یحیی عدل
سال و محل تولد: ۱۲۸۷، تهران
وفات: ۱۳۸۱
رشته تخصصی: پزشکی
یحیی عدل استاد کرسی جراحی عمومی دانشکده پزشکی تهران، رئیس درمانگاه و دستیار پروفسور گرگوار فرانسه و رئیس بخش جراحی بیمارستان ابن سینا است.
در خانوادهی او، تحصیل در اروپا مرسوم بود و یحیی نیز از این قاعده مستثنی نبود، بنابراین برای تحصیلات مدرن راهی اروپا شد. وی در پاریس به تحصیلات دوره متوسطه در رشتههای فلسفه و ریاضی پرداخت و سپس سر از دانشکده پزشکی پاریس درآورد. پس از گذراندن تحصیلات اولیه، رشته جراحی توجهاش را جلب کرد و به مدت چند سال در رشته جراحی عمومی و اورولوژی مطالعه و تحقیق کرد. پایاننامهی درخشان ایشان پیرامون درمان آدنوپاتی سلی موفق به دریافت مدال نقره از دانشکده پاریس شد. استاد یحیی عدل پس از بازگشت به ایران، تدریس در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را آغاز کرد. آن استاد بزرگ، در انجام جراحیهای مهم و حساس، سرآمد دوران خویش بود و عنوان «جراح معجزهگر» و «اولین جراح ایران» را به خود اختصاص داده بود. جامعهی علمی و پزشکی، آمدن علم نوین جراحی به ایران را مدیون کوششهای دکتر عدل میدانند و از مکتبی تحتعنوان مکتب جراحی عدل سخن میگویند. همچنین به واسطهی اعتماد به شاگرداناش برای سپردن تیغ جراحی به آنها، دوره مدرن دستیاری در ایران توسط ایشان آغاز شده و جراحان برجستهای در محضر آن جراح نامی آموزش و پرورش یافتند. او همیشه میگفت: من نمیدانم این مرض من است یا حسن من که هرچه میدانم و بتوانم به شاگردانم باید یاد بدهم، شما هم همینطور باشید. این جمله بیانگر این است که آن جراح معجزهگر به راستی هر آنچه از دانش در گنجینهی وجود خود داشته را با تواضع و گشادهدستی به شاگردان جویای علم خود میداده و آنها را از دانش بیکران خود بهرهمند میکرده است. آن پزشک والامقام با استخدام متخصصین بیهوشی از خارج، با موفقیت و سربلندی عملهای ناممکن را ممکن کرد و بیهوشی به روشهای جدید را رواج داد. از ویژگیهای خاص آن جراح افتخارآفرین، حضور در جلسه مشاورههای پزشکی است. ایشان در هر ساعت از شبانه روز که ضرورت داشت در بالین بیمار و در جایگاه مشاور حضور پیدا میکرد و حتی اگر جراح اول مرتکب اشکال شده بود، مسئولیت آن را میپذیرفت.
«انفارکتوس روده فرانتر»، «سمیولوژی جراحی»، «هیداتیوز، بیماری هیداتی» از کتابهای دکتر یحیی عدل است. آن جراح سرشناس دارای مقالههایی پیرامون فیبروم جدار رحم، فیستول کیسه صفرا و انفارکتوس معاء دقاق است.