عنوان پایان‌نامه

بررسی سرولوژیک لپتوسپیروز در تعدادی از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهر گنبدکاووس



    دانشجو در تاریخ ۱۳ تیر ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی سرولوژیک لپتوسپیروز در تعدادی از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهر گنبدکاووس" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    دامپزشکی
    مقطع تحصیلی
    دکتری عمومی
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3573;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68847;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3573
    تاریخ دفاع
    ۱۳ تیر ۱۳۹۴
    دانشجو
    سیما ایری
    استاد راهنما
    غلامرضا عبداله پور

    زمینه مطالعه: استان گلستان و شهرستان گنبد کاووس با قرار گرفتن در حاشیه جنوب شرقی دریای مازندران و آب و هوای نسبتا مرطوب و پرباران، یکی از مناطق مناسب برای شیوع بیماری لپتوسپیروز در انسانها می باشد. به منظور ارزیابی وضعیت فعلی این بیماری در منطقه، در طی خرداد تا شهریور ماه سال 1393 تعداد 200 نمونه خون از مراجعه کنندگان به مرکز بهداشت شهرستان گنبد کاووس شامل 170 نفر زن و 30 نفر مرد به صورت تصادفی جمع آوری گردید. مواد و روش کار: برای این منظور مقدار 5 میلی لیتر خون در شرایط استریل از هر فرد اخذ گردید، سپس با کمک سانتریفیوژ سرم آنها جدا گردید و مقدار یک میلی لیتر آن به لوله اپندورف منتقل و تا زمان آزمایش در فریزر 20- درجه سانتیگراد نگهداری شد. نمونه های سرمی جمع آوری شده به آزمایشگاه تحقیقاتی لپتوسپیروز واقع در بیمارستان آموزشی و پژوهشی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران واقع در جاده محمد شهر کرج منتقل گردید. همه نمونه های سرمی با آزمایش استاندارد آگلوتیناسیون میکروسکوپی(MAT) با استفاده از 6 آنتی ژن زنده لپتوسپیرایی شامل سروتیپهای ایکتروهموراژیه، گریپوتیفوزا، کانیکولا، هارجو، پومونا و تاراسوی مورد بررسی سرمی قرار گرفتند. نمونه هایی که در MAT دارای تیتر مساوی و یا بالاتر از 100/1 بودند مثبت در نظر گرفته شدند. نتایج: نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد که 7 % افراد (14 نمونه سرمی) دارای واکنش مثبت سرمی با حداقل یکی از 6 سروتیپ لپتوسپیرایی می باشند. واکنش های مثبت سرمی شامل: هارجو (4 نمونه)، کانیکولا (3 نمونه)، گریپوتیفوزا (2 نمونه)، پومونا (2 نمونه)، ایکتروهموراژیه (2 نمونه) و تاراسوی (یک نمونه) بودند. نتایج این مطالعه همچنین نشان می دهد که 12 (7 %) موارد مثبت مربوط به زن ها و 2 تا (5/6 %) مربوط به مردها بودند. مقایسه نتایج آزمایش بر روی گروهای مختلف سنی نیز نشان می دهد که گروه سنی 20 تا 30 سال بیشتر از بقیه در معرض خطر ابتلا قرار داشته اند. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تعداد 36 نمونه (18 %) دارای واکنش مشکوک سرمی (حدواسط منفی و مثبت) بودند. بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر که اولین بررسی آزمایشگاهی لپتوسپیروز در جمعیت انسانی شهرستان گنبدکاووس می باشد در مجموع نشان می دهد که علی رغم نمونه برداری تصادفی از افراد مراجعه کننده به مرکز بهداشت، 7 % آنها دارای واکنش مثبت سرمی بر علیه یکی از 6 سروتیپ لپتوسپیرایی بودند، مسلما اگر این مطالعه بر روی جمعیت های در معرض خطر انجام می گرفت انتظار شیوع بیشتری داشتیم. اما همین نتایج هم بخوبی نشان می دهد لپتوسپیروز یک بیماری بالقوه شایع در این منطقه از کشورمان می باشد. لذا ضرورت دارد نهادهای مرتبط با بهداشت انسان و نیز بهداشت دام ها اقدامات لازم جهت کنترل و مبارزه با این بیماری را در راس برنامه های خود قرار دهند.
    Abstract
    Background: Golestan province of Iran where is located in Southeast of Caspian sea with semitropical climate. In order to investigate the seroprevalence of leptospirosis in people, a serological study was conducted in Gonbad in 2014. For this study a total of 200 serum samples were randomly collected from people who referred to the regional hospital of Gonbad. Methods: All samples were tested by the standard Microscopic agglutination test (MAT) in Leptospira Research Laboratory, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, using 6 reference strain of leptospira as live antigens including: Leptospira interrogans serogroups: Gripptyphosa, Icterrohamoragia, Canicola, Hardjo, Tarasovi and Pomona. The cut-off point in which a serum sample was considered positive was 1/100 and those who showed less titer were considered as doubtful cases. Results: The results showed that 14 samples (7%) were positive against one or more serotype of Leptospira spp. The seropositive reactions were include: 4 samples against L.i. Hardjo, 3 samples against L.i. Canicola, 2 samples against L.i. Grippotyphosa, 2 samples against L.i. Pomona, 2 samples against L.i. Icterrohamoragia, 1 sample against L.i. Tarasovi. In this survey, 12 (7%) of positive serum samples were belonged to female and 2 (6.5%) samples belonged to male. Comparing of the age-groups, the most positive reactions were seen in 20-30 years age group. The results of this study also showed that 36 samples (18%) had a doubtful titer. Conclusion: This is the first report of leptospirosis in human population of the Gonbad Qavoos city in southeast of Caspian Sea. Despite of random sampling of the people who referred to the city health center in this study, 7% prevalence of leptospirosis disease in Gonbad is seems to be very important. It seems that if we collect the samples from the high risk population like farmers and rice field workers, the prevalence rate could be higher. However, the results of this study revealed that leptospirosis is widespread in Gonbad Qavoos and health authorities in medical and veterinary centers should pursue prevention and control measures of this emerging disease with more enthusiasm to prevent spread of the disease.