حسین رضاعی
سال و محل تولد: ۱۲۸۳، تهران
وفات: ۱۳۷۲
رشته تخصصی: روانپزشکی
حسین رضاعی استاد دانشکده پزشکی، پزشک و معاون فنی تیمارستان، استاد و رئیس بخش بیماریهای روانی بیمارستان امام خمینی است.
وی از جمله دانشجویان اعزامی به اروپا بود که در دانشکده پزشکی تولوز به ادامهی تحصیلات خود در علم طب مشغول شد. رساله دکتری او پیرامون ضعف نیروهای حیاتی و افکار هذیانی و تحت نظر دکتر دید، نمرهی ممتاز را به دست آورد. وی در بیمارستانهای براکویل که توسط همان استاد مورد نظارت قرار میگرفت، در جایگاه کارورز افتخاری مشغول به کار شد. ایشان به مدت دو سال در کلاسهای روانشناسی و روانشناسی مرضی شرکت کردند و مدتی در کنار استادان بزرگی چون پروفسور کلود و دکتر گیرو در بخش بیماریهای اعصاب بیمارستان سنت آن کار کردند. آن روانپزشک سرشناس، پس از بازگشت به وطن در تیمارستان تهران به عنوان پزشک و معاون فنی فعالیت داشت. همچنین با یاری دکتر میرسپاسی در جهت بهبود وضع بیماران روانی، برای وسعت بخشیدن به تیمارستان تهران کوشش کرد. تا اواخر دههی ۲۰، رشتهای تحت عنوان روانپزشکی در دانشگاههای ایران ارائه نمیشد. در ۱۳۲۹ بخش بیماریهای روانی شکل گرفت و کرسی این بخش به استاد حسین رضاعی داده شد. با توجه به اینکه در دانشکده پزشکی، دستیار روانپزشکی پذیرش نمیشد؛ آن استاد ارجمند، تنها به صورت نظری بیماریهای روانی را به دانشجویان آموزش میداد تا اینکه پس از مدتی فوق شدند پا به میدان عمل نیز بگذارند. دکتر رضاعی، آسایشگاه روانی دکتر رضاعی را تأسیس کرد. آن استاد جویای دانش، برای مطالعات علمی رهسپار سوئیس، فرانسه و بیروت شد.
حسین رضاعی در پاریس به عضویت انجمن طبی و روانی درآمد. در کنگره بیماریهای عصبی و روانی فرانسه، موضوعی تحت عنوان «نوسان نیروی حیاتی» توسط آن استاد بزرگ مطرح شد. او در دومین کنگره بینالمللی جرمشناسی نیز حضور یافت.
از آثار آن استاد فقید میتوان روان شناسی مرضی، سرشتهای جنون و رسالهای در خصوص گزنوپاتی را نام برد.