علی درویشزاده
سال و محل تولد: ۱۳۱۴، بندر انزلی
رشته تخصصی: زمینشناسی
علی درویشزاده استاد دانشکده علوم دانشگاه تهران، مدیرگروه زمینشناسی مناطق بیابانی و کویری ایران و عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران است.
او از دانشآموختگان علوم تجربی در دوره دبیرستان است که برای فراگیری دانش زمینشناسی، راهی دانشکده علوم دانشگاه تهران شد. بلافاصله بعد از فارغالتحصیلی از دورهی کارشناسی، به پیشنهاد استاد یدالله سحابی، در دانشگاه تهران استخدام شد و رؤیای معلمی را تحقق بخشید. دورهی فوق لیسانس را نیز در همین رشته و دانشگاه گذراند و سپس برای تحصیل در رشتهی پترولوژی، رهسپار فرانسه شد و در دانشگاه کلرمونفران حضور یافت. وی پس از فارغالتحصیلی، به رفاه در غربت پشت پا زد و برای آباد ساختن وطن، به ایران بازگشت. ایشان به وسیلهی علم پترولوژی، به بررسی نحوه تشکیل سنگها و شرایط پیدایش آنها میپردازند. در واقع با علم پترولوژی به سوالات و ابهامات پیرامون شرایط تشکیل سنگ، عمق قرارگیری در درون زمین، چگونگی پیدایش، رنگ و شکل آن پاسخ میدهند. استاد درویشزاده از کمبود برخی تجهیزات و مشکلاتی که دانشجویان دکتری برای آزمایشها با آنها مواجهه میشوند، ناراضی و غمگیناند. در واقع آن استاد دلسوز از مانع بودن کشورهای خارجی بر سر راه این آزمایشها سخن میگویند، برای مثال اگر در آزمایشگاه به ایزوتوپها نیازمند باشند، کشورهای خارجی تصور میکنند پای مسائل هستهای در میان است و سد راه محققان میشوند. البته آن استاد بزرگ بر این باور است که اگر چه جنگ و تحریم، زخمهایی بر بدنهی علم و دانش وارد میکند، ایران در عرصهی علم زمینشناسی توانسته همگام با کشورهای پیشرفته حرکت کند. همچنین ایران را دارای انگیزه برای توسعه مناسبات معدنی و زمینشناسی میداند که گواه امیدواری بر آیندهی این دانش است. پدر علم زمینشناسی ایران، از تواضع و مهربانی زمین برای پذیرفتن انسانها در درون خویش و بهرهمندی از داراییهایش سخن میگوید و اعتقاد دارد که تمام زیست ما به زمین بستگی دارد و برای زیستن در آسایش و رفاه، باید زمین را بشناسیم و درست از آن استفاده کنیم. ایران در داشتن منابع طبیعی غنی است، بنابراین در جهت حفظ این غنیمت و بهرهبرداری از آن باید این سرزمین و حوادث زمینشناسیاش را به خوبی شناخت.
بلورشناسی، مبانی زمینشناسی، زمینشناسی ایران، کانیها و سنگها، اصول آتشفشانشناسی، سنگشناسی دگرگونی (کتاب سال و بهترین کتاب سال دانشگاهی) و پترولوژی تجربی و کاربردهای آن از آثار آن استاد بزرگوار هستند. هدف ایشان از نگارش کتاب ناآرامیهای زمین، آگاهیبخشی به مردم کشور زلزلهخیز ایران در جهت اقدامات ضروری به هنگام زلزله و چگونگی حفاظت از خودشان بود.
پدر علم زمینشناسی ایران در سال ۱۳۷۲ به عنوان استاد نمونه دانشگاههای کشور و در سال ۱۳۸۰ به عنوان چهره ماندگار عرصهی علم زمینشناسی شناخته شد.