عنوان پایان‌نامه
ارزیابی اثر کوکومین (Curcumin) بر میزان بیان CD۴۴ به عنوان مارکر سلول های بنیادی در رده های سلولی سرطانهای کولون وریه در انسان
- رشته تحصیلی
- دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکتری عمومی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3612;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71785;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3612;کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3612;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71785;کتابخانه دا
- تاریخ دفاع
- ۲۶ مهر ۱۳۹۴
- دانشجو
- مینا یزدی
- استاد راهنما
- پرویز شایان
- چکیده
- هدف: امروزه منشأ سرطان، وجود مقاومت های دارویی و عود مجدد بیماری را به سلول‌های بنیادی سرطانی نسبت داده اند. مارکر CD44 نه تنها به عنوان ابزاری برای شناسایی و جداسازی سلول های بنیادی سرطانی مطرح می شود، بلکه به احتمال زیاد در بسیاری از مسیرهای سیگنالینگ مربوط به این سلول ها در مراحل مختلف سرطان نیز نقش حیاتی دارد. از این رو، شناسایی یک ترکیب غیر سمی با اثر کاهشی بر میزان بیان مارکر CD44 می تواند به عنوان یک استراتژی درمانی مطلوب مطرح باشد. کورکومین جزء فعال بدست آمده از گیاه زردچوبه است که اثرات ضدسرطانی قابل توجهی از خود نشان داده است. در مطالعه حاضر هدف بررسی تأثیر کورکومین بر میزان بیان CD44، تعیین وجود وابستگی تأثیرات به غلظت و زمان تیمار با کورکومین و مقایسه نتایج بدست آمده در دو رده سلولی کولون و ریه است. مواد و روش کار: سلول های رده HCT116 و A549 با غلظت های 1، 5، 10، 20، 40 و 80 میکرومولار کورکومین در دو بازه زمانی 12 و 24 ساعت تحت تیمار قرار گرفتند. سپس درصد زنده مانی، چرخه سلولی و میزان بیان مارکر CD44 سلول ها با استفاده از روش های فلوسایتومتری، RT-PCR و رنگ آمیزی سلول ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: میزان بیان مارکر CD44 در رده های سلولی HCT116 وA549 وابسته به غلظت های مختلف استفاده شده از کورکومین پس از 12 و 24 ساعت تیمار کاهش یافت. وابستگی معناداری بین کاهش میزان بیان مارکر CD44 در رده های سلولی HCT116 و A549 با مدّت زمان تیمار 12 و 24 ساعت با کورکومین مشاهده نشد. اثر کاهشی کورکومین بر زنده مانی سلول های HCT116 و A549 وابسته به غلظت و مدّت زمان تیمار بود. کورکومین وابسته به غلظت استفاده شده توانست باعث توقف سلول های CD44+ در رده های سلولی HCT116 و A549 در فاز G1 از چرخه سلولی شود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که زنده مانی سلول ها در دو رده HCT116 و A549 به غلظت کورکومین و مدّت زمان مواجه با این ماده درمانی بستگی دارد. به نظر می رسد که سلول های A549 از مقاومت بیشتری در برابر اثرات سایتوتوکسیک کورکومین برخوردار هستند. در مطالعه حاضر نشان داده شد که کورکومین وابسته به غلظت های مختلف می تواند باعث کاهش میزان بیان مارکر CD44 در دو رده سلولی HCT116 وA549 گردد. همچنین کورکومین وابسته به غلظت استفاده شده احتمالاً می تواند باعث توقف سلول های CD44+ در رده های سلولی HCT116 و A549 در فاز G1 از چرخه سلولی شود.
- Abstract
- Object: Currently, the origin of cancer, drug resistance and recurrence of the cancer are attributed to cancer stem cells. Although, CD44 marker is defined as a tool for diagnosis and sorting of cancer stem cells, it plays most probably a critical role in many signaling pathways of these cells involving in the different stages of cancer development. Therefore, a non-toxic agent with down regulation effect on CD44 expression level can be proposed as an appropriate strategy for cancer treatment. Curcumin, the most active ingredient of Turmeric, displays significant anticancer effects. The aim of this study was to investigate the dose and time dependent effect of curcumin on CD44 expression level in two colon and lung cell lines. In addition, the viability and cell cycle were examined following exposure to curcumin. Materials & Methods: A549 and HCT116 cells were treated with 1, 5, 10, 20, 40, and 80 µM for 12 and 24 hours. Subsequently, the viability, cell cycle, and the level of CD44 expression were determined by using Flow-cytometry, RT-PCR and Cell staining techniques. Results: The CD44 expression level in HCT116 and A549 cells decreased after 12 and 24 hours exposure to curcumin in dose- and time- dependent manner. Reduction of CD44 expression level showed no significant affiliation with the used time of treatment in HCT116 and A549 cells. Furthermore, curcumin inhibited dose- and time dependent viability in both HCT116 and A549 cell lines after treatment. Additionally, curcumin could induce G1 cell cycle arrest in positive CD44 cells in both HCT116 and A549 cell lines. Conclusion: The results showed that the viability of HCT116 and A549 cells depend on the dose and time of treatment with curcumin. It seems that A549 cells are more resistant to cytotoxic effect of curcumin. This present study revealed that curcumin can decline the CD44 expression level in HCT116 and A549 cell lines in dose- dependent manner. In addition, dose- dependent of G1 cell cycle arrest can be induced by curcumin in both HCT116 and A549 cells.
