علی اکبر موسوی موحدی
سال و محل تولد: ۱۳۳۱، شیراز
رشته تخصصی: بیوشیمی، فیزیک
علی اکبر موسوی موحدی استاد مرکز تحقیقات بیوشیمی بیوفیزیک، رئیس مرکز تحقیقات بیوشیمی بیوفیزیک و عضو و رئیس انجمن بیوشیمی فیزیک ایران است.
او دورهی کارشناسی را در رشته شیمی دانشگاه شهید بهشتی سپری کرد. دورهی کارشناسی ارشد شیمی با گرایش علوم زیستی را در دانشگاه میشیگان شرقی آمریکا گذراند و در نهایت توفیق یافت دکتری تخصصی از دانشگاه منچستر انگلستان را در رشته بیوشیمی فیزیک اخذ نماید. وی تدریس در دانشگاه تهران را پس از دریافت مدرک دکتری آغاز کرد و هم اکنون استاد تمام گروه بیوفیزیک در مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران است.
ایشان پیرامون موضوعاتی چون تاخوردگی پروتئین، کالریمتری (گرماسنجی) پروتئین در مقیاس نانو، طراحی آنزیمهای مصنوعی، اثر اشعههای الکترومغناطیسی بر ساختار و عملکرد پروتیینها و آنزیمها و سایر ماکرو مولکولها، ترمودینامیک و سینیتیک و هیدرودینامیک پروتیینها و آنزیمها، بیوتکنولوژی پپتیدها و پروتیینها و آنزیمها و… تحقیق و پژوهش میکنند. دکتر موسوی موحدی میگوید: «این مساله را همیشه گفتهام و اینجا هم تاکید میکنم کشورهای تولید کننده علم کشورهای مصرف کننده علم هستند. ما هر چه که قدرت تولید علممان بالا برود بیشتر میتوانیم دانش را مصرف نمائیم». همچنین به منظور نشان دادن جایگاه والای علم و دانش میگویند: «دانش نور است. لذا ما باید بسترهای زایش دانش را فراهم کنیم. یکی از جایگاههای زایش دانش، دانشگاههای دانشمحور است. دانش آنقدر مهم است که گفته شده العلم نور؛ یعنی، علم چراغ راه است. دانش هم امروز مساله صرف دانشگاه نیست. تمام سازمانهای اجرایی کشور به آن نیاز دارند. قدرت کشور، امنیت ملی کشور، قدرت نظامی، اقتصادی و… به دانش نیاز دارند. لذا علم و دانش یک پارامتر محکم اجتماعی است. منشأ آن نیروی انسانی دانشمند، استاد و پژوهشگر و دانشجو است و باید به آنها تعلیم داد تا در خدمت جامعه باشند».
آن استاد بزرگ در انجمن بیوفیزیک آمریکا، انجمن بیوشیمی انگلستان، انجمن پروتئین آمریکا، آکادمی علوم نیویورک و انجمن بیوشیمی ایران، عضویت دارند. همچنین عضو هیأت تحریریه مجله شیمی و مهندسی شیمی ایران و نشریه بینالمللی انجمن شیمی ایران میباشند.
در کارنامهی علمی دکتر موسوی موحدی تألیف ۱۳ جلد کتاب، انتشار ۳۳۵ مقاله در نشریات پژوهشی بینالمللی و اتمام ۲۲ طرح تحقیقاتی بنیادی و کاربردی در سطح دانشگاهی، ملی و بینالمللی میدرخشد. بیوشیمی فیزیک، شیمی فیزیک ماکرو مولکولهای حیاتی و ترمودینامیک شیمیایی از جمله آثار آن استاد والامقام میباشند.
آن فیزیکدان برجسته در سال ۱۳۶۹ جایزه بینالمللی خوارزمی را دریافت کرد. در سال ۱۳۷۶ به عنوان استاد نمونه و تا به امروز ۹ بار به عنوان پژوهشگر نمونه دانشگاه تهران برگزیده شده است. دریافت نشان درجه یک پژوهش دانشگاه تهران، شناخته شدن به عنوان دانشمند برجسته دانشگاه تهران، پژوهشگر ممتاز جشنواره پژوهش و فناوری کشور و استاد ممتاز دانشگاه تهران از جمله افتخارات آن استاد نامی است. همچنین در ۱۳۸۲ به عنوان چهره ماندگار به همگان معرفی شد.