عنوان پایان‌نامه
بررسی بیماریزایی استرپتوکوکوس اینیایی
- رشته تحصیلی
- بهداشت آبزیان
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 493 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53329;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 493 ت
- تاریخ دفاع
- ۰۷ تیر ۱۳۹۱
- دانشجو
- محمد مازندرانی
- استاد راهنما
- مهدی سلطانی, سیدسعید میرزرگر
- چکیده
- به منظور بررسی بیماریزایی تجربی استرپتوکوکوس اینیایی در بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) با روشهای تزریق داخل صفاقی و داخل عضلانی از تعداد 400 بچه ماهی با دامنه وزنی 3 ± 17 گرم استفاده شد. به این منظور برای هر کدام از روشهای مذکور 5 گروه 12 تایی در دو تکرار در نظر گرفته شد، (هر کدام از گروه ها شامل 12 ماهی). غلظت باکتری برای تیمارهای هر دو روش تزریقی شامل: 102× 7/4 ، 103× 7/4 ، 104× 7/4 ،105× 7/4 ، 106× 7/4 سلول به ازای هر ماهی بود. گروه های شاهد نیز تنها با سرم استریل (حاوی 9/0 درصد NaCl) به میزان 1/0 میلی لیتر به ازای هر ماهی مورد تزریق قرار گرفتند. بر اساس نتایج در گروه های تیمار، تلفات پس از 24 ساعت آغاز شد و علایمی همچون سستی و بیحالی، شنای مارپیچی، خونریزی های سرسوزنی در نقاط مختلف بدن بخصوص در قاعده باله ها و پلاک های استخوانی و نیز در زیر پوزه ها بخصوص در قاعده سبیلک ها، متورم شدن و خونریزی و برآمدگی ناحیه مخرج، پرخونی والتهاب در قسمتهای انتهایی روده و تجمع مایع خونی، آب آوردگی شدید کلیه ها، اسکلیوزیس و لوردوزیس و نیز خونریزی های سر سوزنی در چشم در اکثر نمونه های تلف شده مشاهده شد. گروه های شاهد فاقد هر گونه تلفات تا 14 روز پس از آزمایش بودند. در این مطالعه دوز LD50 در روش تزریق داخل صفاقی در زمان های 48 ساعت، 72 ساعت و 96 ساعت به ترتیب : 106 × 7/3، 103 × 8 و 103 × 1/1 سلول باکتری به ازای هرماهی محاسبه گردید، و برای مواجهه به روش تزریق داخل عضلانی به ترتیب 105 × 4/6، 103 × 8/1 و 10 × 85/4 سلول باکتری به ازای هر ماهی محاسبه شد که از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری بود (05/0P<). ازنظر میکروسکوپیک پرخونی و نکروز هپاتوسیت ها در بافت کبد، نکروز بافت زمینه ای و توبولهای کلیوی همراه با ادم کپسول بومن و افزایش ملانوماکروفاژها در کلیه،نفوذ سلولهای التهابی و نکروز سلولها در بافت طحال، جدا شدن غشاء پایه و نفوذ سلولهای آماسی در رشته های ثانویه آبشش، پرخونی، ادم و مننژیت در بافت مغز، خونریزی و به هم ریختن ساختار شبکیه در چشم و نکروز گسترده همراه با نفوذ سلولهای آماسی در روده ها از جمله ضایعات میکروسکوپیک قابل مشاهده در تیمارهای روش تزریقی بود. همچنین در این مطالعه باکتری استرپتوکوکوس اینیایی پس از 21 ماه از بافتهای مختلف ماهیان آلوده نگهداری شده در دمای فریز 20- درجه سانتیگراد، جداسازی گردید.
- Abstract
- Experimental pathogenicity of Streptococcus iniae was studied in 400 Persian sturgeon (Acipenser persicus ) fingerling weighting 17± 3 g. Fish were challenged with a virulent strain of the bacterium via both intraperitoneal and intramuscular injections at dose 4.7 × 106, 4.7 × 105 , 4.7 × 104, 4.7 × 103, 4.7 × 102 cells/fish at 26±1oc. Each treatment group included 12 fish in two replicates. Control fish received strile normal saline (% 0.9, NaCl) at 0.1 ml per fish. Clinically mortality started after 24 hours post - challenge and moribund fish were listless, showing spiral swimming, spot haemorrhages on different parts of bodies particularly at the base fine, and the lateral line around the bone columns and on the base of barbells, mouth and around the anal area. Also signs of abdominal distention , hyperemia of intestine, accumulation of bloody fluid in abdominal cavity, lordosis, scoliosis and haemorrhage in eyes were seen.The lethal concentrations (LD50) of intraperitoneal injection were calculated 1.1 × 103, 8 × 103, 3.7 × 106 cells/fish after 48, 72 and 96 hours post - challenge, respectively. The LD50 of intramuscular injection was 4.85 × 101, 1.8 × 103 and 6.4 × 105 cells/fish at 48, 72 and 96 hours post challenge respectively (P<0/05). No mortality or abnormal signs was seen in control fish up to 14 days post – experiment. In histopathological sections, there were hyperemia and sinusoidal congestion plus necrosis and degeneration of liver hepatocytes. Also, necrosis in interstitial tissue and renal tubular, edema of Bowman capsules together with an increase in melanomacrophage centers of kidney tissues were seen. In addition, infiltration of inflammatory cells and necrosis of spleen cells were observable. Detachment of basal membrane of secondary lamella with infiltration of inflammatory cells, congestion and edema of meningial layers, hemorrhage in orbital adipose tissue and destruction of eye cornea, and extensive necrosis of intestinal epithelial cells were also observable. Streptococcus iniae was able to survive in frozen tissues of the experimentally affected fish after 21 month post – freezing(-20oc) of the tissue samples.
