عنوان پایان‌نامه
نگرش معنایی-نحوی به وجهیت در صفات فارسی
- رشته تحصیلی
- زبانشناسی همگانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 1699;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55576
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- نگین ایلخانی پور
- استاد راهنما
- غلامحسین کریمی دوستان
- چکیده
- پایان‌نام? حاضر با مطالع? ساختار درونی افعال مرکّب وجهی فارسی (مانند ممکن بودن و لازم بودن) و نظر به بیان مفاهیم وجهی در سازه‌های غیرفعلی (مانند کارهای ممکن و شروط لازم)، صفات وجهی فارسی (مانند ممکن و لازم) را معرّفی می‌کند. سپس سه بعد معنایی نیروی وجه، پای? وجه و منبع‌ترتیب در صفات وجهی بیانی مثبت فارسی بررسی می‌شوند و نشان داده می‌شود که در صفات وجهی فارسی سه نیروی وجه الزام (برای مثال در صفت قطعی)، امکان (برای مثال در صفت ممکن) و امکان قوی (برای مثال در صفت احتمالی) واژگانی شده‌اند و نیروهای وجه الزام ضعیف، امکان ضعیف و امکان قوی‌تر در این صفات واژگانی نشده‌اند. پایه‌های وجه معرفتی (برای مثال در صفت احتمالی) و وضعیّتی (برای مثال در صفت قابل‌اعتماد) نیز در صفات وجهی فارسی واژگانی شده‌اند مگر در صفت ممکن که در مدخل واژگانیش پای? وجه نامشخّص است و جایگاه نحویش تعبیر معرفتی یا غیرمعرفتی آن را تعیین می‌کند. منابع ترتیب کلیشه‌ای، گزارشی، اعتقادی، تکلیفی، هدفمند و درخواستی، هیچ‌یک در صفات وجهی فارسی واژگانی نشده‌اند و بافت تعیین‌کنند? آنهاست. همچنین در نگرشی نحوی به صفات وجهی فارسی، با فرض وجود فرافکن‌های نقشی زمان دستوری و وجه در گروه تعریف و با توجّه به ترتیب صفات وجهی و صفات زمان در گروه‌های تعریف نشان داده می‌شود که در صورت منطقی، صفات وجهی معرفتی (مانند احتمالی) در جایگاهی بالاتر از زمان دستوری اسمی و بر پای? رویداد گفتار و صفات وجهی غیرمعرفتی (مانند قابل‌اعتماد) در جایگاهی پایین‌تر از زمان دستوری اسمی و بر پای? رویداد گروه اسمی تعبیر می‌شوند.
- Abstract
- The present thesis, studying the internal structure of Persian modal complex predicates (such as momken budan ‘to be possible’ and lâzem budan ‘to be necessary’) and considering the expression of modal concepts in non-verbal constituents (such as kâr-hâ-ye momken ‘possible works’ and ?orut-e lâzem ‘necessary conditions’), introduces Persian modal adjectives (such as momken ‘possible’ and lâzem ‘necessary’). Next, the three semantic dimensions of modal force, modal base and ordering source are investigated in Persian positive attributive modal adjectives and it is shown that in Persian modal adjectives, among modal forces, necessity (as in qat?i ‘certain’), possibility (as in momken ‘possible’) and good possibility (as in ?ehtemâli ‘probable’) have been lexicalized while weak necessity, slight possibility and better possibility have not been lexicalized in these adjectives. Epistemic and circumstantial modal bases have also been lexicalized in Persian modal adjectives (as in ?ehtemâli ‘probable’ and qâbel-e-?e?temâd ‘reliable’, respectively) other than momken ‘possible’, in whose lexical entry, modal base is unspecified and whose syntactic position determines its epistemic or non-epistemic interpretation. Among stereotypical, hearsay, doxastic, deontic, teleological and bouletic ordering sources, none has been lexicalized in Persian modal adjectives and they are determined by the context. Also, in a syntactic approach to Persian modal adjectives, assuming the existence of functional projections of tense and modal in DP and given the order of modal and temporal adjectives in DPs, it is shown that in logical form (LF), epistemic modal adjectives (such as ?ehtemâli ‘probable’) are interpreted in a position higher than nominal tense on the basis of speech event while non-epistemic modal adjectives (such as qâbel-e-?e?temâd ‘reliable’) are interpreted in a position lower than nominal tense on the basis of NP event.
