عنوان پایان‌نامه
ارزیابی اثرات تابش لیزر خونی جلدی بر میزان دز داروی نگهدارنده ایزوفلوران و عمق بیهوشی در سگ
- رشته تحصیلی
- جراحی دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکترای تخصصی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 503 ت;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 503 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 54843
- تاریخ دفاع
- ۲۷ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- معصومه شهاب الدین
- استاد راهنما
- داود شریفی
- چکیده
- هدف از انجام این طرح بررسی اثرات تابش لیزر جلدی-خونی بر دوز داروی بیهوشی ایزوفلوران و عمق بیهوشی در سگ می باشد.به منظور انجام این طرح پانزده قلاده سگ نر بالغ با نژادهای مخلوط و در محدوده وزنی25 ± 3/6 کیلوگرم مورد استفاده قرار گرفتند.سگها بصورت تصادفی به سه گروه پنج تایی تقسیم شدند. در پنج سگ گروه اول تنها از تابش لیزر سرد و در سگهای گروه دوم و سوم بعنوان پیش بیهوشی از داروی میدازولام 0/5% با دوز 0/2mgkg-1 وفنتانیل سیترات به مقدار 0/05 mgkg-1 استفاده شد.پس از القای بیهوشی با دوز 5 mgkg-1 پروپوفول ، بمنظور تداوم بیهوشی ازغلظت کافی ایزوفلوران به همراه اکسیژن استفاده گردید.در گروه سه پس از تثبیت وضعیت بالینی حیوان و رسیدن به عمق بیهوشی مناسب تابش اشعه لیزر خونی جلدی با پراب پورتال (P= 100 mW, WL= 650 nm, A = 1cm, T= 20 min) در ناحیه ساعد و ورید سفالیک بلافاصله پس از لوله گذاری نایی انجام پذیرفت. در گروه دوم تمامی مراحل به غیر از تابش لیزر صورت پذیرفت و تمامی فاکتورهای مد نظر شامل تعداد ضربان قلب ، فشار خون ، درصد اشباع بودن گلبولهای قرمز از اکسیژن وسطح کورتیزول خون قبل و پس از بیهوشی در دقایق 5 ،10، 15 ،45 و 60 دقیقه ثبت گردید. رفتار حیوانات و سطح هوشیاری آنها پس از خاتمه بیهوشی و در اتاق ریکاوری تحت بررسی قرار گرفت. نتایج: بیهوشی و کاربرد لیزر جلدی-خونی هیچگونه عارضه ای را در پی نداشته و علی رغم وجود تفاوتهایی در یافته های بدست آمده هیچگونه اختلاف معنی داری در پارامترهای همودینامیکی ، درصد اشباع بودن گلبولهای قرمز از اکسیژن ، سطح کورتیزول خون و دوز مصرفی ایزوفلوران بین گروهها مشاهده نگردید. تمامی سگهای گروه سوم پس از خاتمه بیهوشی هوشیار بوده ، ریکاوری مناسب و آرامی داشته و رفتارهای تهاجمی، بیقراری وزوزه در آنها مشاهده نگردید، همچنین طول مدت زمان برگشت از بیهوشی در آنها نسبت به گروه کنترل کوتاهتر بود.
- Abstract
- Objective: to study the effects of Transcutaneous blood laser irradiation on Isoflurane dose and the depth of anesthesia in dogs. Materials &Methods: fifteen male dogs (25.0 ± 3.6 kg) were used, divided in three groups (n=5). The group I was acted as control and received only cold laser .The group II was premedicated with neuroleptanalgesics including Midazolam ( 0.2 mg/kg/iv/bw ) plus Fentanyl ( 0.05 mg/kg/i.v/bw), and induction of anesthesia was done by Propofol ( 5 mg /kg/i.v/bw), then dogs were intubated for maintenance of anesthesia by Isoflurane 1%. In addition to neuroleptanalgesics combined with Isoflurane, group III received Trans-cutaneous Blood Laser Irradiation( Trans-cut BLI ) through the cephalic venous line by a portable laser probe designed by Canadian optic & laser center ( P= 100 mW, WL= 650 nm, A = 1cm 2, T= 20 min) immediately after intubation. The changes in cardiac rhythm, hemodynamic parameters including heart rate, blood pressure, SpO2 and the level of blood cortisol were measured before and after the induction of anesthesia on 5, 10 ,15,45, and 60 minutes. Dogs’ behavior and the level of consciousness were evaluated after the end of anesthesia and in recovery room. Results: No complication from anesthesia and blood laser radiation was noticed, and despite of some variation observed in collective data but there was no significant difference between homodynamic parameters, blood cortisol level, SpO2 and the doses of Isoflurane. However all of dogs in group III had smooth recovery and attained full conscious after end of anesthesia .No agitation, noisy sound, aggressive movement and behavior were observed in this group. All of dogs in this group had shorter recovery time compare to group II or control one. Conclusion: The results indicated application of laser during anesthesia will have qualitative effect on depth of anesthesia and prepared ground for smooth recovery without post-anesthetic complications.
