عنوان پایان‌نامه
بررسی عوامل سقوط دولت ابوالحسن بنی صدر
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2257;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 38719
- تاریخ دفاع
- ۱۸ شهریور ۱۳۸۷
- دانشجو
- مهدی صفرپور
- استاد راهنما
- الهه کولائی
- چکیده
- چکیده : انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 چندین گروه، طبقه و حزب با عقاید ناهمگون، که همه آنها مخالف رژیم پیشین بودند را متحد ساخت. در انقلاب اسلامی ایران نیز همانند بسیاری از انقلاب ها، پس از پیروزی انقلاب، این ائتلاف چندان دوام نیاورد. مطابق نظریه کرین برینتون، بعد از پیروزی انقلاب، میانه روها بر سر کار می آیند. اما پس از مدت کوتاهی توسط تندروها به حمایت از رژیم پیشین و استفاده از روشهای غیر انقلابی متهم می شوند. منازعه تندروها و میانه روها، به پیروزی تندروها و انحصار قدرت توسط آنها می انجامد. انقلاب اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. رویدادهایی که از 22 بهمن 1357 تا تیرماه 1360 در ایران به وقوع پیوست، بازتابی از منازعه انقلابی در فرایند انقلاب می باشد. با توجه به این چارچوب نظری، در این پژوهش، تأکید بر تقابل بنی صدر، آخرین بازمانده میانه روها و حزب جمهوری اسلامی، نماد انقلابی های اسلام گرا می باشد. سرانجام این منازعه، شکست بنی صدر و حذف میانه روها از عرصه قدرت می باشد.
- Abstract
- Abstract : Islamic revolution of Iran in 1357 united many groups,social castes and associations with different beliefs which all were oppossed to the Shah’s regime. Islamic revolution of Iran like other revolutions did not preserve this coalition and after wining the revolution, this coalition did not continue. According to the teories of Kerin Berinton, after a revolution’s victory, moderates come to work. But after while, they are accused of patoromizing the old regime and wing the revolutionary methods by the radicals. Consequently, the radicals win over moderates and take full control of the new system. Islamic revolution of Iran is not the exception. The events that occured between Bahman 22, 1357 until Tir 1360, have been the exact reflection of revolutionary struggle in the process of Islamic revolution of Iran. According to this theoretical frame, this study would focus on Banisadr as the last of moderates and Islamic Republic association as Islamicist revolutionaries in favor of drastic and faot changes, and these two interaction.Subsequently this struggle would end is the victory of radicals over Banisadr and the total elimination of them from the power discourse.
