عنوان پایان‌نامه
مطالعه اثر حفاظتی
- رشته تحصیلی
- بهداشت و بیماریهای آبزیان
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 426 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47467;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 426 ت
- تاریخ دفاع
- ۲۵ دی ۱۳۸۹
- دانشجو
- مرضیه حیدریه
- استاد راهنما
- مهدی سلطانی
- چکیده
- هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مواد آنتی ژنی ویروسی و باکتریایی غیرفعال شده به روش هسته ای و میزان مقاومت میگو در برابر بیماری ویروس لکه سفید (WSSV) است. به دلیل عدم وجود تیره سلولی مناسب به منظور تکثیر ویروس لکه سفید تعداد 1000 قطعه خرچنگ دراز آب شیرین (Astacus Leptodactylus) پس از تهیه سوسپانسیون ویروسی به تدریج آلوده و از لحاظ تکثیر ویروس مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند. به منظور تعیین دز مطلوب غیرفعال سازی ویروس لکه سفید میگو در حالت منجمد با استفاده از پرتو گاما، همولنف های جمع آوری شده از خرچنگ‌ها، پس از تائید آلودگی با روش PCR با دزهای 1، 3، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 50 کیلوگری پرتودهی گردیدند. دز مطلوب غیرفعال سازی ویروس با استفاده از پرتو گاما و به کارگیری روش کربر و تعیین LD50 (Lethal Dose 50) محاسبه شد. حداقل دز مطلوب برای غیرفعال سازی این ویروس به صورت منجمد و با تیتر ویروسی 4/5 10 با استفاده از پرتو گاما 15-13 کیلوگری برآورد گردید. در بخش دوم این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پرتو گاما بر غیرفعال سازی باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس عامل بیماری ویبریوزیس در مزارع پرورش میگو بر کشت تازه و لیوفیلیزه این باکتری، ویالهای حاوی 5/0 میلی لیتر سوسپانسیون با رقت 1010 ×5/1 عدد سلول باکتری در میلی لیتر در حالت کشت تازه با دزهای 1، 5/1، 2، 5/2، 3 و 4 کیلوگری و ویال های باکتری لیوفیلیزه با دزهای 2، 4، 7 و 8 کیلوگری پرتودهی گردیدند. نتایج حاصل پس از ازریابی رفتار رشد باکتری های پرتودیده نشان داد که حداقل دز مطلوب برای غیرفعال سازی این باکتری به صورت کشت تازه و در حالت لیوفیلیزه با پرتو گاما به ترتیب 4 و 10 کیلوگری برآورد شد. در بخش سوم پژوهش حاضر برای اولین بار نشان داده شد که تزریق رادیوواکسن منجر به القای ایمنی بر ضد ویروس لکه سفید در میگو می شود. همچنین مشاهده شد که ویبریو غیرفعال به عنوان ادجوانت، منجر به افزایش کارایی رادیوواکسن در القای ایمنی بر ضد ویروس لکه سفید در میگوها می گردد. به طوری که کاهش معنی داری در تلفات پس از مواجه با ویروس میان کاربرد ویبریو غیرفعال به عنوان ادجوانت در مقایسه با کاربرد واکسن به تنهایی در میگوهای واکسینه شده مشاهده گردید. قابل توجه است که درصد بقاء نسبی (RPS%) و دز محافظتی50 درصد (PD50%) رادیوواکسن در میگوهای واکسینه شده به روش تزریقی پس از مواجه با دزهای مختلف ویروس لکه سفید و بعد از گذشت 35 روز ایمن سازی نشان داد که پس از گذشت 21 روز با دز مواجه 100 = LD50/ml در گروه واکسینه شده با ادجوانت و بدون ادجوانت 100 درصد بقاء نسبی و 4/2 با ادجوانت و 46/1 در گروه بدون ادجوانت دز محافظتی 50 درصد محاسبه گردید؛ که اختلاف بین این دو گروه از لحاظ آماری (05/0 > P) کاملاً معنی دار بود. 28 روز پس از تزریق واکسن، با دز مواجه 5000 = LD50/ml در گروه واکسینه شده به همراه ادجوانت و بدون ادجوانت 100 درصد بقاء نسبی و 2/3 با ادجوانت و 92/1 بدون ادجوانت دز محافظتی 50 درصد گزارش گردید. در دز 41/5 10 = LD50/ml در هر دو گروه واکسینه شده با ادجوانت و بدون ادجوانت پس از طی 35 روز ایمن سازی به ترتیب 88 و 84 درصد بقاء نسبی و 77/1با ادجوانت و 41/1 بدون ادجوانت دز محافظتی 50 درصد محاسبه شد؛ اختلاف بین این دو گروه هم از لحاظ درصد بقاء نسبی و هم دز حفاظتی 50 درصد از لحاظ آماری (05/0 > P) کاملاً معنی دار بود.
- Abstract
- White Spot Syndrome Virus (WSSV) has been placed in Whispovirus genus, Nimaviridae family. WSSV was isolated from infected samples (collected from south of Iran) by centrifugation and filtration and multiplied in crayfish by intramuscular inoculation. WSSV was purified from the infected crayfish haemolymph by sucrose gradient and confirmed by negative staining under electron Microscopy. In vivo virus titration was performed in Penaeus semiculcatus. Inactivation of WSSV was carried out by a gamma cell instrument Nordian, model 220 with dose rate: 4.8 Gy/sec and activity: 20469 Ci. The LD50 of live virus stock was calculated 105.4 / ml and according to the curve and D10 Value factor, the optimum dose of gamma ray to inactivate WSSV and unaltered antigenicity was obtained 13-15 kGy. Inactivation of Vibrio paraheamolyticus was carried out by a gamma cell instrument (PX-30 – IssIedovapel) at a dose rate of 0.22 Gy/sec. The cfu/ml of live bacteria stock was calculated 1.5 × 1010 / ml and the optimum dose of gamma ray to inactivate Vibrioparaheamolyticus was obtained 4, 10 kGy in fresh and freeze-dried, respectively. The inactivated virus samples by irradiation were formulated as a vaccine with inactivated Vibrio paraheamolyticus. The vaccine was inoculated to shrimp and the results of mortality post-challenge for both groups vaccine with adjuvant and without adjuvant showed protective titre after 35 days against WSSV. The potency test of the inactivated vaccines was done, protective dose 50 value (PD50 Value) of the vaccines were calculated to be 2.4 and 1.4 for the vaccine with adjuvant and without it after challenge shrimp by LD50=100, respectively. PD50 value were measured to be 3.2 and 1.92 for the vaccine with adjuvant and without it after challenge shrimp by LD50=5000, respectively. Also, PD50 value were obtained 1.77 and 1.41 for the vaccine with adjuvant and without it after challenge shrimp by LD50=105.41, respectively.
