عنوان پایان‌نامه
تاثیر آموزش نوروفیدبک و بازی درمانی بر علائم کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه – بیش فعالی
- رشته تحصیلی
- رفتار حرکتی - آموزش تربیت بدنی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1296;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75960;کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1296;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75960
- تاریخ دفاع
- ۰۴ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- فواد نیک نسب
- استاد راهنما
- رسول حمایت طلب
- چکیده
- اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی یکی از رایج‌ترین اختلالات دوران کودکی است که توجه روانشناسان و روان‌پزشکان را به خود جلب کرده است. ویژگی‌های اصلی این اختلال شامل: ناتوانی در مهار رفتار حرکتی، نارسایی توجه یادگیری، پرخاشگری، مشکلات تحصیلی، برانگیختی، بی‌قراری حرکتی می‌باشد. این پژوهش باهدف تأثیر آموزش نوروفیدبک و بازی‌درمانی بر علائم کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی صورت گرفت. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش از نوع نیمه تجربی پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود به همین منظور تعداد 45 کودک مبتلابه ADHD مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی رفاه در دامنه سنی 5 تا 12 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و بر اساس اهداف پژوهش، آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی در سه گروه (15 نفر گروه آموزش نوروفیدبک، 15 نفر گروه بازی‌درمانی، 15 نفر گروه کنترل) قرار گرفتند. بعد از انجام پیش‌آزمون، برنامه مداخله‌ای (آموزش نوروفیدبک، گروه بازی‌درمانی) به مدت 20 جلسه (هر جلسه به مدت 1 ساعت) اجرا شد. سپس پس‌آزمون گرفته شد. برای انجام پیش و پس‌آزمون‌ها از فرم والد پرسشنامه علائم مرضی کودکان CSI-IV استفاده شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که یک دوره آموزش نوروفیدبک و همچنین بازی‌درمانی تأثیر معناداری بر کاهش علائم اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی دارد. همچنین تفاوت معنی‌داری بین شرکت‌کنندگان در هر سه گروه وجود دارد. برای یافتن جایگاه تفاوت‌ها بین گروه‌ها از آزمون پیگردی توکی استفاده گردید که نتایج آن نشان داد که در اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی بین گروه آموزش نوروفیدبک با بازی‌درمانی (001/0 P =) و کنترل (001/0 P =)، همچنین بین گروه‌های بازی‌درمانی و کنترل در کاهش اختلال کاستی توجه_ بیش فعالی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0 P =). به‌این‌ترتیب، بیشترین تأثیر را آموزش نوروفیدبک و سپس بازی‌درمانی در کاهش علائم اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی داشته است. با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که می‌توان از دو روش آموزش نوروفیدبک و بازی‌درمانی به‌مثابه روشی مفید در کاهش نشانه‌های اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی استفاده و یا حداقل یکی از این روش‌ها و نیز ترکیب با دیگر روش‌های موجود در درمان کودکان ADHD به کار گرفت.
- Abstract
- Attention deficit hyperactivity is one of the most common childhood disorders which has recently attracted the attention of psychiatrists and psychologists. The main characteristics of this disorder include: inability to control motor behavior, learning disability, aggression, educational problems, impulsiveness, and motor restlessness. This study assesses the effects of neurofeedback (NFB) training and play therapy on symptoms of children with attention deficit - hyperactivity disorder (ADHD). With regard to its purpose, this research is functional and in terms of its nature it is a pretest-posttest quasi-experimental study with a control group. To this end, 45 children with ADHD (5 to 12 years of age), referred to Refah Counseling and Psychological Services Center, were chosen based on convenience sampling and, considering the research objectives, were positioned into three groups at random: 15 individuals were selected for neurofeedback training group; 15 children were assigned to play therapy group; and 15 subjects were put in control group. After pre-test, the intervention program (neurofeedback training and play therapy) was administered for 20 sessions (each session lasting 1 hour). Then, post-test was given. To perform pre-test and post-test, we used Child Symptom Inventory-4: parent checklist. The findings of this study showed that neurofeedback training and play therapy have a significant impact on reducing the symptoms of ADHD. There are also significant differences between the participants from all three groups. To find the particulars of difference between these groups we used Tukey's range test. The results showed that regarding ADHD there is no significant difference between neurofeedback training and play therapy groups (P = 0.0001). However, a significant difference was observed between neurofeedback training group and the control group; this same difference was also seen between play therapy group and the control group (P = 0.0001). Thus, the two methods of neurofeedback training and play therapy have played a major role in mitigating the symptoms of ADHD. According to the findings of this study, it can be concluded that the two methods of neurofeedback training and play therapy might be used to decrease the symptoms of ADHA. At least, one may even benefit from using one of these methods alone. Finally, they may even be used in combination with other common methods to treat children with ADHD.
