عنوان پایان‌نامه
سطح پیچیدگی اجتماعی جوامع هزاره سوم پیش از میلاد در منطقه پشت کوه بر اساس داده های تدفینی
- رشته تحصیلی
- باستان شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76224;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4347
- تاریخ دفاع
- ۲۸ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- نازنین اسدی
- استاد راهنما
- حسن فاضلی نشلی
- چکیده
- محدوده پشتکوه به علت طبیعت کوهستانی و سخت، کمتر دستخوش تحولات فرهنگی گردیده و به همین دلیل فرهنگهایی با ویژگی های محلی در این ناحیه شکل گرفته است. یکی از نمودهای بارز فرهنگی، در این منطقه نحوه تدفین آن است و به نظر می رسد تابع عوامل گوناگونی می باشد. با توجه به اینکه علم باستان شناسی با هرآنچه که به عنوان بقایای انسانی تعبیر می شود سروکار دارد، داده های تدفینی از منابع اصلی مطالعه روند پیچیده شدن اجتماعات بشری و اساساً از نشانگرهای سطح پیچیدگی جوامع است. با توجه به کوچ نشینی مردمانِ این منطقه در کاوشهای باستان شناسی کمتر به ساختارهای معماری مسکونی برخورد شده است و آثار فرهنگی بیشتر شامل دوره مس وسنگ تا عصر آهن III هستند. در عصر مس وسنگ بیشتر تدفین ها به صورت انفرادی بوده و همراه صاحب قبر اشیاء متنوعی قرار گرفته است. در عصر مفرغ تدفین بیشتر به صورت جمعی یا خانوادگی(؟) بوده و ساختار قبور متشکل از چندین ردیف سنگ چین با پوشش مسطح و شیروانی است؛ ابعاد این قبور نسبت به دوره های قبل و بعد از خود بسیار بزرگ است. به نظر می رسد فرهنگ تدفین در عصر آهن تداوم سنت های دوره ماقبل است، که با تفاوت هایی ناشی از تغییرات فرهنگی همراه شده است. در این نوشتار تلاش شده، بر مبنای داده‌های فرهنگی که از محوطه‌های پشتکوهِ ایران در هزاره سوم بدست آمده است، سطوح مختلف تسلسل مراتب اجتماعی افراد مورد مطالعه قرار گیرد، همچنین تمام مؤلفه های پیچیدگی نظام اجتماعی به عنوان برهم کنش های مختلفِ یک نظام در نظر گرفته شود. این محدوده‌ی زمانی، با توجه به همزمانی آن با دوره آغاز ادبیات و شهرنشینی، هم از جهت داده‌های مادی غنی است و هم اینکه مدارک نوشتاری میان رودان، می‌تواند قرینه‌های مناسبی برای تحلیل‌های پیچیده‌تر فرهنگی در اختیارمان قرار دهد. نوشتار حاضر در این زمینه بر روی داده های تدفینی هزاره سوم پیش از میلاد تمرکز یافته که از حفاری های چند محوطه گورستانیِ پشتکوه در غرب ایران بدست آمده است. گورستان های شاخص، کله نسار و بان سورمه بوده اند و برای مطالعه مقایسه ای به تدفینهای هزاره سومیِ محوطه شوش، غار کنجی و منطقه حمرین نیز اشاره شده است.
- Abstract
- The Pusht-i Kuh region is a place where cultures developed locally and its because of harsh and mountainous environment that prevent cultural interactions. One of the most important representatives of cultural situation is the burial culture which was affected with several conditions. Archaeology is the science of human remains, thus the burial data is important is study of complexity and its process. Considering the nomadic lifestyle in the region in that time, the architectural remains are few and most of data belongs to calcolithic, bronze and iron age. In the calcolithic age only one person interned in each tomb with various finds have been found in those tombs. In the bronze age, there were group (or familial) tombs with an architecture composed of stone slabs and gabled roofs, the dimension was much larger than former periods, which was parallel with cultural changes. This research has tried to study the social hierarchy, social complexity and systemic interaction in the bronze age period of Pusht-i Kuh. The period is simultaneous with the period of shaping the first cities in mesopotamia: so the paralel studies and results of excavation in that region will enable us to make some more complex analysis. This study is focused on third millennium data from burial sites of Pusht-i Kuh region, the most important of which are ban-i surmah and Kaleh nissar and also there is some references to the third millennium burials at susa, Kunji cave and Hamrin region
