عنوان پایان‌نامه
طراحی سکونتگاههای جمعی - دیدگاهی به سوی آینده مسکن
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 7656;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 40121
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۳۸۷
- دانشجو
- هما رحمت
- استاد راهنما
- شاهین حیدری
- چکیده
- فناوری اطلاعات و امکان همگانی دسترسی به آن بارزترین ویژگی و شاخص زندگی در جهان کنونی است به نحوی که در تمامی ابعاد زندگی بشر رخنه کرده است. زندگی در عصر دیجیتال و مجازی شدن، بر روی رابطه انسان با فضای فیزیکی و کالبدی تأثیر فراوان داشته و افق های جدیدی از ارتباطات و تعاملات اجتماعی به روی انسان ها گشوده است. تکنولوژی اطلاعات در عصر دیجیتال به انسان این فرصت را می دهد تا محیط کار خود را انتخاب کند و زندگی، کار و تفریح برای به حداکثر رساندن آسایش انسان در یک جا اتفاق بیفتد. از این رو ارائه مدل جدیدی از طراحی شهری که مجتمع های مسکونی، امکانات تفریحی و فضاهای کار از راه دور را به خوبی با طبیعت و محیط اطراف پیوند دهد، ضروری به نظر می رسد. با گسترش روزافزون تکنولوژی بی سیم، اجتماعات فیزیکی انسان ها کمرنگ شده است به گونه ای که تجمع آن ها در یک نقطه لزومی ندارد. به همین دلیل معماری در عصر مجازی باید به دنبال فضای جدیدی برای تعاملات اجتماعی باشد که امکان ساخت سکونتگاه اشتراکی و فرم های جدید مجتمع های مسکونی که منجر به روابط قوی تر اجتماعی می شود، یکی از راه حل های پیش روست. به گونه ای که علاوه بر ارائه کیفیت های بالای محیطی و معماری، مطابق با شرایط خانوادگی این زمان باشد. برای رسیدن به پاسخی مناسب جهت طراحی یک سکونتگاه جمعی که ظرف مناسبی برای جای دادن رفتارها و روش زندگی انسان ها باشد، در گام نخست ویژگی های زندگی انسان در دوران جدید و تغییرات شیوه های زیست و معیشت، روشن شده و تأثیر گذاری فن آوری واقعیت مجازی بر معماری و خلق فضا بررسی می شود. در مرحله بعد به کنکاش پیرامون معیارهای اصلی در شکل گیری مسکن مطلوب با توجه به نیازهای انسان عصر حاضر پرداخته خواهد شد. پس از آن با تحلیل و بررسی نمونه ها از جمله مسکن سنتی ایران به عنوان الگویی مطلوب و کارآمد در زمان خود، رابطه بین فضای کالبدی و نیازها و رفتارهای فردی و اجتماعی به منظور دستیابی به راهکار مناسب برای طراحی فضای کالبدی متناسب با خواسته های انسان معاصر با چشم اندازی به آینده، شناخته می شود. در انتها پس از شناخت بستر طرح و تحلیل آن، الگوی پیشنهادی یک سکونتگاه جمعی با توجه به اصول پایداری کالبدی ساختمان و انطباق با شرایط زیست محیطی ارائه می گردد.
- Abstract
- Information abundance, distribution and accessibility are the most outstanding characteristics that are brought to our era by the information technology. Digital era has significantly influenced the relationship between human being and the physical space, and opened new horizons to novel forms of communication and social interaction. Information technology enables people to select their work environment. As a result, living, working and entertainment may happen all in the same place to increase the level of human comfort. Hence, it seems essential to develop a new form of urbanism in order to merge residential complexes, recreation facilities and workplaces into the natural environment. The ever-increasing popularity of wireless technologies has put less emphasis on the need for physical attendance in the social gatherings. As a consequence, architecture in such virtual era has to explore the possibility of creating new spaces, such as “shared habitat”, to encourage a greater social interaction between its habitants. This can be achieved through proposing new housing typologies and keeping up with the new conditions of our time along with anticipating the future situations. In order to achieve a proper design for the socio-cultural residence as an appropriate content of human life, at first, the characteristics of life in the new era is investigated and the effect of virtual reality on architecture is studied. In the second step, the basic principles of desirable housing design, according to the requirements of the digital era, are determined. Afterwards, the introduction and analysis of several case studies, e.g. traditional house as an efficient pattern in the past, clarify the relation of physical space with individual and social behaviors. This will provide the solution to the housing design challenge, based on the current and future requirements of the human life. Following to the identification and analyzing the project site, finally, in accordance with
