عنوان پایان‌نامه
بررسی اثرات اندازه برش و نوع تروکار بر پوست در جراحی های لاپاراسکوپیکک طولانی مدت
- رشته تحصیلی
- دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکتری عمومی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3505;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3505;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63439
- تاریخ دفاع
- ۰۱ تیر ۱۳۹۳
- دانشجو
- فرناز محمودزادگان
- استاد راهنما
- میرسپهر پدرام
- چکیده
- یکی از دلایل اولیه گسترش جراحی های با حداقل تهاجم، ایجاد برش های کوچک بر روی بدن است. این برش ها در مقایسه با برش های وسیعی که در جراحی های باز ایجاد می شود التیام سریع تر، درد کمتر و ایجاد اسکار کوچکتری را به دنبال دارد. به دلیل استفاده از انواع مختلف تروکارها همواره این سوال مطرح است که کاربرد کدامیک از انواع تروکارها با بهترین التیام پس از جراحی همراه است، یا اینکه اندازه برش در محل ورود تروکار بر روند التیامی این محل ها مؤثر است یا خیر . در این مطالعه از 5 قلاده سگ ماده نژاد مخلوط با متوسط سن 5/1 سال و وزن تقریبی 20 کیلوگرم استفاده شد. 6 تروکار با قطر خارجی 10 میلی متر در هر سگ (در مجموع 30 تروکار) وارد شد (دو مورد با درن صاف و چهار مورد با درن رزوه دار). در هر سگ برش ایجاد شده بر روی پوست برای ورود دو تروکار (رزوه دار) 7 میلی متر و در 4 تروکار دیگر (دو رزوه دار و دو صاف) 10 میلی متر بود. بدین ترتیب با توجه به اینکه تعداد 5 سگ در این مطالعه به کار گرفته شد موارد زیر مورد مقایسه قرار گرفتند: تروکار با درن رزوه دار و برش پوست 10 میلی متری (10 مورد) با تروکار با درن صاف و برش پوست 10 میلی متری ( 10 مورد)، و تروکار با درن رزوه دار و برش پوست 7 میلی متری (10 مورد). تروکار به مدت 3 ساعت در همین وضعیت باقی مانده و پس از 48 ساعت سگ ها به روش انسانی معدوم شدند و محل تروکار ها از پوست تا صفاق به صورت یک دایره برداشته شد. نمونه مورد ارزیابی های ماکروسکوپیک و هیستوپاتولوژیک قرار گرفتند. مقایسه ظاهر ماکروسکوپسک بین گروه A (تروکار با درن رزوه دار و برش 7 میلی متر) و B (تروکار با درن رزوه دار و برش 10 میلی متر) نشاندهنده آن بود که وسعت تخریب پوست در گروه A نسبت به گروه B به صورت معنی دار بیشتر بود. مقایسه هیستوپاتولوژیک بین گروه A و B نشان داد که وسعت و شدت تغییرات دژنراتیو و نکروز در درم در گروه A نسبت به گروه B بیشتر بود. همچنین در مورد عضلات نیز تغییرات دژنراتیودر گروه A نسبت به گروه B بیشتر بود. وسعت از بین رفتن پرده صفاقی در گروه A نسبت به گروه B به شکل معنا داری بیشتر بود. در مقایسه ظاهری بین گروه B ( تروکاربا درن رزوه دار و برش 10 میلی متر) و C ( تروکار با درن صاف و برش 10 میلی متر) تفاوت معناداری دیده نشد. اما در مقایسه میکروسکوپی میزان خونریزی هم در درم و هم در هیپودرم در گروه B نسبت به گروه C به صورت معنا داری بیشتر بود. از نظر واکنش حاد آماسی تنها در هیپودرم تفاوت مشاهده شد که این مقدار در گروه B نسبت به C بیشتر بود. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که ایجاد برشی کوچکتر از قطر بیرونی تروکار می تواند اثرات سوئی بر بافت های مجاور خط برش دارد. همچنین استفاده از تروکار با درن رزوه دار اگرچه دارای مزایایی است اما می تواند بر بافت های مجاور اثرات مخربتری نسبت به تروکار با درن صاف بر جای گذارد.
- Abstract
- Minimally invasive surgery is gaining tremendous popularity in veterinary medicine. Patients undergoing MIS experience less pain, smaller scar and a faster recovery. Due to the use of different kind of ports the question remains that which type of port is associated with a better healing at the insertion site? And does the size of the port have an effect on the healing process or not? Five mixed breed female dogs with the average weight of 20 kilograms and average age of 1.5 year old were used in this study .6 trocars (4 threaded sleeved and 2 smooth sleeved) were inserted in each dog. (A total of 30 insertions). The incision was 10 millimeters in 4 trocar sites (2 threaded sleeve and 2 smooth sleeve cannula) and 7 millimeters in the 2 other trocar sites (threaded sleeve cannula). Thus given that 5 dogs were used in this study the following were compared: 1. Trocars with a threaded sleeve cannula and a 10 millimeter incision length (10 insertions) against trocars with a threaded sleeve cannula and a 7 millimeter incision (10 insertions) 2. Trocars with a threaded sleeve cannula and a 10 millimeter incision (10 insertions) against trocars with a smooth sleeve cannula and a 10 millimeter incision (10 insertions) After 3 hours the trocars were emitted and the site was sutured in two layers. Two days after the dogs were euthanized and the trocar site was removed. Macroscopic comparison of group A (threaded sleeve cannula and a 7 millimeter incision) and group B (threaded sleeve cannula and a 10 millimeter incision) showed that the extent of skin damage was higher in group A. Histopathology comparison between group A (7 millimeter incision) and group B (10 millimeter incision) revealed that the extent and severity of degenerative changes and necrosis in the dermal layer of the skin in group A was significantly higher than group B. Furthermore degenerative changes in the muscle in group A (7 millimeter incision) was higher than group B (10 millimeter incision). The loss of the peritoneal lining was higher in group A (7 millimeter) than group B (10 millimeter). In the macroscopic comparison of group B (threaded sleeve cannula) and group C (smooth sleeve cannula) no significant difference was seen. But in the histopathology comparison, hemorrhage in the dermal and hypodermal layer of the skin was significantly higher in group B (threaded sleeve) than group C (smooth sleeve). Acute inflammatory reaction was only significantly higher in group B (threaded sleeve) than group C (smooth sleeve). This study showed that a smaller incision than the trocar’s external diameter has damaging effects on the tissues. Moreover, though using a trocar with a threaded sleeve has some advantages, but it can have harmless effects on the surrounding tissues and it is considered more destructive than a smooth sleeved trocar.
