عنوان پایان‌نامه
میزان فعالیت آرژیناز در نمونه سرم و بافت های رتیکولواندوتلیال سگهای مبتلا به لیشمانیوز احشایی
- رشته تحصیلی
- دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکتری عمومی
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3579;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3579;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71152
- تاریخ دفاع
- ۱۶ تیر ۱۳۹۴
- دانشجو
- نیکتا غازی قزوینی
- استاد راهنما
- شهرام جمشیدی
- چکیده
- لیشمانیوز احشایی یکی از مشکلات بهداشتی کشور های در حال توسعه محسوب می شود که در صورت عدم درمان منجر به مرگ خواهد شد. این بیماری در ایران به صورت بومی در نواحی مختلف، یکی از مشکلات بهداشتی در انسان و بخصوص کودکانی است که در اثر نیش پشه آلوده دچار بیماری می شوند. سگ ها به عنوان مخزن بیماری در پایداری انگل در محیط نقش مهمی را بر عهده دارند که بیماری را به صورت بدون علائم و یا با علائم بالینی به صورت تب ، بزرگی طحال ، غدد لنفاوی ، کبد ، کاهش شدید وزن و ریزش مو بروز می نمایند. فعالیت بالای آنزیم آرژیناز باعث کاهش L-arginine شده و از آنجایی که سلول های T برای فعالیت خود به L-arginine احتیاج دارند کمبود آن باعث اختلال در پاسخ های سلول های Tمی شود. در این پایان نامه برای اولین بار میزان فعالیت آنزیم آرژیناز در سرم و بافت های رتیکولواندوتلیال سگ های مبتلا به لیشمانیوز احشایی با علائم و بدون علائم بالینی اندازه گیری شده است. در این پژوهش 16 قلاده سگ انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند: گروه یک (سگ های دارای علائم بالینی ): شامل 6 قلاده سگ مبتلا به لیشمانیوز احشایی، دارای علائم لاغری مفرط ، ریزش مو ،ضایعات پوستی شدید ، بزرگی طحال ،ضایعات چشمی و رشد بیش از حد ناخن ها. گروه دو ( سگ های بدون علائم بالینی بیماری ) : شامل 6 قلاده سگ بدون علائم بالینی بیماری که آلودگی آنها به انگل L. infantum در ابتدا توسط PCR مغز استخوان تشخیص داده شده است. گروه سوم ( کنترل) : شامل 4 قلاده سگ سالم که با استفاده از روش های بیوشیمیایی، مولکولی و بالینی سلامتی آن ها مورد تایید قرار گرفت. پس از جمع آوری 10 میلی لیتر خون 16 قلاده سگ به روش بدون درد معدوم شده و بافت های رتیکولواندوتلیال شامل کبد، طحال، غدد لنفاوی و کلیه از کالبد جدا گردید. سپس میزان فعالیت آنزیم آرژیناز در آن ها مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این مطالعه ، میزان فعالیت آنزیم آرژیناز در کلیه سگ های مبتلا به لیشمانیوز احشایی با اختلاف معناداری بیش از سگ های گروه کنترل بود همچنین میزان فعالیت آنزیم آرژیناز در کلیه سگ های بیمار داری علائم نیز بیش از سگ های بیمار بدون علائم بود. در سایر ارگان ها میزان فعالیت آنزیم آرژیناز در گروه بیمار بیش از گروه کنترل بود، اما اختلاف معنی داری میان آنها مشاهده نشد. همچنین میزان فعالیت آنزیم آرژیناز در سرم سگ های بیمار بیش از سگ های گروه کنترل بود(p < 0/05). بر اساس نتایج در میان ارگان های مختلف، کلیه حساسیت بیشتری در مقابل افزایش آنزیم آرژیناز نشان داد. همچنین بر خلاف لیشمانیوز احشایی در انسان ، هیچ ارتباط معناداری میان میزان فعالیت آنزیم آرژینازPMN و PBMC سگ های مبتلا به لیشمانیوز در مقایسه با سگ های سالم مشاهده نشد.
- Abstract
- Visceral leishmaniasis (VL) is a zoonotic parasitic disease caused by Leishmania infantum which is mainly transmitted by phlebotomine sand fly. Domestic dogs are the main reservoir and they can manifest as asymptomatic for many years or as a symptomatic disease characterized by hepatoslenomegaly, fever, weight loss and pancytopenia. There are some reports about the arginase-induced L-arginine metabolism as a potent mechanism of immune suppression. This fact is already shown in both CL and VL of human cases and high arginase activity acted as a hallmark of nonhealing disease. Here for the first time, levels of arginase activity in the sera and reticuloendothelial tissues of symptomatic and asymptomatic dogs were assessed and compared with healthy dogs. MATERIAL AND METHOD Dogs were grouped as symptomatic, asymptomatic, and healthy animals according to their PCR confirmation and clinical statue of each dog. After blood collection, the dogs were euthanized and reticuloendothelial tissues including lymph node, spleen, liver, kidney were removed. The enzymatic activity of arginase was measured by arginase assay and normalized according to protein content measured by BCA. Data were analyzed by Kruskal-Walis and Man Whitney tests and differences were considered statistically significant at p<0/05. RESULTS: The analyzed data indicated that arginase levels in kidney was significantly higher in infected dogs than healthy ones. Symptomatic dogs had higher arginase levels than asymptomatic ones, but the difference was not significant. Moreover, in different tissues including liver, spleen and lymph node, we observed higher level of arginase activity in infected dogs but it was not significant in compare with healthy animals. The level of arginase activity in the PBMC and PMN was also higher in infected dogs in compare to healthy animals. CONCLUSION Kidney involvement in visceral leishmaniasis is usually associated with increased mortality. Unlike to human VL cases, we did not observed any differences in the level of arginase activity in PBMC and PMN, although there are 5 fold increases in the sera of infected animals in compare with healthy dogs. Therefore, among different reticuloendothelial tissues, kidney is more sensitive to demonstrate the function of arginase as an enzyme associated with immunosupression in canine leishmaniasis.
