عنوان پایان‌نامه

اثرات محافظتی اگونیستهای بتا -۲ آدرنوسپتور در برابر ایمونوتوکسیسته ناشی از اوآلبومین در ریه موش صحرایی



    دانشجو در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اثرات محافظتی اگونیستهای بتا -۲ آدرنوسپتور در برابر ایمونوتوکسیسته ناشی از اوآلبومین در ریه موش صحرایی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    دامپزشکی
    مقطع تحصیلی
    دکتری عمومی
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 3445;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 3445;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62450
    تاریخ دفاع
    ۱۳ اسفند ۱۳۹۱

    مقدمه: آلرژی تنفسی شامل آسم و اختلالات شبیه آن از بیماری های نگران کننده ی عصر حاضر می باشند که بخصوص در جوامع توسعه یافته به شکل رو به رشدی در حال افزایش هستند. آسم نوعی ازدیاد حساسیت است که با افزایش میزان ترشحات مخاطی و سلول های آماسی در مجاری هوایی همراه می شود. پروتکل های متنوعی برای درمان تیپ های متفاوت آسم خفیف تا حاد به کار گرفته می شود. از آگونیست های 2? (مانند آلبوترول و اپی نفرین) و کرومولین به عنوان داروی تثبیت کننده ی غشاء ماست سل با عوارض کم در سطح وسیعی استفاده میشود. هدف از این پژوهش، ارزیابی آثار داروهای مذکور بر نفوذ سلولی و نشت پروتئین در مایع لاواژ برونکوآلوئولار در یک مدل حیوانی آلرژی تنفسی میباشد. مواد و روش ها: تعداد 40 قطعه موش صحرایی (رت) نر به طور تصادفی به 8 گروه به شرح زیر دسته بندی شدند: کنترل منفی (سالم), کنترل مثبت (حساس), سالم-آلبوترول, سالم-اپینفرین, سالم-کرومولین, حساس-آلبوترول, حساس-اپینفرین و حساس-کرومولین. حساس سازی در روز 1 با تزریق داخل صفاقی 0.5 میلی لیتر از محلول سالین حاوی اوآلبومین (100 میکروگرم) و هیدروکسید آلومینیوم (8 میلی گرم) به گروه های چهارگانه حساس صورت گرفت. گروه های سالم فقط نرمال سالین دریافت کردند. چالش با تجویز استنشاقی اوالبومین (با استفاده از دستگاه نبولایزر) در روز 14 در دو فاز 30 دقیقه ای بدون فاصله (بار اول 100 میلیگرم در 10 میلی لیتر و بار دوم 500 میلی گرم در میلی لیتر) در گروه های حساس شده انجام گردید و گروه های سالم سالین نرمال دریافت نمودند. بعد از اتانازی با گاز co2 ، نای حیوانات با رهیافت گردنی، بعد ازکنار زدن تیموس، از قسمت زیرین فک پایین در معرض قرار گرفت. با برش عرضی روی نای و کانول پلاستیکی را وارد شده و مایع نیم گرم سرم فیزیولوژی دو بار و هر بار با حجم 5 میلی لیتر به ریه ها تزریق شد و مجدداً به میزان ممکن بیرون کشیده شد. میزان پروتئین تام، تعداد سلول های آماسی، مقادیر پلاکت و پلاتوکریت و تعداد گلبولهای قرمز در مایع خارج شده با استفاده از روشهای روتین آزمایشگاهی اندازه گیری و ثبت گردید. نتایج: در هیچکدام از گروه های هشتگانه گلبول های قرمز خون در مایع لاواژ ظاهر نگردید که نشان دهنده عدم آسیب فیزیکی در حین کار این امر میباشد. در گروه حساس درمان نشده(کنترل مثبت)، تعداد سلول های آماسی و پلاکتها از دو برابر گروه کنترل منفی هم تجاوز نمود، در حالی که میزان پروتئین تام هیچگونه تغییر محسوسی را نشان نداد. از بین داروهای مورد استفاده, کرومولین سدیم هم در گروه های حساس و هم در گروه های غیر حساس از نشت سلول های آماسی بطور کامل جلوگیری کرده, مقادیر پلاکت و نشت پروتئینی را به صورت معنی داری کاهش داد. نتیجه گیری: در مجموع، این مطالعه کارایی چشمگیر سدیم کرومولین را در مقایسه با داروهای آگونیست بتا در جلوگیری از علایم و تظاهرات اختلالات آماسی در حیواناتی که مبتلا به ازدیاد حساسیت تنفسی هستند نشان میدهد لذا, توصیه میشود در کنار برونکودیلاتورها از این عوامل نیز در درمان بیماریهای ناشی از آلرژی تنفسی نظیر رینیت آلرژیک, COPD و آسم در انسان و حیوان استفاده به عمل آید.
    Abstract
    Introduction: Asthma is one of the alarming diseases nowadays which is spreading in such a growing way specially in developed countries. Asthma is a type of hypersensitivity which is characterized by increased mucosa and inflammatory cells in airways. There is various protocols for treatment of mild to severe asthma. ?2 agonists (such as Albuterol and Epinephrine) and Cromolyn as a mast cell stabilizer with low side effects are widely used in asthma therapy. The purpose of this investigation was to evaluate the effects of mentioned drugs on cell infiltration and protein leakage in bronchoalveolar lavage fluid extracted from murine model of asthma. Material & Methods: 40 rats were randomly divided in to 8 groups and classified in to: negative-control (normal), positive-control (sensitive), normal-albuterol, normal-epinephrine, normal-cromolyn, sensitive-albuterol, sensitive- epinephrine, and sensitive-cromolyne. With intraperitoneal injection of 0.5 ml of saline solution containing ovalbumin (100 µg), aluminum hydroxide (8mgr) sensitization occurred in 4 sensitive groups. Negative-control group received only saline. Challenge carried out with inhaled administration of ovalbumin (with nebulizer) in two phases (first time 100mgr in ml and second time 500mgr in ml) without intervals, (each times 30 minutes) in sensitive groups. Animals were euthanatized by means of, co2 gas, then with a cervical approach and putting away thymus, trachea was exposed right beneath mandible. A transverse incision was made to enter a plastic cannula into the trachea for injecting 5 ml lukewarm saline to the lungs for tow times and vacuuming the possible amount of the saline as BALF. The amount of Total protein, number of inflammatory cells, platelets, plateletocrite and red blood cells in BALF were determined with routine laboratory procedures and measurements were recorded. Results: There was no evidence of red blood cells in bronchoalveolar fluid extracted from all eight groups, which indicates that there was no physical damages during the experiments. The number of inflammatory cells and platelets were more than doubled in untreated-sensitized group (positive-control) in comparison with untreated-normal group (negative-control), while the amount of total protein didn’t show any significant changes at all. Among mentioned drugs in this study, sodium cromolyn in both sensitized and unsensitized groups completely inhibited the infiltration of inflammatory cells, and significantly decreased the protein leakage. Conclusions: Overall, This study shows the impressive performance of the sodium cromolyn in comparison with beta agonists, in preventing signs of inflammatory disorders in animals with respiratory hypersensitiveness. ?2 agonists are effective bronchodilator agents on airways but it seems that other useful effects related to them, is exaggerated in comparison with mast cell stabilizers like cromolyn. So, usage of these agents alongside with bronchodilators in disease such as allergic rhinitis, COPD and asthma, in both human and animals is recommended.