عنوان پایان‌نامه
بررسی رابطه بین رشد صادرات غیر نفتی و رشد اقتصادی در ایران
- رشته تحصیلی
- علوم اقتصادی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1633;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67138
- تاریخ دفاع
- ۲۶ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- الهام رئیسی
- استاد راهنما
- ابوالقاسم مهدوی مزده
- چکیده
- در یک اقتصاد مدرن درجه‌ی توسعه یافتگی یک کشور رابطه‌ی مستقیمی با حجم روابط تجاری بین المللی آن کشور دارد. بنابراین توسعه‌ی صادرات و تحصیل منابع ارزی در سرلوحه‌ی اهداف سیاستگذاران اقتصادی کشورها قرار دارند. از طریق صادرات، کشورها می‌توانند با استفاده از تحریک تولید داخلی، نرخ تولید و اشتغال را افزایش داده و منابع ارزی لازم را جهت واردات و مصارف داخلی تأمین کنند. در کشور ما قسمت اعظم صادرات غیرنفتی را محصولات کشاورزی و سنتی تشکیل می دهند، ولی با مشاهده‌ی آمار های جهانی به این نکته می رسیم که روند تجارت جهانی با کاهش سهم مواد اولیه و خام و محصولات کشاورزی همراه بوده است و تنها منبع قابل اتکا برای تضمین رشد تولید ملی و افزایش درآمدهای ارزی صادرات محصولات صنعتی است، در نتیجه توجه به صادرات غیر نفتی یک ضرورت ملی است. از طرف دیگر وابسته بودن اقتصاد ایران به درآمدهای حاصل از صادرات نفتی سبب می گردد شوکهای غیرقابل انتظار و زودگذر منجر به کاهش رقابت پذیری و کاهش حجم صادرات و درآمدهای ارزی شود . به همین دلیل افزایش صادرات غیرنفتی از اصلی ترین سیاست‌های اقتصادی دولت ایران در چند دهه اخیر بوده است . در تحقیق حاضر بر اساس مدل ارائه شده توسط راتی رام، رابطه‌ی صادرات غیر نفتی و رشد اقتصادی براساس جدیدترین مطالعات یعنی تست علیّت، هم‌جمعی و ریشه واحد مورد بررسی قرار می‌گیرد. حساسیت بالای نرخ رشد اقتصادی به درآمدهای نفتی و حساسیت پایین نسبت به صادرات کالاهای غیر نفتی از جمله نتایج برآورد مدل مورد نظر می‌باشد که دلیل این امر را می توان حجم کم صادرات غیر نفتی و صنعتی دانست و از آنجا که بخش اعظم صادرات غیرنفتی را کالاهای سنتی و کشاورزی شامل می‌شود، از لحاظ نظری انتظار اینکه تاثیر قوی بر رشد اقتصادی داشته باشند، وجود ندارد. دلیل دیگری که می توان در مورد تاثیر پذیری پایین صادرات غیر نفتی بر رشد اقتصادی بیان نمود، پایین بودن سهم صادرات صنعتی از کل صادرات غیر نفتی است که این امر به خودی خود منجر به پایین بودن سطح بهره وری عوامل تولید نیز می شود.
- Abstract
- In a modern society, the degree of development is directly related to the international trade volume of a country. So increasing exports and providing foreign exchange resources are of high priority in economic policies. Through exports, employment and production rates can be increased and essential foreign exchange resources can be provided for imports and domestic consumptions. In our country, the main part of non-oil exports consists of traditional and agricultural products. But observing the global statistics, it can be inferred that there has been reduction in export of raw materials and agricultural products and the only reliable source, guaranteeing the growth in domestic production and foreign exchange incomes, is the export of industrial products. Besides, the dependence of Iranian economy on incomes accomplished by oil exports causes unpredictable and transient shocks leading to the reduction of exports and foreign exchange incomes. So, increasing non-oil exports has been one of the most important economic policies in recent decades. In this research, which is based on the model proposed by Roti Rom, the relationship between non-oil exports and economic growth is studied based on causality, convergence and unit-root test. The results of econometric models manifest high sensitivity of economic growth rate to oil incomes and low sensitivity to non-oil exports. This is because non-oil exports only cover a small portion of the whole exports and that the main part of non-oil exports consists of agricultural and traditional products. So, theoretically, non-oil exports cannot be strongly effective for economic growth. The other reason is that the share of industrial exports is too small in comparison to the whole non-oil exports. This reason by itself causes the efficiency of factors of production to decrease.
