عنوان پایان‌نامه

آیا درگورشان قدم می زنند ، آنان که مرده بدنیا می آیند؟



    دانشجو در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۸۷ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "آیا درگورشان قدم می زنند ، آنان که مرده بدنیا می آیند؟" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    نمایش- کارگردانی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 7737;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 40790
    تاریخ دفاع
    ۳۰ بهمن ۱۳۸۷

    پایان‏نامه حاضر ترجمه‏ای است از شش فصل نخست کتاب زیر Thomas, Richards. At work with Grotowski on physical action. (2004). New York: Routledge عنوان فارسی کتاب نیز به این شرح است: "کار با گروتفسکی در باب کنش‏های برونی". چنانچه از عنوان اثر بر می‏آید، کتاب در باره کنش‏های برونی ((Physical action است؛ به این ترتیب بهتر دیدم که در چکیده پایان‏نامه درباره اصطلاح Physical actionو ترجمه آن توضیحاتی را ارایه کنم. تکنیک "Physical action" به عنوان هسته بحث کتاب مذکور بیانگر مفهومی گسترده است: رسیدن به نقش معمولا فرآیندی از درون به بیرون در نظر گرفته می‏شود. ابتدا شخصیت‏های متن را تحلیل می‏کنیم: آن‏ها در چه شرایطی زندگی می‏کنند؟ چند سال دارند؟ رابطه‏شان با اطرافیانشان چگونه است؟ از نظر اقتصادی در چه طبقه‏‏ای تقسیم‏بندی می‏شوند؟ و بسیاری دیگر از این دست سوالات که پاسخ به آن‏ها سبب تسلط کارگردان و بازیگر به شخصیت نقش می‏شود. اما کار کارگردان و بازیگر به همین‏جا ختم نمی‏شود. اگر بازیگران با کمک فرآیندی از درون به بیرون بتوانند ویژگی‏های جسمانی نقش را کشف و در تمرین‏ها به نقش را دست‏یابند، چگونه می‏توانند دوباره، و در واقع چندباره، همان نقش را اجرا کنند. به طور معمول شخصیت نقش در اثر دو فرآیند حاصل می‏شود. یکی فرآیند تحلیل (فرآیندی فکری و ذهنی) و دیگری فرآیندی حسی (چیزی شبیه به الهام یا بداهه). همان‏طور که پیش از این گفته شد این دو فرآیند، فرآیندهایی از درون به بیرون هستند. اما مسئله اینجاست که چگونه می‏توان این بداهه را حفظ کرد. "Physical action" تکنیکی است که می‏توان با کمک آن بداهه‏هایی را که بازیگر در تمرینات به آن‏ها می‏رسد، تثبیت کرد. در این تکنیک، اگرچه کشف ویژگی‏های شخصیتی نقش از درون به بیرون صورت می‏گیرد اما در تکرار آن‏ و در اجراهای نهایی، دیگر این فرآیند از درون به برون طی نمی‏شود و در عوض تلاش می‏گردد تا همان بداهه دوباره و تنها متکی بر فرآیندی جسمانی تکرار شود و حتی بسیاری از حذف و اضافه‏ها در کار بازیگر بدون توجه به پایگاه روانی نقش و با توجه به "زیبایی" صورت می‏گیرد. از این رو در ترجمه پیش‏رو از عبارت"کنش برونی" در برابر "Physical action" استفاده شده است. از دیگر سو، از آنجا که در آثار کنستانتین استانیسلاوسکی "Physical " در برابر "emotional" بکار رفته و به جای دلالت بر روان بر بدن تاکید دارد و نیز با توجه به عنایت گروتفسکی به اندیشه‏های استانیسلاوسکی در این زمینه، اصطلاح "کنش جسمانی" نیز ترجمه‎ای سالم از "physical action" می‎‏نماید. "کنش برونی" و "کنش جسمانی" معناهایی متفاوت را متبادر می‏کنند، اما در واقع وجوه مختلفی از یک مفهوم هستند؛ از این رو، نگارنده این سطور به فراخور متن از هر دو برابر نهاد در ترجمه استفاده کرده است. بنا به متن کتاب، نه "توماس ریچاردز" و نه "یرژی گروتفسکی" تمایلی به بحث‏های نظری پیرامون "کنش‏های برونی" ندارند؛ آن‏ها تاکید می‏کنند که "کنش‏های برونی" تنها یک تکنیک و به بیانی دیگر یک تمرین است. "کنش برونی" یک نسخه نظری یا چند دستور‏العمل ساده اجرایی نیست و خواننگان کتاب پیش‏رو باید از این تصور بپرهیزند که نکاتی دسته بندی شده یا رازهایی را در این کتاب خواهند یافت که به‏راحتی می‏توانند با به کار بردن آن‏ها بداهه را از تمرین تا اجرا ثابت نگه دارند. "گروتفسکی می‏داند که یاد گرفتن هر چیز یعنی دستیابی به آن به صورت عملی. هر کس باید از طریق "انجام دادن" بیاموزد نه از طریق حفظ کردن تفکرات و نظریه‏‌ها. تئوری‏ها تنها زمانی در کار ما مورد استفاده قرار می‏گرفتند که توانایی حل یک مسئله عملی پیش آمده را داشته باشند." این بخشی از متن کتاب درباره "آموزش و یادگیری تئاتر" از دید گروتفسکی است. گروتفسکی برای تسلط بازی‏گر بر کنش‏های برونی تمرینی را ابداع کرده: "نمایش‏های رازآلود". در این نمایش بازی‏‏گر یک آواز کهن را با حرکاتی متناسب ترکیب یا به تعبیر گروتفسکی مونتاژ می‏کند. در فرآیند ساخت یک نمایش راز آلود بیش از آنکه تحلیل یا ذهن دخیل باشد، احساس و بداهه دخیل است و بازی‏گر باید بتواند بارها و بار‏ها نمایش راز‏آلودش را با همه جزییات و بدون هیچ تغییری تکرار کند. با انجام چنین تمرینی، بازیگر به شیوه‏ای عملی فرا ‏می‏گیرد که چگونه بداهه را حفظ کند. کلیدواژه‏ها یرژی گروتفسکی کنستانتین استانیسلاوسکی ریچارد چیشلاک توماس ریچاردز بازیگر کارگردان کنش برونی کنش جسمانی نمایش رازآلود پارا‏‏تئاتر آواز هانتر کالج بوتیناچیو آواز سنتی تکانه‏های بدن تدوین