عنوان پایان‌نامه

مطالعه مقایسه ای ژن های بیماریزا CDT کامپیلو باکترهای ژوژونی و کامپیلوباکتر کلی جدا شده از نمونه های جوجه های گوشتی، بلدرچین و بوقلمون و مقایسه آنها با جدایه های انسانی




    رشته تحصیلی
    بیماریهای طیور
    مقطع تحصیلی
    دکترای تخصصی
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 586 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67749
    تاریخ دفاع
    ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
    استاد راهنما
    محمد حسن زاده

    کمپیلوباکتر ژژونی و کمپیلوباکتر کولای، باکتری های زئونوزی هستند که در بسیاری از موارد اسهال انسانی دیده می شوند. ژن سم کشنده تورمی سلولی cdtدرکمپیلوباکترها شایع و اختصاصی می باشد. در این مطالعه ما به بررسی حضور ژن cdt در کمپیلوباکتر ژژونی و کمپیلوباکتر کولای هایی که از گله های جوجه گوشتی، بوقلمون و بلدرچین جدا نمودیم، و مقایسه آنها با نمونه های انسانی پرداخته ایم. نمونه های سکومی را بطور تصادفی بعد از کشتار، از 240 قطعه جوجه گوشتی، 100 قطعه بوقلمون و100 قطعه بلدرچین تهیه کرده و با استفاده از روش PCR به جداسازی مبادرت ورزیدیم. در جوجه های گوشتی، 93% از 58 نمونه کمپیلوباکتر ژژونی مثبت بدست آمده، واجد ژن cdt بودند که همگی آنها، هر سه بخش ژن را داشتند ولی فقط 57% از 14 نمونه کمپیلوباکتر کولای حاصله دارای ژن cdt بودند که 25% آنها هر سه بخش این ژن را داشتند. در بوقلمون ها، حدود 7/64% از 34 نمونه کمپیلوباکتر ژژونی مثبت، از نظر این ژن نیز مثبت بودند که 59% آنها هر سه بخش این ژن را دارا بودند ولی هر 5 نمونه کمپیلوباکتر کولای بدست آمده مثبت و واجد هر سه بخش این ژن بودند. در بلدرچین ها، 66% از 30 نمونه مثبت کمپیلوباکتر ژژونی، این ژن را داشتند که 30% آنها هر سه بخش این ژن را دارا بودند و از طرف دیگر، هر 28 نمونه کمپیلوباکتر کولای مثبت، این ژن را داشته و 7/35% آنها هر سه بخش این ژن را دارا بودند. در مطالعه حاضر در رابطه با جدایه های کمپیلوباکتر ژژونی، شباهت در رابطه با cdtA 99%، cdtB 99% و cdtC 98% در هر سه گونه پرنده و در مقایسه با نمونه های انسانی موجود در NCBI و ایران بدست آمده است. در ایزوله های کمپیلوباکتر کولای در مورد cdtA طیور 100%، بوقلمون و بلدرچین 99% شباهت و در مورد cdtB طیور 99%، بوقلمون 99% و بلدرچین 96% و 99% و در رابطه با cdtC جدایه های کولای در طیور 100%، بوقلمون 99% و در بلدرچین 94% و 99% بدست آمده است. با توجه به اطلاعات بدست آمده، جداسازی، کشت و PCR روش های مناسبی جهت بررسی های فوق می باشند. تفاوت هایی که در چگونگی حضور ژن cdt در نمونه های بدست آمده وجود دارد، اهمیت مطالعه بر عملکرد ژن cdt را در تولید سمی فعال نشان می دهد. بطورکلی شباهت بین ژن‌های cdt جدایه های بدست آمده بسیار زیاد بوده است که خود می تواند به دلیل اهمیت بالای عدم تغییر این ژن ها در جهت تولید سم و قدرت بیماری زایی باکتری باشد.
    Abstract
    Campylobacter species are the most common cause of bacterial gastroenteritis. Campylobacter jejuni and Campylobacter coli are zoonotic bacteria which are frequently associated with human diarrhea in both developing and in desterilized countries. Several virulence factors have been reported for Campylobacter species. Sharing of the cytolethal distending toxin (cdt) genes in Campylobacter is common and considered species specific. In this study we focus on detecting the presence of cdt gene in C. jejuni and C. coli isolates from broilers, turkeys and quails of Iran. We used polymerase chain reaction (PCR) as a method for detecting cdt genes using three different primer sets in two different combinations. In broilers 93% From 58 positive samples of C. jejuni isolates possessed cdt gene and in all cases, the three different subunits of cdt gene operon were present. However only 57% of 14 C. coli isolates in broilers contained cdt gene, with one fourth having all three subunits present. In turkeys around 64.7% From 34 positive samples of C. jejuni isolated had cdt gene present, 100% of 5 C. coli isolated had cdt gene with 59% possessing all C. coli isolates contained all three subunits of cdt gene operon. . In quails 66% From 30 positive samples of C. jejuni isolates were identified by cdt gene, 30% of those possessed all three gene subunits. On the other hand all 28 C. coli isolates of quails had cdt gene present while 35.7% of those held all three gene subunits. In his study similarity in Campylobacter jejuni isolates between all tree types of birds and human isolates of NCBI and Iran about cdt A and cdt B were 99%, cdt C was 98%. This numbers in C. coli isolates about cdt A in broilers was 100%, in turkeys and quails were 99% and cdt B in broilers and turkeys were 99% and quails was 96% and 99% and finaly in cdt C broilers and in turkeys were 99% and quails was 99% and 94%. Considering the existing data in the literature the isolation culture and cdt PCR amplification approaches taken in this study seemed to be efficient. However presence of different variation of Campylobacter cdt gene types in our sample isolates signifies the necessity of further gene functional studies elucidate which gene type combinations result in encoding effective toxins.