عنوان پایان‌نامه

تعیین مناسب ترین روش طراحی مدول های تیغه ای براساس نتایج آزمایشگاهی



    دانشجو در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۸۹ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "تعیین مناسب ترین روش طراحی مدول های تیغه ای براساس نتایج آزمایشگاهی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 4267;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47989
    تاریخ دفاع
    ۱۱ بهمن ۱۳۸۹
    دانشجو
    مرضیه آغاز
    استاد راهنما
    صلاح کوچک زاده

    مدول‌های تیغه‌ای یکی از سازه‌های متعددی است که برای تحویل حجمی آب در مقیاس کوچک پیشنهاد شده است. اما ضوابط طراحی آن همچنان در حال تدوین و بازنگری است. باتوجه به توسعه شبکه‌های فرعی در کشور و ضرورت نصب و بهره‌برداری از سازه‌هایی که عملکرد آنها برای طراحان و بهره‌برداران روشن باشد، برنامه تحقیقاتی برای بومی‌سازی از سازه تصویب و به اجرا درآمده که این تحقیق بخشی از آن برنامه است. در این تحقیق عملکرد آزمایشگاهی چند روش طراحی مورد آزمون قرار گرفت. برای مقایسه‌ی روش‌های طراحی آزمون شده از شاخص‌های آماری مختلفی استفاده شدند. براساس نتایج آزمایشگاهی محدود این تحقیق به نظر می‌رسد روش طراحی میشرا عملکرد مطلوبی داشته اما روش انور بیشترین انحراف از بده طراحی را دارد. اخذ نتیجه جامع مستلزم ادامه مطالعات و مقایسه روش‌های طراحی براساس کاربرد ضریب بده یکسان در طراحی و ساخت مدول‌ها می‌باشد.
    Abstract
    Among other hydraulic structures, baffleled modules have been proposed for small scale volumetric water delivery. However, The design criteria of these structures is still under revisions. The design and construction of lateral irrigation network have given special attention in the country, which high lights the necessity of applying irrigation structures with known performance for design engineere and network managers. Accordingly, aresearch program for developing acomplete knowledge of designing and constructing baffled modules for Iran was initiated. In this research, the experimental performance of some design method was investigated and reported different statistical parameters were used to compare the results. Based on the limited experimental data of this research it scems that the method originally proposed by Mishra presented an acceptable performance and the method of Anwar presented the maximum deviation from design discharge. It should be emphasized that presenting ageneral conclusion required further data and investigation especially in considering design based on applying aspecific discharge coefficient.