حسینعلی راشد
سال و محل تولد: ۱۲۸۴، تربت‌حیدریه
وفات: ۱۳۵۹
رشته تخصصی: فقه و فلسفه اسلامی
حسینعلی راشد استاد دانشکده الهیات و معارف اسلامی (معقول و منقول، رئیس گروه فلسفه و حکمت اسلامی و نماینده دوره هفدهم مجلس شورای ملی است.
او گام برداشتن در دریای بی‌کران دانش را از سنین کودکی آغاز کرد. در روزگار حضور در مکتب، کتاب‌های عین‌الحیاة، حلیة‌المتقین، حق‌الیقین و حیاة‌القلوب علامه مجلسی را با جان و دل فراگرفت و در میان هم‌نسلان‌اش خوش درخشید. اشتیاق به علوم حوزوی، ایشان را مدرسه علمیه اسحاق خانی کشاند و در آن‌جا به آموختن صرف، نحو، معانی، بیان و منطق مشغول شد. وی اشعار فارسی و عربی، الفیه و تهذیب‌المنطق را به خوبی به حافظه سپرد تا در زمان و مکان مناسب به یاری حافظه‌اش از آن‌ها بهره ببرد. مطالعات ایشان مربوط به علوم حوزوی نبود و در زمینه‌های اجتماعی، تاریخی و ادبی نیز مطالعه می‌کردند. حسینعلی راشد برای تکمیل تحصیلات خویش به سوی نجف اشرف روان شد. خارج اصول را از آیةالله نائینی و خارج فقه را از آقا سید ابوالحسن اصفهانی آموخت اما ناچار شد که پس از مدتی به ایران بازگردد. او با تجربه‌ی تدریسی که برای شاگردان‌اش خوشایند بود، منبر رفتن را از شیراز آغاز کرد و سپس در شهرهای دیگر چون اصفهان و تهران هم منبر می‌رفت. هدف او ترویج قرآن و معارف اهل بیت بود که با بیان خوش و قدرت بیان اعجاب‌انگیزی که داشت از پس آن برآمد. آن استاد والامقام در خطابه‌های‌شان پس از تحلیل، بررسی و تفسیر آیه‌ها، از احادیث، داستان‌ها و سروده‌های متناسب با موضوع استفاده می‌کردند. زمانی که از ایشان برای حضور در رادیو تهران دعوت شد؛ از آن‌جا که بر این باور بودند سخنرانی دینی در رادیو ضرورت دارد، به ترویج ارزش‌های قرآنی در جهت اصلاح جامعه در رادیو نیز روی آوردند. آن رادمرد بزرگ، رسالت خود را در تعلیم و تربیت می‌دید، بنابراین در دانشکده معقول و منقول و مدرسه سپهسالار تدریس می‌کرد و خارج از فضای رسمی تحصیلی نیز دانسته‌های خود را به دوست‌داران فلسفه و فقه منتقل می‌کرد.
آن استاد فرزانه در کتاب «دو فیلسوف شرق و غرب»، به شرح دو نظریه‌ی فلسفی «حرکت در جوهر» ملاصدرا و نظریه‌ی «نسبیت عامه» انیشتین پرداخته است که ما را از فلسفه قدیم و جدید آگاه می‌گرداند. کتاب «سخنرانی‌های راشد»، دربردارنده‌ی سخنرانی‌های او در سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ در رادیو پیرامون مسائل اعتقادی، اخلاقی و اجتماعی است. «شناخت احوال درونی جامعه»، «تأثیر تربیت روحی در انسان»، «از خصوصیات انسان کامل»، «در بیان عقل ذاتی و عقل کسبی» و «دلیل وجود پیامبران»، برخی از این موضوعات هستند. در اثر «فضیلت‌های فراموش شده» نیز شرح حالی از حاج آخوند ملاعباس تربتی، پدر خودشان که از عارفان و عالمان فرزانه ارائه شده است.
