عنوان پایان‌نامه
بررسی اثر تزریقی سلولهای بنیادی مزانشیمی همراه باداربست صناعی قابل تزریق زیست تخریب پذیر در بهبود عملکرد قلبی و ترمیم ضایعات ناشی از انفارکتوس میوکارد در مدل خرگوش
- رشته تحصیلی
- جراحی دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکترای تخصصی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 501 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 54357;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 501 ت
- تاریخ دفاع
- ۲۷ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- نازنین جعفری
- استاد راهنما
- داود شریفی, محمدمهدی دهقان
- چکیده
- در این مطالعه از پانزده سر خرگوش بالغ نر نیوزیلندی با وزن تقریبی 5/2 الی 3 کیلوگرم استفاده شد. حیوانات به 3 گروه 5 تائی تقسیم شدند. به این صورت که در گروه اول پس از ایجاد آنفارکتوس قلبی هیچ اقدام درمانی صورت نگرفت و تنها PBS در اطراف ناحیه آنفارکته تزریق گردید. در گروه دوم پس از ایجاد آنفارکتوس قلبی، داربست قابل تزریق زیست تخریب پذیر در اطراف ناحیه آنفارکته تزریق شد و در گروه سوم در اطراف ناحیه آنفارکته از مخلوط داربست قابل تزریق زیست تخریب پذیر و سلول بنیادی مزانشیمی اتولوگوس تزریق گردید. در هر 3 گروه بررسی اکوکاردیوگرافیک عملکرد قلبی در سه زمان پیش از القاء آنفارکتوس، بلافاصله بعد از القاء آنفارکتوس و در پایان مطالعه یعنی 4 هفته پس از القاء آنفارکتوس صورت پذیرفت. بافت عضله قلبی در هر سه گروه پس از گذشت 4 هفته جهت بررسی هیستوپاتولوژیک در داخل فرمالین 10 درصد به آزمایشگاه مربوطه ارسال گردید. در بررسی اکوکاردیوگرافیک 5 فاکتور شامل Ejection Fraction (EF)، Fractional Shortening (FS)، ضربان قلب در دقیقه (HR)، ضخامت دیواره جانبی بطن چپ (LVPW)، و قطر داخلی بطن چپ (LVD) اندازه گیری شدند. نوسانات این فاکتورها در 3 گروه در طی 4 هفته اختلاف معنی دار نداشتند(0.05
- Abstract
- Myocardial Infarction or MI is a life-threatening event that can cause sudden cardiac arrest or heart failure. Necrotic myocardial tissue after acute MI is gradually replaced by fibrotic cells that are not contractible and they will form a scar tissue. The ventricular dysfunction will develop and it is mostly due to the massive cardiomyocyte loss. Recent researches showed that bone marrow-derived mesenchymal cells can transdifferentiate into cardiomyocyte cells and improve heart function after transplantation into the margin of myocardial infarcted zone. Although the heart function after cell-based therapies has improved, unsatisfactory cell retention in the site and survival of the transplanted cells are still the problems in these techniques. Since biomaterials can improve the cell retention in the site, cell survival and differentiation, heart tissue engineering is now being explored as an applied solution to support cell-based therapies and increase their efficacy for myocardial diseases. Most of the progressions in the field of cardiac tissue engineering has made in the last decade. Among different types of techniques in the cardiac tissue engineering, the approach of injectable cardiac tissue engineering is more clinically appealing because it is less invasive than that of in vitro engineered cardiac tissue or epicardial patch implantation. Chitosan is a Chitin-Derived aminopolysacharide. Since Chitin is a natural polymer, chitosan is a biocompatible, biodegradable and antibacterial biomaterial that can support wound healing. Because of biocompatibility and hydrophilic surfaces of chitosan, it can empower cell adhesion, proliferation, and differentiation. This polymer in combination with Glycerol Phosphate (GP) in a mild acidic condition can produce a thermo sensitive material that in body temperature can form a jellylike material. Therefore Chitosan-based biomaterials can be wildly used in drug release, cellular encapsulation and tissue engineering. The aim of this study was echocardiologic and histopathologic evaluation of a combination of autologous undifferentiated bone marrow mesenchymal stem cells (MSCs) and injectable scaffold in rabbits after inducing myocardial infarction. The Left Anterior Descending (LAD) coronary artery was ligated by No. 6-0 polyamide suture material, and autologous MSCs with injectable scaffold were injected into the margins of the infarcted zone, at the same time of surgery. At 4 weeks after transplantation, the cardiac function and structure and the myocardial tissue was evaluated. There was no significant difference among three groups (MI only, MI Scaffold, and MI+Scaffold+MSCs) in the alterations of echocardiographic parameters included, heart rate (HR), Ejection Fraction (EF), Fractional Shortening (FS), Left Ventricular Diameter (LVD) and Left Ventricular Parietal Wall Diameter (LVPW) (0.05
