عنوان پایان‌نامه
اثر بخشی برنامه ی آموزشی تقویت دلبستگی ایمن بر رابطه ی مادر -کودک،مشکلات رفتاری کودکان وتنیدگی مادران
- رشته تحصیلی
- روانشناسی بالینِی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 632;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69403
- تاریخ دفاع
- ۲۹ بهمن ۱۳۹۳
- دانشجو
- ولاء موسوی
- استاد راهنما
- هادی بهرامی احسان
- چکیده
- هدف از مطالعه‌ی حاضر آزمون اثربخشی برنامه‌ی آموزشی تقویت دلبستگی ایمن، بر مشکلات رفتاری کودکان، رابطه مادر ـ کودک و تنیدگی مادران بوده است. در این پژوهش پس از طراحی یک برنامه آموزشی مبتنی بر ذهنی‌سازی و تنظیم هیجانات، در مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل، اثربخشی این برنامه بررسی شد. به این منظور 30 مادر که واجد ملاک‌های طرح بوده و کودکان آنها در یک مرکز هنری تحت آموزش بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان هر دو گروه پرسشنامه‌های مشکلات رفتاری کودکان (SDQ)، مقیاس رابطه مادر ـ کودک (MCRE) و شاخص تنیدگی والدین (PSI) را تکمیل کردند. مادران گروه آزمایش طی 8 جلسه‌ی دو ساعته تحت آموزش این برنامه قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات آموزشی و پس از سه ماه، مادران هر دو گروه مجدداً ابزارهای ذکر شده را تکمیل کردند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره حاکی از معنادار بودن تأثیر برنامه‌ی آموزشی تقویت دلبستگی ایمن بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان و بهبود رابطه مادر ـ کودک بود. این برنامه بر کاهش تنیدگی مادران تأثیری نداشت. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد تأثیر آموزش این برنامه بعد از سه ماه پایدار بوده است. نتایج مطالعه حاضر اهمیت آموزش مادران در زمینه‌‌ی ارتباط احساسی با کودکان و لزوم ادراک ذهنی از عواطف و افکار کودکان را به خوبی نشان می‌دهد. واژه‌های کلیدی : تقویت دلبستگی، مشکلات رفتاری، تنیدگی والدین، ذهنی سازی، تنظیم هیجانات.
- Abstract
- Abstract The purpose of this research was to examine the effectiveness of the secure attachment reinforcing program regarding child’s problematic behavior, the mother-child relationship, and mother’s stress level. Therefore the researcher designed a program based on mentalization and emotional regulation, and examined its effectiveness by a quasi-experimental method in a pretest-posttest design with a control group. 30 mothers, whose children were signed up in an art institute, were selected by convenience sampling and were distributed in the experimental and control groups randomly. The participants in both groups filled in the Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ), the Mother-Child Relationship Evaluation (MCRE), and the Parenting Stress Index (PSI). The experimental group received 8 sessions of education concerning the program each consisting of 2 hours, whereas the control group did not receive any sort of education. Afterwards the last session and on a 3 months follow-up, the participants of the both groups refilled in the aforementioned scales. The results of the multivariate co-variance analysis indicated a significant effect of the secure attachment reinforcing program regarding reduction of the child’s problematic behaviors and improvement of mother-child relationship. This program did not have an effect on mother’s stress. Also, the dependent t-test results indicated the reliability of the program’s effect after 3 months. The results of this research pinpoint the importance of the mothers’ awareness of how their emotional communication with their children takes place and the mental understanding of children’s emotions and thoughts. Keywords: reinforcing secure attachment, problematic behavior, parents’ stress, mentalization, emotional regulation.
