عنوان پایان‌نامه
جایگاه خودشناسی در اخلاق از منظر ادهم خلخالی
- رشته تحصیلی
- فلسفه و حکمت اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2094ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56759
- تاریخ دفاع
- ۲۱ آذر ۱۳۹۱
- دانشجو
- مریم هادی
- استاد راهنما
- طوبی کرمانی
- چکیده
- چکیده تحلیل جایگاه خودشناسی در اخلاق از منظر ادهم خلخالی و نیز مقایسه آراء ادهم خلخالی و علمای اخلاق فضیلت مدار در زمینه معرفت نفس در اخلاق مقصود اصلی این پژوهش است. ادهم خلخالی در تعریف اخلاقی نفس، آن را صاحب مراتب اشتدادی می داند. وی معرفت نفس را شهودی و منوط به تزکیه نفس می داند که با سیر انسان در مراتب استکمال اخلاقی، تحقق می یابد، آنگاه که نفس از مرتبه حیوانیت و به وسیله طهارت ظاهر و باطن و عمل به شریعت، به مرتبه اطمینان دست یازد. به بیان دیگر تحقق این مراتب در نفس، عامل معرفت شهودی نفس است. نظام اخلاق ارسطویی از ارائه حقیقت نفس و کمال مطلوب آن ناتوان است، زیرا نظام ارسطویی با توجه به نگاه افراطی به فضیلت عقلانی از شئون ماوراء عقل غافل است. ادهم اوصاف و ملکات اخلاقی نفس را بر خلاف ارسطو و پیروان وی از علمای اخلاق همچون ابن مسکویه، نراقی و سایرین، نه عوارض زائد بر ذات؛ بلکه آن ها را قوام نفس می داند که مراتب و درجات گوناگون نفس را می سازند. ادهم بنابر تأثیر پذیری اش از ملاصدرا معتقد است که سیر نفس در مراتب اخلاق از حقیقت نفس جدا نیست. با توجه به رویکرد اخلاقی – عرفانی ادهم، کمال اخلاقی نفس معنایی عمیق تر از معنای آن نزد علمای اخلاق فضیلت مدار دارد، بگونه ای که قلب معنوی که یکی از مراتب حقیقت واحد و ذو مراتب نفس در اخلاق است، در تحقق خودآگاهی شهودی نقش اساسی دارد. طهارت قلب از معاصی و اوهام و تحلیه آن به اوصافی همچون محبت حق عامل درک حقیقت نفس است. در مرتبه قلب، شهود نفس جدای از شهود حق نیست و هدف از خودشناسی رسیدن به این مرتبه از شهود است. همچنین قلب به عنوان عالیترین مراتب کمالیه نفس، جایگاه اطمینان و شهود حق است. بر اساس ملازمت طریقت و شریعت و نقش ضروری شریعت در تنویر و تقویت قوه عاقله در نگاه ادهم و همچنین بر اساس رویکرد عرفانی وی و اهتمامش به طریق عشق و محبت عدد فضائل نفس، بسیار بیش از فضائل مطرح نزد علمای اخلاق فضیلت محور است.
- Abstract
- Abstract The main aim of this study is to Analysis the place of ” Self Consciousness ” In Morality from view point of " Adham Khalkhali" and also to compare " Adham Khalkhali" and virtue ethics learned men votes vis- a- vis moral Self Consciousness. In moral definition of soul, khalkhali know it being aggravative evolution excursion in ethic. He know Self Consciousness intuitive and depending on purification of the soul that implement to human revolution at moral perfection orders; as soul reach on the assurance order from animality order and via the interior and outer purification out ward practice of literal religious. In other words, the implementation of these soul orders is the cause of soul intuitive Knowledge. Aristotle principles in ethics is unable of offering the soul reality and its optimum excellency. Because Aristotle ethics and his follower with due attention to rationality virtue is neglected of what is beyond affairs. Contrary to Aristotle and his follower e.g. Ebn Mosquie, Naraghi and others, Adham know the soul moral attributes as not surplus to essence, but soul stature that build different soul grades. Adham, affected by Mola sadra, believe that soul excursion at moral grades isn't separate of soul reality. In other words, according to Adham Gnostic- moral approach , soul moral perfection have more deep mean than its mean by the side of virtue ethics learned-men; as the spiritual heart , that is one of single fact orders in soul at ethics, play a main role to implement intuitive Self Consciousness. The heart purification of impeccabilities and its adornment to descriptions such as divine love is the cause of soul reality perception . In the grade of spiritual heart, soul intuition isn’t separate of Divine intuition and the purpose of ”Self Consciousness ” is to reach this order of intuition. Also, the heart as the most high of the soul perfection grades is the place of Divine intuition and confidence .Based on divine law and spiritual way
