طراحی یک سیستم پیش نگر بر اساس مفاهیم و ابزارهای علم و پیچیدگی
- رشته تحصیلی
- آینده پژوهی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81781;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81781
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۶
- دانشجو
- علی ذاکری
- استاد راهنما
- علی اصغر پورعزت, محمد مهدی ذوالفقار زاده کرمانی
- چکیده
- چکیده نحوهی مواجهه با شگفتی¬سازها از سال 2000 میلادی بیشازپیش در حوزهی نظری و عملی موردتوجه پژوهشگران، تصمیمسازان و مدیران قرارگرفته است. حملات یازده سپتامبر، سقوط بازارهای مالی، افزایش تعداد و تنوع حملات تروریستی، آتشسوزیهای بزرگ، اضمحلال نوکیا و برکسیت در ادبیات این حوزه واکاوی شده است. در این پژوهش به دنبال آمادهسازی سیستمهای تصمیم سازی برای مواجهه با شگفتیسازها بودیم. بدین منظور ابتدا، خوانشی از مواجهه با شگفتیسازها از طریق سیستمهای پیشنگر روبرت روزن ارائه کردیم. سپس با ارائهی یک مدل هشت ناحیهای، گزینههای متفاوت را برای ایجاد یک سیستم پیشنگر بررسی کردیم. دو پاسخ عمده در پژوهش پیشنهادشده است. «شبیهساز کرونوتوپ» که به کمک «آشفتن آینده»، «غوطهوری»، «شیء نظریه»، «نمونهسازی»، «واقعیت بهبودیافته» و «داستان¬¬طراح» یک «تجربهی زیستهی حداقلی» از آینده ایجاد کرده و همانند «شناخت رشدی» کودک از طریق «انطباق» با موقعیتهای جدید از «جذب» آنها توسط «طرحوارهی¬های» قبلی جلوگیری میکند. پیشنهاد دوم شبیهسازیِ «در-زَمکان» بود که درجهی پایینتری از پیشنگری را ایجاد میکند. این نوع بازنماییها که در حالت حدی خود به «اینترنت اشیاء» منجر میشوند، با تبدیل جهان فیزیکی به داده امکان پیشدستی و حتی خلق آینده را فراهم میآورند. این پژوهش، پیشنهاد میکند که «اندیشیدن مانند یک کودک»، ایجاد «بازنماییهای مینی مال» از آینده، ایجاد «تجربه حداقل زیستی» از آیندههای بدیل، «غوطهوری» بهجای مشارکت صرف، بریکلاژ و «سرهمبندی» بهجای «تفکر محض» و خالص، «تجربه ورزی» در کنار تصویرپردازی، «کشمکش» و «هم¬کنش¬گری» بهجای توافق، «تنوع کرونوتوپی» و استفاده از «رئالیسم تعلیق» می¬تواند از بلعیده شدن ناسازها توسط طرحواره¬های ایستا جلوگیری کرده و سیستم تصمیمساز را برای مواجهه با شگفتیسازها و مسائل غامض آماده کند. «مشق مدام آینده» و «وضع واقعیت پیش از موعود» پیشنهاد اصلی این رساله برای مواجهه با شگفتیسازها و مسائل غامض است.
- Abstract
- Abstract Harnessing wildcards has been a central issue in the literature—both theoretically and pragmatically— since turn of the millennium. The 9/11 attacks, market crashes, an increase in the number and variety of terrorist attacks, big fires, the failure of Nokia, and Brexit are most widely discussed examples. In this research, our main purpose was to prepare the decision making systems to face and survive wildcards. Firstly, we translated the problem into anticipatory system framework in a Rosenian sense. Then, with the advent of an eight-region model, we investigated the possible candidates to create an anticipatory system. Two main suggestions were offered. Chronotope simulation through future jamming, immersion, theory object, prototyping, augmented reality, and “design fiction”, creates a “minimal lived experience” of future and like the “genetic development” of a child handles new situations through accommodation thereby preventing assimilation by pre-existing schemata. The second suggestion was “in-spime” representations which provides a lower degree of anticipation. They converge into “internet of things” at borders; Maximal datafication makes anticipation and creation of future possible. We suggest that thinking like a child, creating “minimal representations” of future, “minimal lived experiences” of alternative futures, immersion and not mere engagement, “tinkering” vs. pure thinking, experimenting beside visioning, strife and Agonism instead of consensus, “chronotope diversity” and “realism of suspension” prevent “pattern entrainment” and prepare the target system to face, survive and even benefit from wildcards and wicked problems; “Constant tinkering” and “pre-enactment of future” is our main proposal to meet the goal of effectively facing wildcards. Keywords: Wildcards, Chronotope Simulation, Mental schemata, In-spime representation, Constant tinkering, Pre-enactment of future.