عنوان پایان‌نامه

کاربرد رادیولوژی در علت یابی درجات مختلف دررفتگی استخوان کشکک در سگ



    دانشجو در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "کاربرد رادیولوژی در علت یابی درجات مختلف دررفتگی استخوان کشکک در سگ" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    دامپزشکی
    مقطع تحصیلی
    دکتری عمومی
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3568;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68043
    تاریخ دفاع
    ۲۳ فروردین ۱۳۹۴

    هدف از این مطالعه بررسی درجات مختلف دررفتگی کشکک زانو و اهمیت رادیولوژی در تشخیص و تأیید تظاهرات بالینی و همچنین بررسی تأثیر میزان تغییرات هندسی استخوان تیبیا، مفصل کوکسوفمورال و کم عمق بودن شیار تیبیا روی درجه ی بالینی دررفتگی کشکک زانو است. سگ های ارجاعی به بیمارستان تخصصی دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران با علامت لنگش در اندام خلفی مورد معاینه ی بالینی قرار گرفتند و بیمارانی که به هرکدام از درجات یک تا چهار دررفتگی کشکک مبتلا بودند وارد این مطالعه شدند و برای رادیوگرافی به بخش رادیولوژی بیمارستان ارجاع داده شدند. رادیوگرافی در نمای جانبی و skyline اندام خلفی و نمای شکمی–پشتی لگن به طوری که تا انتهای متاتارس لحاظ شده باشد، انجام شد و زوایای مورد نظر با نرم افزارclear canvas اندازه گیری شد. بین Quadriceps angle و Anteversion angle ، بین QA و aLPFA ، بین L.P با aLDFA وAnteversion angle ، بین aLPFAبا Mechanical Axis A و Mechanical axis Dو Norberg Angle، بین mechanical axis A و mechanical axis D در جهت مستقیم ارتباط معناداری وجود دارد. مواردی که دررفتگی جانبی داشتند بصورت معناداری mechanical axis c بیشتری داشتند و مواردی که دررفتگی میانی داشتندFemoral Varus/ Valgus angle بیشتری داشتند. در ماده ها، افزایش مساحت شیار تیبیا با بروز دررفتگی کشکک رابطه مستقیم داشت. به دلیل محدودیتی که در مطالعه حاضر وجود داشت و نمونه ها همه دارای درجه بالینی سه بودند، نمی توانستیم از لحاظ آماری راجع به درجه بندی بالینی با زوایای بررسی شده نظری را ارائه دهیم. در مطالعه حاضر نتیجه گرفتیم که اختلالات آناتومیکی و توزین نامناسب فشار به دو مفصل زانو و مچ پا، تغییر زاویه ها در محورهای مکانیکی استخوان های ران و تیبیا موجب افزایش احتمال بروز دررفتگی کشکک در سگ ها می شود.
    Abstract
    The purpose of this study was to evaluate different degrees Patellar luxation and confirmed the importance of radiology in the diagnosis and clinical protests and also evaluate the effect of geometric variations Tibia, coxofemoral joint shallow groove of the tibia, patella knee dislocation is a clinical degree. Dog Small Animal Veterinary Referral Hospital, Tehran University to mark the posterior limb lameness in clinical examination were And patients with patellar dislocation in each of grades one through four were involved in the study and were referred for radiography to Hospital. Radiograph of lateral and ventral-dorsal view of the skyline and posterior pelvic organs, so that by the end of the metatarsal is performed and the angles were measured with software clear canvas. The Quadriceps angle and Anteversion angle, between QA and aLPFA, the LP with aLDFA and Anteversion angle, between aLPFA with Mechanical Axis A and Mechanical axis D and Norberg Angle, the mechanical axis A and mechanical axis D in direct correlation there. Dislocation had a significant adverse event that was more mechanical axis c and central dislocation when they Femoral Varus / Valgus angle was greater. In females, the increase in the incidence of tibial subluxation of the patella groove area is directly related to. Due to limitations in the present study there were clinical samples all have a degree, we could not statistically related to clinical grading angles have been investigated theoretically give. In this study, we conclude that the anatomical abnormalities and weighing inappropriate pressure on the knee and ankle, femur and tibia bones mechanical axis angle at increased risk of patellar dislocation in dogs can be.