عنوان پایان‌نامه
اثر مسمومیت مزمن با استات سرب بر احساس درد در موش سوری
- رشته تحصیلی
- دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکتری عمومی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3501;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63247;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3501
- تاریخ دفاع
- ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۳
- دانشجو
- زکیه خرمی
- استاد راهنما
- محمدکاظم کوهی
- چکیده
- مقدمه: اثرات سرب بر بسیاری از اعمال اعضای بدن شناخته شده است ولی کارهای تجربی کمتری برای پی بردن به اثرات آن بر رفتار، از جمله حس درد، انجام شده است. استات سرب یک شکل محلول در آب از سرب است که در تجارب آزمایشگاهی برای مطالعه سمیت سرب در مدل های حیوانی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از مطالعه: این پژوهش برای روشن کردن تغییرات احتمالی در شروع حس درد و شدت واکنش به آن در موش سوری پس از تماس طولانی مدت با استات سرب اجرا گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه، 24 سر موش سوری نر بالغ آلبینو به 3 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه شاهد آب شهری دیونیزه دریافت کردند و 2 گروه درمان شده از آب دیونیزه آلوده شده با مقادیر 5 یا 500 قسمت در میلیون استات سرب به مدت 90 روز مداوم دریافت کردند. در روز 91، آزمون های دردسنجی با استفاده از هات پلیت و نیز تزریق فرمالین انجام شد تا مدت زمانی را که بر حسب ثانیه طول می کشید، حیوانات به درد پاسخ بدهند و نیز شدت احساس درد مشخص گردد. در پایان، حیوانات با مرگ آسان کشته شدند و نمونه خون از آنها برای اندازه گیری سطوح سرمی کورتیزول با استفاده از روش ELISA اخذ گردید. یافته ها: حیواناتی که در معرض استات سرب قرار گرفتند یک تأخیر آشکار در پاسخ به درد ناشی از حرارت را از خود نشان دادند (52% کاهش در دوز پایین و 59% کاهش در دوز بالا، P<0.05). شدت احساس درد حرارتی به میزان 63% در دوز پایین و 82% در دوز بالای استات سرب کاهش یافت (P<0.05). تأخیر در پاسخ به درد شیمیایی هم تا 68% و کاهش شدت واکنش به درد تا 80% کاهش نشان داد اگر چه از نظر آماری به سطح معنی داری نرسید. میزان کورتیزول خون تقریبا بدون تغییر بود. نتیجه گیری: تأخیر در واکنش به محرک های دردناک که پس از تماس طولانی مدت با استات سرب دیده می شود ممکن است به عنوان یک اختلال منجر به تضعیف نقش هشدار دهنده درد مطرح شود. مطالعات بیشتر درخصوص نحوه ی عملکرد سرب و میزان اهمیت این اثرات ضروری می باشد.
- Abstract
- Introduction: Influences of lead on functions of many organ systems are known but less experimental studies has been done over influences on the behavior, including pain sensation. Lead acetate (LA) is a water-soluble form of the metal which is used in experiments using animal models of lead toxicity. Aim of the Study: This study was carried out to reveal possible changes in the onset and intensity of reactions to painful stimuli in mice, after long-term exposure to lead acetate. Materials & Methods: In this study, 24 adult male albino mice were divided randomly into 3 groups of 8 each. Control group received fresh water ad lib and 2 treated groups received drinking water contaminated by either 5 ppm or 500 ppm of LA for 90 successive days. On day 91, hot plate test as well as formalin pain test were used to evaluate the time in seconds that the animals took to start a reaction in response to the thermal and chemical pain, respectively. In addition, the intensity of reaction to pain was also determined. At the end, the animals were euthanised and blood samples were collected for determination of cortisol levels using an ELISA assay. Results: The animals exposed to LA showed a delay in reaction to painful stimuli induced by thermal stimulus by 52% and 59% with low and high doses, respectively; ( P<0.05). Thermal pain intensity of reactions to were declined by 63% with LA 5 ppm and by 82% with LA 500 ppm (P<0.05). Delayed reaction to chemical stimulus was also prominent in treated groups up to 68% and the pain intensity was declined by 80%, but they were not statistically significant. Blood cortisol levels remained almost unchanged. Concluding Remarks: Delayed reaction to painful stimuli after chronic LA exposure may be considered as a complication which weaken the alarming role of the pain. Further studies regarding the mechanism of action and the extent of the impartance of these effect are warranted.
