مهدی آذر
سال و محل تولد: ۱۲۸۰، مشهد
وفات: ۹ خرداد ۱۳۷۳
رشته تخصصی: پزشکی
دکتر مهدی آذر دارای دکتری پزشکی از دانشگاه لیون پاریس و عضو هیأت علمی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، استاد کرسی پزشکی بالینی، دولتمرد ایرانی، وزیر فرهنگ در زمان نخست‌وزیری دکتر مصدق است.
این استاد بنام پزشکی، دوره تکمیلی بیماری‌های گوارشی را در بخش پروفسور ویلاره طی نمود و پایان‌نامه خود را تحت‌عنوان «ناراحتی‌های ناشی از اشکال جریان و جذب و دفع هوا و بخارات دیگر معده و امعاء» تهیه‌کرده و سرانجام در سال ۱۳۱۳ موفق به گذراندن پایان‌نامه خویش شد و دانشنامه دکترای پزشکی خود را از دانشگاه پاریس گرفته و به دریافت مدال برنز نیز مفتخر گردید. دکتر آذر در پاریس زیر نظر استاد معروف"Ravaut"، روش درمان کردن بیماری‌های پوست را آموختند.
مهدی آذر علاوه بر مقام والایی که در پزشکی داشت، در ادب فارسی و عربی هم دست داشت. مردی ادیب، نکته پرداز و خوش بیان بود. در جوانی در مشهد شاگردی ادیب نیشابوری را کرده بود و در محضر استاد فروزانفر، از ادبای بزرگ ایران به درس نشسته بود. وی می‌گوید عربی را برای این خوانده است که از کتب طبی مثل قانون ابن سینا استفاده کند.
وی پایه‌گذار رشته طب داخلی در ایران به شمار می‌آید که در کنار تدریس، تفحص و تحقیق در پزشکی، آثار ماندگاری را نیز از خود به جای گذاشته است. از آن جمله می‌توان به آثاری چون «بیماری‌های سریشم‌زدایی»، «طب بالینی»، «بیماری‌های عفونی» و مقاله‌ای راجع به مالاریا اشاره کرد. همچنین او در سال‌های آخر عمر خود بعضی از خاطرات خود را تقریر و تحریر کرد، از جمله آنچه درباره مرحوم ادیب نیشابوری نوشت و در مجله آینده چاپ شد، و تقریرات او در سلسله «تاریخ شفاهی ایران».
مهدی آذر از سیاستمداران بنام در زمان نخست وزیری دکتر مصدق است. در سال ۱۳۳۱ به مقام وزارت فرهنگ منصوب شد و علاوه بر آن «ریاست بهداری وزارت پیشه و هنر»، «ریاست بخش پزشکی بیمارستان وزیری»، «ریاست بیمارستان رازی»، «ریاست کمیسیون روابط خارجی جبهه ملی»، «مدیر روزنامه جبهه ملی»، در کارنامه شغلی ایشان قرار دارد.
از یادگارهای ارزشمند این استاد فقید می‌توان به اهداء کتابخانه‌اش که مجموعه‌ای از کتاب‌های پزشکی و ادبی و اجتماعی و نقد ادبی و چند نسخه خطی بود به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران و کتابخانه اهدایی مجتبی مینوی و … اشاره کرد.