عنوان پایان‌نامه
مقایسه اثر پارانترهای حالت مختلف در بهبود پیش بینی یک مدل الاستوپلاستیک سطح مرزی
- رشته تحصیلی
- مهندسی عمران - مکانیک خاک وپی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1106;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43684
- تاریخ دفاع
- ۳۰ دی ۱۳۸۸
- دانشجو
- هیثم حیدرزاده چوری
- استاد راهنما
- منوچهر لطیفی نمین
- چکیده
- مدل Manzari (1994) از مدل های رفتاری الاستوپلاستیک است که در قالب خانواده ی مدل های با سطح حدی جهت پیش بینی رفتار ماسه ها، ارائه شده است. از جمله ضعف های این مدل این است مفهوم حالت بحرانی یا دائمی در آن لحاظ نشده است و مدل بدون توجه به وضعیت کنونی ماسه از لحاظ نسبت تخلخل و تنش مؤثر میانگین اولیه، رفتار خاک را پیش بینی می کند. همچنین سطح تسلیم در نظر گرفته شده برای مدل با انتهای باز می باشد (یعنی در واقع بدون کلاهک یا Cap) است. از این رو مدل نمی تواند شرایط گسیختگی نمونه در اثر افزایش تنش همه جانبه را نشان دهد. بنابراین در اینجا تلاش شده است تا با اضافه کردن پارامترهای حالت مختلف به مدل، اثر این پارامترها در بهبود پیش¬بینی مدل¬ نشان داده شده است. بر این اساس سه پارامتر حالت ، و RSR به طور مجزا به سه شیوه در فرمولاسیون مدل وارد شده و توانایی مدل¬های توسعه یافته با نتایج آزمایشگاهی بر روی ماسه Toyoura مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین در گام بعدی تلاش شد تا با افزودن کلاهک (Cap) نقطه ضعف مدل در عدم ارائه رفتار خمیری ماسه در اثر افزایش فشار همه جانبه، برطرف گردد. برای این منظور، یک مکانیزم پلاستیسیته ثانویه به همراه یک تسلیم ثانویه (در کنار مکانیزم اولیه) تعریف گردید بطوریکه سطح تسلیم کلاهک (Cap)، سطح تسلیم اولیه (مخروط) را روی محور هیدرواستاتیک ببندد.
- Abstract
- The model of Manzari (1994) which related to the family of bounding surface concept is one of the elastoplastic constitutive models that have been provided to predict the sand behavior. One of the drawbacks of this model is that it ignores the concept of steady state which causes the model to predict soil behavior without considering the current conditions of the sand such as porosity proportion and mean initial effective stress. Furthermore, the defined yielding surface end for this model is open. Therefore, the model is not able to represent failing conditions of the sand samples when confined stress is increased. Hence, in this thesis there was an attempt to add different state parameters to this model in order to represent the effects of these parameters on the improvement of models predictions. For this purpose, three state parameters of , RSR and were augmented to the model formulation in three distinct ways and the ability of these three modified models was evaluated with laboratory results over the Toyoura sand. So, a cap was added to the model by defining a second plasticity mechanism and a second yielding surface so that the cap can close the first yielding surface in hydrostatic axis.
