عنوان پایان‌نامه

تشخیص تیماری های مختلف حرارتی بر مقادیر باقیمانده های تایلوزین و تیل مایکوزین در گوشت مرغ



    دانشجو در تاریخ ۱۴ آبان ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "تشخیص تیماری های مختلف حرارتی بر مقادیر باقیمانده های تایلوزین و تیل مایکوزین در گوشت مرغ" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    دکتری تخصصی PhD
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 516 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 54910;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 516 ت
    تاریخ دفاع
    ۱۴ آبان ۱۳۹۱

    تایلوزین و تیل مایکوزین از آنتی بیوتیک های پرمصرف ماکرولیدی می باشند. اطلاعاتی که در زمینه باقیمانده آنها وجود دارد مربوط به مواد غذایی خام است. چون غذاها قبل از مصرف پخته می شوند بررسی اثر تیمارهای حرارتی بر باقیمانده این آنتی بیوتیک ها ضروری می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر روشهای مختلف پخت گوشت منجمله مایکروویو ، آب پز و سرخ کردن بر تایلوزین و تیل-مایکوزین می باشد. به نمونه های گوشت مرغ چرخ شده، تایلوزین به سه میزان 200 ، 400 و 800 پی پی بی اضافه و با روش آب پز (10 ، 20 و 30 دقیقه) و مایکروویو با توان 450 وات ( 1، 5/1 و 2 دقیقه) و سرخ کردن در دمای C° 180 ( 3، 5 و 7 دقیقه) پخته شدند. در یک کار جداگانه به نمونه های گوشت چرخ شده، تیل مایکوزین به سه میزان 100 ، 300 و 800 پی پی بی اضافه و نمونه ها به همان شیوه های گفته شده پخته شدند. مقدار تایلوزین و تیل مایکوزین قبل و بعد از پخت با روش HPLC اندازه گیری شد و مقدار درصد کاهش تایلوزین و تیل مایکوزین محاسبه گردید. علاوه بر این، پس از پخت دمای مرکز نمونه ها اندازه گیری و مقدار کاهش وزن آنها محاسبه شد. تقریباً در همه تیمارها مقدار تایلوزین و تیل مایکوزین نمونه پخته شده بطور معنی داری کمتر از نمونه خام بود (05/0< p). مقدار درصد کاهش تایلوزین با افزایش زمان پخت در هر سه روش مذکور شده بیشترگردید. در روش مایکروویو این کاهش بصورت معنی داری تحت تاثیر مقدار اولیه تایلوزین نمی-باشد اما در روش آب پز و سرخ کردن مقدار اولیه تایلوزین بر مقدار درصد کاهش آن طی پخت تاثیر معنی داری دارد. در روش آب پز و سرخ کردن مقدار درصد کاهش تیل مایکوزین بعد از پخت با افزایش زمان پخت بیشتر شد، در هر دو روش مقادیر درصد کاهش نسبت عکس با مقدار تیل-مایکوزین اولیه داشتند. در روش مایکرویو مقدار کاهش تیل مایکوزین تحت تاثیر زمان و مقدار اولیه آن نبود. غیر از روش مایکروویو در دو روش دیگر تقریبا همبستگی مثبت و معنی دار بین مقدار درصد کاهش تایلوزین یا تیل مایکوزین با دمای نمونه ها و مقدار درصد کاهش وزن آنها مشاهده شد. باقیمانده تایلوزین و تیل مایکوزین طی پختن گوشت کاهش پیدا می کند و در روش های مختلف پخت مقدار کاهش متفاوت بوده و از زمان پخت و مقدار اولیه آن تاثیر می پذیرد. با توجه به این مورد می توان گفت داده های حاصل از پایش مواد خام نظیر گوشت نمی تواند برای محاسبه درست مقدار دریافت روزانه این ترکیب در انسان مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به اینکه یکی از موضوعات مهم، محصولات حاصل از تجزیه باقیمانده تایلوزین و تیل مایکوزین می باشد پیشنهاد می گردد در تحقیقات بعدی شناسایی این ترکیبات و اثرات سم آنها مورد مطالعه قرار گیرد.
    Abstract
    Tylosin and tilmicosin are widely consumed macrolide antibiotics. Information about their residue related to raw food. Due to foods are cooked before consumption, therefore effect of heat treatment on tylosin and tilmicosin residual is necessary. The aim of this study was to investigate the effect of different cooking procedures, including microwave, boiling and frying on tylosin and tilmicosin residue. Tylosin was added to minced chicken samples at three levels 200, 400 and 800 ppb and samples were cooked by boiling (10, 20 and 30 min), microwave under power 450 W( 1, 1.5 and 2 min) and frying at 180 C° ( 3, 5 and 7 min). Moreover, Tilmicosin was added to other samples at three levels 100, 300 and 800 ppb and they cooked similar procedures applied for samples containing tylosin. Tylosin and tilmicosin amount in chicken samples were measured by HPLC and their reduction percentage amount were calculated. In addition sample central temperature was measured and their weight reduction percentage amount calculated. Almost in all treatments tylosin and tilmicosin amount of cooked samples were less than that in raw samples (p<0.05), Tylosin reduction percentage amount in any of these three procedures was increased by time increment. In microwave procedure it wasn’t significantly influenced by the first tylosin content, in contrast, in boiling and frying procedure it was significantly influenced by the first tylosin content. In boiling and frying procedure tilmicosin reduction percentage amount was increased by time increment. It was reversible proportional to the first tilmicosin content in both procedures. In microwave it wasn’t influenced by cooking time and the first tilmicosin content. Apart from microwave procedure, in other two procedures positive correlation was between tylosin or tilmicosin reduction percentage amount and sample temperature also between tylosin or tilmicosin reduction percentage amount and sample weight reduction percentage content. Tylosin and tilmicosin residue contents were reduced during cooking but reduction amounts were different in various procedures and were influenced by cooking time and their first content. In conclusion, it could say that data gained from raw substances monitoring such as meat couldn’t be used to calculate correctly daily intake amount of tylosin and tilmicosin in human. Scince one important subject is products of tylosin and tilmicosin decomposition, therefore, it is suggested their identification and toxicological effect were assessed further research.