عنوان پایان‌نامه
بررسی رابطه متغیرهای خودنظم بخشی،اضطراب و افسردگی با بازداری شناختی
- رشته تحصیلی
- روانشناسی بالینِی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 690;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80936;کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 690;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80936
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- فاطمه ابراهیمی کهریز سنگی
- استاد راهنما
- نیما قربانی
- چکیده
- هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین سازه های خود نظم بخشی ( خودشناسی انسجامی، خودمهارگری، شفقت خود، بهوشیاری) و اضطراب و افسردگی با بعد بازداری پاسخ در عملکردهای اجرایی بود. در این راستا، 120 دانشجوی دانشگاه تهران به صورت نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. در ابتدا روی تمام اعضای نمونه، نرم افزار کامپیوتری تست استروپ، اجرا شد. نحوه ی شرکت در تست برای هر آزمودنی توضیح داده شده و نمره ی تداخل که حاصل تفاضل تعداد خطاهای آزمودنی در بخش نا هم خوان و هم خوان و هم چنین زمان تداخل که حاصل تفاضل زمان خطاها در بخش ناهم خوان و هم خوان است، توسط نرم افزار محاسبه گشت. سپس از آزمودنی ها خواسته شد در بازه ی زمانی کم تر از 2 ساعت از زمان اجرای تست استروپ، به مجموع پرسشنامه های خودشناسی انسجامی(قربانی و همکاران،2003)، خودمهارگری(گراسمیک و همکاران،1993)، شفقت خود(نف و همکاران،1993)، بهوشیاری(براون و رایان،2003)، اضطراب و افسردگی(کاستلو وکومری،1967) پاسخ دهند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون، تحلیل شد و سپس برای مقایسه ی همبستگی ها با همبستگی های تعاملی از z سابل استفاده شد. نتایج نشان داد بین زمان و نمره ی تداخل در تست استروپ و اضطراب و افسردگی رابطه ی مثبت وجود دارد، بنابراین با افزایش نمره ی اضطراب و افسردگی، نمره ی تداخل و زمان تداخل که نشان دهنده ی ناتوانی در بازداری شناختی ست، افزایش می یابد. هم چنین بین زمان تداخل و سازه های خودنظم بخشی رابطه ی منفی وجود دارد و بیشترین میزان این رابطه در بین سازه های خودنظم بخشی، با سازه ی خودمهارگری وجود داشت. هم چنین بین نمره ی تداخل و سازه های خود نظم بخشی نیز رابطه ی منفی وجود داشت و این رابطه برای سازه ی خودشناسی انسجامی بیش ترین مقدار را داشت. در واقع در موقعیت ناهم خوان تست استروپ که نیاز به بازداری شناختی بالا است و نیاز به صرف انرژی وجود دارد، سازه ی خودمهارگری می تواند سرعت را و سازه ی خودشناسی انسجامی دقت و واقع بینی را در حین بازداری بالا ببرد.
- Abstract
- The aim of this study was to investigate the relationship between self-regulation variables (self-integrity, self-control, self compassion and mindfulness), anxiety, depression and executive functions. In this regard, 120 students from Tehran University were selected as the sample. Initially, the Stroop test was administered for the entire sample, then within 12 hours from completion of the Stroop test, the candidates were asked to complete an inventory on integrative self-knowledge, self-control, self compassion and mindfulness. Pearson’s correlation coefficient was used to analyze the data. Correlation analysis was performed and to compare with interactive correlation, Sable z test was used. The results showed that the interaction between interference time for the Stroop test and anxiety, depression and self-regulation variables were significant, and the strongest relationship was between the variables of self-regulation and self-control. Also the interaction between interference at Stroop test and anxiety, depression and self-regulation variables was significant, but the strongest relationship between the variables of self-regulation and interference time, was with the variable of integrative self-knowledge. Keywords: Response Inhibition, executive functions, variables of self-regulation, mindfulness, anxiety, depression.
