کاربست اصول برنامه ریزی TOD در انتظام فضایی اراضی اطراف ایستگاه قطار شهری ، مطالعه موردی: ایستگاه مترو طرشت - تهران
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی شهری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11528;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77634;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11528;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77634
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- صادق صبوری
- استاد راهنما
- محمدمهدی عزیزی
- چکیده
- بهطورکلی بین دسترسی به امکانات حملونقل و توسعه نواحی شهری ارتباط متقابل و تنگاتنگی وجود دارد. دسترسی مناسبتر، گزینههای بیشتر جابجایی و کاهش هزینههای حملونقل ازجمله عوامل مؤثر در جذابیت و توسعه مناطق است. متاسفانه، در برنامهریزی فضاهای شهری در ایران، ارتباط بین ایستگاههای حملونقل عمومی بهویژه مترو و بافتهای همجوار آن چندان مورد توجه قرار نگرفته است و نتیجتاً، شاهد الگوی پراکنده توسعه در این نواحی هستیم. همچنین، با توجه به تأکید جوامع پیشرفته بر الگوهای نوین برنامهریزی مبتنی بر حملونقل مانند TOD، اهمیت بررسی این رویکرد و کاربست الگوی مذکور احساس میشود. ایستگاه مترو طرشت واقع در منطقه 2 نیز از این قاعده مستثنی نمیباشد. نبود الگو و فرآیند برنامهریزی درست برای اراضی اطراف این ایستگاه، سبب بروز مشکلاتی ازجمله مشکلات کالبدی، اجتماعی و یکی از مهمترین آنها، لجامگسیختگی سازمان فضایی موجود شده است. در این پژوهش، ابتدا رابطه بین ایستگاه مترو با بافت همجوار خود بررسی شده و اصول و معیارهای موثر در انتظام فضایی بین این دو معرفی می شود. این اصول در قالب سه نظام کاربری¬ها و فعالیت¬ها، تراکم و شبکه ها و دسترسی¬ها بوده که شامل 13 معیار و 20 شاخص می باشد. برای سنجش این 20 شاخص، از روش هایی نظیر شاخص آنتروپی، IPCA، شاخص MI، ماتریس کمی سازگاری و ... استفاده شده است. سپس، به بررسی میزان انطباق آنها با نظام فضایی اراضی اطراف ایستگاه مترو طرشت پرداخته و نتایج حاکی از آن است که در شرایط فعلی، این محدوده در وضعیت نامطلوب و ضعیفی می باشد. در ادامه، با معرفی و استفاده از این اصول و مبانی توسعه مبتنی بر حملونقل، اهداف، راهبردها و برنامه های اجرایی توسعه با تأکید بر این اصول در قالب آلترناتیوهای مجزا، پیشنهاد و پس از انتخاب گزینه برتر با روش ANP، جنبههای کاربردیتر و اجراییتر آن در قالب برنامه ها و برنامه های اقدام مشخص شده است.
- Abstract
- Generally, There is a firm and close interaction between accessiblity to the transportation facilities and development of urban areas. More applicable accessibility, more alternatives for mobility and reduction of transportation costs are some influencial factors of attractiveness and development of loci. Unfortunately, in urban planning in Iran, the linkage and relationship between public transport stations specially metro stations and adjacent precinct or tissues have not gained the suitable attention and consequently, we are witnessing random pattern of development in these areas. Tarasht metro station has suffered the same problem. Lack of good exemplar and proper plannings for adjacent lands around the station have caused physical social and spatial problems especially latter one which is spatial disorder. In this study, first we will review the relationship between metro station and the adjacent area and then we intorduce principles and criteria of spatial order between these two. This principles can be sorted to three main category; Land uses and activities, density and road networks and accesiblity. These main principles have 13 criteria and 20 indicators. For measuring these indicators, different methods have been used such as Anthropy index, MI, IPCA, Quantitative Land Use Matrix and so forth. Next, we measured the compliance of these indicators and criteria with the spatial order of adjacent lands of Tarasht station and the results indacte that this area is in an inproper situation. Hence, relying on the literature review about Transit-Oriented Development and our theoretical framework, goals, strategies and plans are presented. By developing three alternatives, choosing the best one via ANP model in SuperDecision Software and finally scrutinizing best alternative with defining inclusive action plans (along with time schedule, responsible institutions and organizations both for implementing and monitoring) , TOD approach has been applied in the case study.