عنوان پایان‌نامه
تطور تاریخی ضرورت ذاتی و ازلی نزد منطق دانان مسلمان از فارابی تا قرن هفتم
- رشته تحصیلی
- الهیات و معارف اسلامی - فلسفه و کلام اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2489ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 82064;کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2489ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 82064
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۶
- دانشجو
- محمود تیموری
- استاد راهنما
- احد فرامرز قراملکی
- چکیده
- از مصادیق ضرورت ازلی، گزاره‌های الهیاتی هستند که موضوع آنها خداوند است. ضرورت ازلی و ضرورت ذاتی دو قسم از ضرورت می‌باشند. تطور ضرورت ذاتی و ازلی و نسبت بین آن دو از حیث مفهوم و مصداق و تمایز ضرورتی و مصداقی آن دو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. منطق‌دانان مسلمان تا فخر، ضرورت ازلی را، یا به عنوان مطلقه یاد کرده‌اند و یا آن را نحوی از ضروری ذاتی حقیقی دانسته‌اند. علت نام‌گذاری به ضروری ازلی یا وجود موضوع ازلی است و یا به خاطر مطلق بودن از هرگونه قیدی است. برخی ضرورت را مشترک لفظی و برخی مشترک معنوی و برخی مشترک لفظی‌ای که در موجّهات مشترک معنوی است، دانسته‌اند. ضرورت ازلی، مطلق از هر گونه قید و شرطی است و ضرورت ذاتی بشرط وجود موضوع است. البته عدّه‌ای، وجود موضوع را به عنوان ظرف وجودی دانسته‌اند. موضوع در ضرورت ذاتی امر جزئی، معقول اولی و ثانی فلسفی و از حیث وجود، امور ممکن و قدیم ممکنه می‌توانند باشند. البته واجب الوجود نیز به اعتباری میتواند موضوع باشند. موضوع در ضرورت ازلی امر جزئی و معقول ثانی فلسفی میتواند باشد ولی معقول ثانی منطقی و امور حادث به اتفاق نمیتوانند از حیث وجود به عنوان موضوع ضروری ازلی قرار گیرد. عده‌ای قائل به موضوع قرار گرفتن موجودات قدیم و ممکن در ضرورت ازلی هستند؛ اما بنا به نظر مشهور موضوع ضروری ازلی تنها واجب الوجود است و از اینرو محمول، ذاتی ایساغوجی برای موضوع نمی‌تواند باشد؛ پس محمول نسبت به موضوع مطلق از هرگونه قیدی است. اما اگر قائل شدیم که موضوع ضروری میتواند غیر از واجب الوجود بوده باشد آنگاه محمول میتواند جزء ذات یا لازم ذات موضوع باشد. محمول ضروری ذاتی میتواند جزء ذات یا عین ذات و یا عارض بر ذات موضوع باشد. بنابراین، محمول نسبت به موضوع مقید است.
- Abstract
- Among the instances of the eternal necessity, there are theological propositions that are the subject of God. The elderly necessity and the inherent necessity are two types of necessary. The evolution of essential and essential necessity; and the relationship between them has especial importance in terms of the Concept and case and the case-specific and essential distinctions between them. The Muslim logicians up to ‘Fakhr’, have been convinced that the necessity of eternity is considered as a mosquito. The cause of such naming is an essential necessity, or as the existence of an issue is eternal, or for the absolute nature of any imperative. Some have considered necessity, as a verbal conjugation, and some have known it as a common spiritual and some have considered it as the common verbs that are in common spiritual modalities. Elderly necessity is absolute from any conditionality and necessity is inherent in the existence of the subject. Of course, some have considered the existence of the subject as an existential container. The subject is intrinsic necessity of the minor, as the first rational and second philosophical and from the point of view of existence, possible and old things may be possible. The issue in the eternal necessity is a minor is sue and can be considered as sensible secondary philosophy but the rationale of logical reasoning and the affairs of affairs can not happen together, by any means to consider the life of existence as an essential prerequisite. Some consider the issue of the placement of old and possible beings in the eternal necessity; but due to the famous view, the essential necessity of the eternal is the only necessary and Hence, the predicate can not be inherent in the subject matter; so, the predicate, relative to the subject, is absolute of any kind.; But if we assume that the necessary matter can be other than the obligatory existence, then the predicate can be of any nature or necessity of the subject matter. An An inherent essential predicate can be of any nature or nature, or affects the essence of the subject. Therefore the predicate is bound to the subject Separator part (page next)
