر در میکروبیولوژی مواد غذایی حائز اهمیت می باشد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که گیاه زنیان و اسطوخودوس بخصوص موقعی که بصورت ترکیبی استفاده شوند، در برابر رشد باکتریایی مؤثر هستند و کاربرد بالقوه آن ها در سیستم های مواد غذایی پیشنهاد می گردد.
    Abstract
    Application of natural compounds, including essential oils (EOs) are an effective method against growth of bacterial pathogens in food. In this study the effect of Trachyspermum ammi and Lavandula officinalis on bacterial food-borne pathogens including E. coli O157: H7, Salmonella typhimurium, Listeria monocytogenes, Bacillus cereus, and Staphylococcus aureus was evaluated, individually and in combination, using microdilution broth method. Moreover, the bacterial growth curve affected by EOs, individually or in combination, was analyzed. The minimum inhibitory concentration (MIC) of both T. ammi and L. officinalis EOs against S.aureus were estimated 2000 ppm. Furthermore, the MICs of T. ammi and L. officinalis EOs against E. coli were assessed 1000 and >4000 ppm, respectively.The MIC of T. ammi for S. typhimurium and B. cereus were 2000 ppm and the MIC of L. officinalis against S. typhimurium and B. cereus were >4000 and 1000 ppm, respectively. The MIC of both EOs for L. monocytogenes was 1000 ppm. Combination of EOs showed a range of synergistic effect against E. coli and S. aureus, additive effect for L. monocytogenes and B. cereus, and indifferent for S. typhimurium. The combination of 500 ppm of T. ammi EO and 1000 ppm of L. officinalis EO was inhibitory against E. coli , while 500 ppm of T. ammi EO in combination with 500 ppm of L. officinalis, 125 ppm T.ammi with 1000 ppm L. officinalis and 1000 ppm T. ammi with 125 ppm L. officinalis inhibited growth of S. aureus. 1000 ppm T. ammi with 500 ppm L. officinalis against B. cereus, 1000 ppm T. ammi with 3000 ppm L. officinalis for S. typhimurium, and 500 ppm T. ammi with 500 ppm L. officinalis for L. monocytogenes were the inhibitory concentrations. The results of growth curve analysis showed that combination usage of these two essential oils was effective in increasing the lag phase of mentioned bacterial pathogens, which this effect is of importance in the food microbiology. In conclusion, T. ammi, and L. officinalis showed to be effective against bacterial growth, especially when are used in a combination status, and their potential application in food systems may be suggested.