عنوان پایان‌نامه
بررسی و تحلیل مجموعه ی لامیات الامم از دیدگاه صورتگرایی و ساختارگرایی
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات عرب
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4423;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77245
- تاریخ دفاع
- ۱۲ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- حسام الدین خاکپور
- استاد راهنما
- علی باقر طاهری نیا
- چکیده
- مجموعه ی "لامیات الأمم" به قصایدی اطلاق می گردد که شاعرانی از ملل مختلف، بر قافیه ی «لام» و بر منوال لامیه العرب و لامیه العجم سروده اند. رساله ی پیش رو می کوشد این مجموعه را در ترازوی نقد صورتگرایی و ساختارگرایی، تحلیل و بررسی نماید. از این روی، بعد از توضیح کلیات تحقیق، در فصل دوم، پیشینه ی تحقیق را در چهارچوبه ی نقدنقد بررسی کرده و وجوه اختلاف پژوهش حاضر، با آن تحقیقات مشخص می-گردد. در فصل سوم؛ یعنی فصل روش شناسی و مبانی نظری، بعد از توضیح تکوین تاریخی، مفروضات، روش شناسیِ مدنظر صورتگرایان و ساختارگرایان، مبانیِ فکری فلسفی در این دو روش، پیشینه ی آرای صورتگرایان و ساختارگرایان در فرهنگ اسلامی و... به اثبات این امر می پردازد که رمز جاودانگی اثر ادبی، نه در محتوا، بلکه در فرم و ساختار ویژه ی آن می باشد. در فصل چهارم، متون لامیات الأمم بر اساس دو روش مورد نظر، تحلیل و نقد می شوند. آنچه بیشتر در این فصل مطمح نظر می باشد، تحلیل این متون، بر اساس الزامات روش-شناسی صورتگرایی و ساختارگرایی، علی الخصوص،تحلیل فرم این اشعار، در سطح موسیقایی و همچنین آشنایی زدایی های هنری، در دو سطح هم نشینی و جانشینی می باشد. در نقد ساختارگرایی نیز؛ بعد از تحلیل های مربوط به فرم، و با استفاده از الگوی تقابل های دوگانه، ساختارهای اصلی را که مایه ی قوام و مفصل بندی متون گردیده، استنباط و تبیین می-گردد. در پایان و در فصل پنجم، نتایج تحقیق مورد ارزیابی قرار می گیرد. مهم ترین این نتایج می تواند موارد ذیل باشد: رمز جاودانگی متون لامیات الأمم نه محتوای آنها، بلکه فرم و ساختاری است که محتوا با آن متجلی شده است. موسیقی مسلط بر متون؛ بویژه موسیقی داخلی حاصل از تکرار واژگان و حروف و صنایع بدیعی چون جناس و موازنه،وجه غالب این متون از جهت فرم می باشد. در سطح آشنایی زدایی نیز جابجایی های هنری در ترکیب واژگان، جملات و اسالیب خاصی که شاعران به کار برده اند، بر جانب جمال شناسیک این قصاید افزوده است. ساخت دلالتیِ «بیان و ابراز وجود، در برابر غیرِ مفروضِ شاعر» عنصر کانونی و وجه غالب ساختار می باشد که در تقابل-های دوگانه، متجلی گشته و در هر مورد، تنویعات و وجوه مختلف معنایی یافته است. واژگان کلیدی: لامیات الأمم، نقد درون متنی، صورتگرایی،
- Abstract
- The term “Lamia- Al Omam” is a applied to a cycle of odes that poets of different nations have composed by observing the rhyme "L" following the seminal works of Lamia-Al Arab and Lamia-Al-Ajam. The present dissertation tries to examine this series through the perspectives of formalism and structuralism Thus, after introducing the subject, in the second chapter we assess the literature within the meta-analytical framework and highlight the particular features of our research. In the third chapter (methodology and theoretical basis), after explaining the historical development, assumptions, formalist and structuralist methodologies, the philosophical fundamentals of these two methods, the background of formalist and structuralist ideas in Islamic culture etc., we present evidence confirming that the key to immortality of literary works lies not in the content but the form of a work of art and its especial structure. In chapter four, we investigate the texts of Lamia-Al Omam using the two methods mentioned above. Our focus in this chapter will be to study these texts with regard to the requirements of formalism and structuralism. In particular, we analyze the form of these poems, their music and literary defamiliarization both syntagmatically and paradigmatically. In the structuralist critique, following the analysis of the form, we identify and elucidate, using the binary opposition pattern, the main structures that have been a source of consistency and articulation to the texts. Eventually, in chapter five, we evaluate the results The most important of these results include: the reason for the immortality of Lamia-Al Omam is not their content; rather, this is due to their peculiar form and structure which has materialized their content. The music governing the texts, especially the inner music originating in the repetition of words and letters as well as literary devices such as pun and equilibrium, is the formal dominant of such poems. Regarding defamiliarization, it is noteworthy that the artistic changes in arranging words, sentences and certain patterns used by the poets have reinforced the beauty of these odes. The thematic structure of “self-expression as opposed to the poet’s addressee” is the dominant feature which has been articulated in binary oppositions and through various thematic manifestations.
