عنوان پایان‌نامه
تاثیر دو مدل آموزشی سنتی و بازی تاکتیکی برهماهنگی چشم-دست ویادگیری حرکت پای بازیکنان مبتدی بدمینتون با هماهنگی بالا و پایین
- رشته تحصیلی
- رشد و تکامل و یادگیری حرکتی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 1371;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80448;کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 1371;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80448
- تاریخ دفاع
- ۱۰ اسفند ۱۳۹۵
- دانشجو
- زهره کامیاب
- استاد راهنما
- محمود شیخ, مهدی شهبازی
- چکیده
- عملکرد حرکتی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر دو مدل آموزش سنتی و بازی تاکتیکی بر هماهنگی چشم-دست و یادگیری حرکت پای بازیکنان مبتدی بدمینتون با هماهنگی حرکتی بالا و پایین بود. تحقیق کاربردی حاضر از نوع مداخله ای بوده که به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دختر مقطع اول و دوم دبستان شهر رشت با دامنه سنی هفت تا هشت سال تشکیل دادند. ابتدا دانش آموزان با استفاده از آزمون MABC-2 غربالگری شدند و 102 دانش آموز به طور تصادفی انتخاب و در شش گروه، چهار گروه هماهنگی بالا و پایین تجربی و دو گروه هماهنگی بالا و پایین کنترل قرار گرفتند. سپس پیش آزمون هماهنگی چشم-دست و حرکات پا برای آزمودنی ها اجرا شد. پس از آن گروه های تجربی به مدت سه هفته، هفته ای سه جلسه 45 دقیقه ای با استفاده از مدل آموزشی سنتی و بازی تاکتیکی به تمرین مهارت های هماهنگی چشم-دست و حرکات پا در بدمینتون پرداختند. 72 ساعت پس از اتمام دوره مداخله، پس آزمون یادداری از آزمودنی ها به عمل آمد. داده های موجود با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه و دوراهه در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معنی داری میان هماهنگی چشم-دست و حرکات پای آزمودنی ها در گروه ها با هماهنگی بالا و پایین وجود دارد که در گروه هماهنگی بالا برتری با شیوه آموزش بازی تاکتیکی و در گروه هماهنگی پایین برتری با شیوه آموزش سنتی بود(0.05>P). با توجه به نتایج تحقیق، مدل آموزش بازی تاکتیکی با نیازمندی های کودکان با هماهنگی بالا سازگار بوده و مدل آموزش سنتی در پاسخ به نیازمندی های کودکان با هماهنگی پایین مؤثرتر بود.
- Abstract
- Coordination is the foundation of successful implementation in many sports and an effective and necessary on the basis of the motor performance. This study aimed to investigate The effect of two types of traditional and tactical game instructional models on eye-hand coordination and learning of footwork in novice badminton players with high and low motor coordination. This applied research is an intervention type which was performed as quasi-experimental with pretest and posttest protocol with control group. The study sample was female students of first and second grade of elementary schools in Rasht aged of 7 to 8 years. Initially students were screened using MABC-2 and 102 students were randomly selected and were matched in six groups, four experimental coordination high and low group and two control coordination high and low group. Then pre-test eye-hand coordination and footwork were administered. Then the experimental groups practiced eye-hand coordination skills and footwork for a period of 3 weeks, 3 sessions of 45 minutes using the traditional and tactical game instructional models in badminton. 72 hours after the intervention period, retention test was administered. Data were analyed by covariance in univariate and bivariate analyzes at 0.05 significant level. The results showed that there is a significant difference in groups between subjects with high and low coordination which in the group with high coordination superiority was with tactical game instructional mode and in the group with low coordination superiority was with traditional instructional model(p>0.05). According to the results, tactical game instructional mode was compatible with the needs of children with high coordination and the traditional instructional model was more effective in responding to the needs of children with low coordination. Key word: Traditional instruction, tactical game, badminton, eye-hand coordination, footwork
