عنوان پایان‌نامه
بررسی تداوم پذیری وضعیت مالی دولت با مطالعه موردی ایران
- رشته تحصیلی
- اقتصاد انرژی و بازاریابی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1057;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 37837
- تاریخ دفاع
- ۱۶ دی ۱۳۸۶
- دانشجو
- مسلم رشیدی
- استاد راهنما
- تیمور رحمانی
- چکیده
- تداوم پذیری وضعیت مالی دولت را می توان این گونه تعریف کرد که ارزش فعلی مخارج دولت در طول زمان از ارزش فعلی دریافت های مالیاتی دولت و ثروت آن( در قید بودجه بدهی به عنوان ثروت منفی نشان داده می شود.)نمی بایست بیشتر باشد. بحران بدهی عمومی در دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی در کشور های توسعه یافته مشکلات بسیاری را بر سرراه این کشور ها قرار داد. بحران ناشی از عدم ثبات مالی، این کشورهارا به تعدیل در نظام مالی خود واداشت.به همین جهت مطالعه راجع به تداوم پذیری مالی یا قابلیت تداوم وضع مالی دولت در دو دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است ودر این راستا مطالعاتی تجربی در کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه انجام شده است. در پایان نامه حاضر به بررسی تجربی تداوم پذیری وضعیت مالی دولت ایران در طول 42 سال(1341-1383) پرداخته شده است. برای آزمون تداوم پذیری وضعیت مالی دولت، مانایی نسبت مخارج دولت به GDP(EXPN) ونسبت درآمدهای دولت به GDP(INCOME) آزمون شده است. و چون مانایی این متغیرها از درجه صفر تائید نمی شود پس نامانا از درجه صفر می باشند. البته این دومتغیر از درجه یک مانا می باشند. سپس برای نشان دادن رابطه بلند مدت بین دو متغیر مالی دولت که در پاراگراف قبلی به آنها اشاره شده است از آزمون هم انباشتگی استفاده شده است. این آزمون نشان می دهد که آیا این دو سری زمانی در طول زمان همدیگر را به طورگام تصادفی تعقیب می کنند یا نه؟ واینکه کسری بودجه یک دوره با مازاد بودجه در دوره های دیگر جبران می شود یا نه؟ در آزمون هم انباشتگی بین دو متغیر، نسبت مخارج دولت به GDP(EXPN) و درآمد دولت بهGDP(INCOME) ، که دوره زمانی 42 ساله ای از سال 1341-1383 را در بر دارد، رابطه بلندمدت بین دومتغیر تائید می گردد و این مسئله تائید می شود که تداوم پذیری مالی دولت وجود دارد. البته با حذف درآمدهای نفتی از کل در آمدهای دولت آزمون هم انباشتگی بین نسبت درآمد مالیاتی به GDP ونسبت مخارج کل دولت به GDP بر عدم رابطه بلند مدت بین این دومتغیر تاکید دارد و این که این دو متغیر از هم واگرا می باشند. این بدان معنی است که اگر عواید حاصل از نفت را به عنوان درآمد به حساب نیاوریم تداوم پذیری مالی برای بودجه دولت وجود ندارد. در نهایت می بایست گفت که تداوم پذیری مالی دولت در ایران در دوره زمانی 1341-1383 با احتساب درآمد نفت در
- Abstract
- Sustainability of fiscal policy is defined as a situation in which the present value of the government expenditures should not exceed the present value of its taxes and initial wealth (in budget constraint government debts are considered as negative wealth), Public debt crises in developed countries in the 1980s and early the 1990s encountered these countries with numerous problem.such crises forced these countries to adjust their fiscal policies and their fiscal systems. Therefore, the study of sustainability of fiscal policy has been of important concern for two decades and in this regard, several empirical studies have been done in developed and developing countries. In this thesis, sustainability of fiscal policy in Iran for 42 years has been examined empirically. To examine the sustainability of fiscal policies, we have whether two variables(i.e., the ratio of government expenditures to GDP and the ratio of government revenues to GDP) are stationary and co integrated. In addition, since these two variables are not stationary or are not integrated in level, we have examined whether they are stationary when their first difference are used. To examine the long-run relationship between two fiscasl variables that mentioned above,we have done co-integration test. This test indicates whether these two time series variables follow each other and whether budget deficit of a period can be covered by budget surplus of another period. Co-integration test of a two variables (i.e.G toGDP and Y to GDP) over 1341-1381 confirms long-run relationship between these two variables and sustainability of fiscal policy in Iran. When oil incomes are excluded form government revenues, co-integration test between ratio of tax revenues to GDP and total government expenditures to GDP shows that there is no long-run relationship between these variables and these variables are divergent.This means that if we do not consider oil incomes as revenue for government, fiscal policy is not
