عنوان پایان‌نامه
بررسی تطبیقی نقش روسای جمهور در شکل گیری قوانین ایران –آمریکا –فرانسه -مصر
- رشته تحصیلی
- حقوق عمومی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4172;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76613;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4172;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76613
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- شیوا امیریان
- استاد راهنما
- ابراهیم موسی زاده
- چکیده
- بر اساس قانون اساسی و قوانین عادی اکثر نظام های سیاسی مردم سالار،رئیس جمهور به عنوان رئیس کشور از صلاحیت های مختلفی برخوردار می باشد که یکی از مهمترین آنها امضاء قوانین مناسب برای اداره کشور می باشد.بر اساس قانون اساسی و همچنین قوانین عادی مراجع ومقامات مختلفی از جمله رئیس جمهور، هیأت دولت، نمایندگان مجلس و شورای عالی استان ها می توانند طرح ها و لوایح پیشنهادی خود را جهت تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه دهند. دراین بین رئیس جمهور به عنوان رئیس قوه مجریه از موقعیت بسزایی برخوردار می باشد به گونه ای که لایحه پیشنهادی از طرف هیأت دولت با امضای ایشان تقدیم مجلس می شود و هیچ یک از وزرا و نمایندگان دولت حق اظهار نظر برخلاف آن را در صحن علنی مجلس ندارند. با نگاه به قانون اساسی کشورهای دیگر ازجمله آمریکا فرانسه و مصر متوجه می شویم که روسای قوه مجریه در این کشورها نیز تقریباً از موقعیت مشابهی همانند رئیس جمهور ایران در فرایند قانون گذاری دارند. با توجه به اینکه تصویب قوانین در ایران و سایر کشورها به عهده مجلس می باشد به نظر می رسد نقش رئیس جمهور را به صورت غیر مستقیم و از طریق رایزنی های غیر رسمی بتوان تعریف نمود به گونه ای که ایشان موافقت یا مخالفت خود را با طرح ها و لوایح درحال بررسی در مجلس از طرق سخنرانی، رایزنی، مصاحبه و ... به اطلاع نمایندگان مجلس می رساند. در زمینه ماهیت امضای رئیس جمهور بر قوانین مصوب مجلس در حقوق ایران برخی قائل به تشریفاتی بودن امضای ایشان هستند و برخی نیز دیدگاه به تنفیذی بودن امضای وی دارند که به نظر می رسد با توجه به اصل 123 قانون اساسی و ماده 1 قانون مدنی دیدگاه تشریفاتی بودن صحیح نمیباشد بدین صورت که صلاحیت رئیس جمهور یک صلاحیت تکلیفی می باشد نه اختیاری. بدین صورت که خودداری رئیس جمهور از امضای مصوبات مجلس یا نتیجه همه پرسی موجب مسولیت وی میشود و متخلف از یکی از تکالیف قانونی خود محسوب شده ودیوان عالی کشور حق دارد وی را به خاطر تخلف از وظایف قانونی محاکمه ومحکوم نماید وعزل این مقام را به رهبری پیشنهاد نمایند.علاوه بر این مجلس نیز به عدم کفایت رئیس جمهور رأی داده و مراتب جهت اجرای بند 10 اصل 110 به اطلاع مقام رهبری می رسد. این درحالی است که روسای جمهوربرخی از کشورها با توجه به نظام خاص حاکم بر آن کشور از موقعیت ممتازتری برخوردار بوده و می تواند قوانین مصوب کنگره را وتو نماید.
- Abstract
- According to the constitution And the ordinary laws of most democratic political systems President as Head of State Is from of the different jurisdiction One of the most important Signature rules for administering the country. According to the constitution and the laws, Authorities, including the President, Cabinet, Parliament and the Supreme Council of Provinces they can Projects and their proposed bills Submit for approval to the Parliament. In the meantime, President for approval to parliament as the head of the executive branch of the Islamic day. Utmost position So that the proposal of the Cabinet With their signature will be submitted And none of the ministers and government representatives A voice not unlike it in the Majlis. With regard to the constitution of other countries, including America, France and Egypt, we realize The heads of the executive power in these countries Countries are almost the same position as president of Iran in the legislative process. Given that the legislation on Iran and other countries Parliament is responsible It seems that the role of the president indirectly And through informal consultations to be defined In such a way that they themselves agree or disagree With drawings and Bills pending in Parliament through lectures, discussions, interviews, etc. to inform the MPs will.
