عنوان پایان‌نامه
ارزیابی ژئوشیمیایی محیط های رسوبی و دیاژنزی کربنات های ایلام - سروک در فروافتادگی دزفول
- رشته تحصیلی
- زمین شناسی-رسوب شناسی وسنگ شناسی رسوبی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 6398;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77679;کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 6398;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77679
- تاریخ دفاع
- ۲۱ آذر ۱۳۹۵
- دانشجو
- امین نویدطلب
- استاد راهنما
- حسین رحیم پوربناب
- چکیده
- رویداد OAE 2 در کبیرکوه لرستان توسط تغییرات ایزوتوپ کربن نشان داده می شود. یک تغییر کاهشی در پایان زون هلوتوگلوبوترونکانا هلوتیکا و یک افزایش چشمگیر در میانه ی زون مارجینوترونکانا اشنیگانسی نیز دیده می شوند که در همین بازه ها در نگاشت نوتتیس دیده می شوند؛ و می توان از آن ها برای تطابق دقیق بهره جست. نگاشت ایزوتوپ اکسیژن، رویداد سرمایشی پلنوس در میانه تا پایان زون روتالیپورا کاشمنی، کاهش ناشی از گرمایش OAE2 در زون وایتینلا آرکیوکرتاسه آ، و کاهش ناشی از بیشینه ی دمایی آغاز تورونین در بایوزون هلوتوگلوبوترونکانا هلوتیکا را نشان می دهد که همخوانی کاملی با چارچوب نوتتیس دارد. این ها در حالی است که در فروبار دزفول، به جای نگاشت افزایشی مثبت ناشی از OAE2 در نسبت ایزوتوپی کربن، مقادیر بسیار منفی به ثبت رسیده است. می توان این تغییرات غیرمعمول را به OAE2 نسبت داد، به گونه ای که بی درنگ پس از نهشت رسوبات این رویداد که سرشار از مواد آلی بوده اند، دچار رخنمون و دیاژنز جوی (CT-ES) شده اند. اکسیداسیون مواد آلی در رسوبات و مشارکت آن ها در نهشت کلسیت دیاژنزی سبب ثبت چنین مقادیر منفی ای شده است. این ناپیوستگی را می توان به عملکرد همزمان پایین افتادگی کوچک مقیاس سطح جهانی آب دریاها (94 میلیون سال پیش) و آغاز بالاآمدگی دگرشکلی و خمش در طول لبه ی شمال خاوری ورقه ی عربی ناشی از فرورانش و فرارانش پوسته ی اقیانوسی نوتتیس نسبت داد. زمان فرارانش و فرورانش در کمربند افیولیتی کرتاسه ی پایانی زاگرس و عمان را می توان نزدیک به 94 میلیون سال در نظر گرفت که با سن CT-ES که توسط چینه نگاری ایزوتوپ استرانسیم بین 7/93 تا 1/94 نشان داده شده است، همخوانی دارد. در کشورهای جنوبی خلیج پارس، این ناپیوستگی با mT-ES یکی شده و چرخه های رسوبی سنومانین – تورونین آغازین و تورونین – سانتونین را با زمان نبود آن 5/2 تا 10 میلیون سال از هم جدا می کند.
- Abstract
- OAE2 in Lurestan Kabir-kuh is shown by excursion in C-isotope composition. A decreasing CIE (C-isotope excursion) at the end of Helvetoglobotruncana Helvetica zone, and an increasing CIE at the middle of Marginotruncana schneegansi are also observed which can be fined in the exactly same positions of the Neo-Tethyian record; and could be served as elements of precise correlation. O-isotope record indicates the Plenus Cold Event at the middle – late of Rotalipora cushmani zone, the decrease due to OAE 2 warming in the Whitinella archaeocretacea zone, and a decrease due to Early Turonian Thermal Maximum in Helvetoglobotruncana Helvetica zone which are in complete concert with the the Neo-Tethyian record. While, throughout the Dezful Embayment, instead of OAE 2 positive CIE, very negative values are recorded. These values could be also ascribed to OAE2, that immediately after the deposition of the sediments with high OM content, they were exposed meteoric diagenesis (CT-ES). Oxidation of the OM and their contribution in the precipitating dLMC led to record of such negative values. The CT-ES could be explained in terms of coincidence of small scale eustatic sea-level falls (94 Ma) and the onset of deformation and bulging dictated by intra-oceanic obduction and subduction along the NE margin of the Arabian Plate. The time of the obduction and subduction in the Zagros Inner Belt ophiolite is considered around 49 Ma that accords with the age of the CT-ES of 94.1 to 93.7, proved by SIS (Sr-isotope stratigraphy). In the neighboring countries (on the southern Persian Gulf margin), the CT-ES is merged with mT-ES, and separate Cenomanian – early Turonian and Turonian – Santonian sedimentary cycles with 2.5 to 10 Myr hiatus.
