عنوان پایان‌نامه
بررسی تاثیر استفاده از روش ایفای نقش در آموزش شهروندی در کشورهای پیشرفته و ارائه راهکارهای مبتنی بر آن در آموزش شهروندی در کلان شهر تهران
- رشته تحصیلی
- مدیریت امور شهری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76859;کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 1147
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- آنا جهان بین
- استاد راهنما
- مجتبی امیری
- چکیده
- در این پایان نامه تاثیر استفاده از روش ایفای نقش در آموزش شهروندی در کشورهای پیشرفته و ارائه راهکارهای مبتنی بر آن در آموزش شهروندی در کلان شهر تهران بررسی شده است،که در آن 390 نمونه متشکل از 90 معلم و 300 دانش آموز از میان مدارس منطقه 6 کلان شهر تهران انتخاب شده است. هدف اصلی در تحقیق ما از سه بخش تشکیل شده است. 1-تعیین تاثیر استفاده از روش Role playing ( ایفای نقش) در آموزش شهروندی دانش آموزان کشور. 2-اثر بخش نمودن روش آموزش شهروندی در مدارس کشور. و 3-شناسایی نقاط قوت آموزش شهروندی از طریق ایفای نقش ( Role playing ) در مدارس. در بررسی نرمال بودن توزیع داده های این متغیر از بررسی مقادیر کشیدگی و چولگی استفاده می نماییم. به منظور مقایسه میانگین متغیر تاثیر ایفای نقش در آموزش شهروندی بر افزایش میزان یادگیری آموزه های شهروندی با وضعیت متوسط در دو گروه معلمان و دانش آموزان، از آزمون t تک نمونه ای استفاده می شود. به منظور رتبه بندی متغیر وضعیت رضایت از فاکتورهای ایفای نقش بر اساس میانگین آنها در هر یک از گروه های معلمان و دانش آموزان، از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده می نماییم. نتایج نشان می دهد که در گروه معلمان، بیشترین تاثیر بر افزایش میزان یادگیری آموزه های شهروندی مربوط به دو فاکتور درگیر شدن در برنامه ریزی و انتخاب موضوع ارزیابی شده است. سایر فاکتورها، در سطح پایین تری قرار گرفته اند. در گروه دانش آموزان، آمادگی اجرای برنامه به عنوان فاکتور دارای بیشترین تاثیر بر افزایش میزان یادگیری آموزه های شهروندی انتخاب شده است. در رتبه بعد، انتخاب موضوع قرار گرفته است. در رتبه سوم، درگیر شدن در برنامه ریزی و فضای فیزیکی قرار گرفته است و در نهایت فاکتور شناخت معلم از دانش آموز در پایین ترین رتبه انتخاب شده است.
- Abstract
- In this thesis the effect of role playing on the civic education in developed countries is observed, and solutions based on their achievements for the civic education in Tehran city are suggested. In this research we review 390 samples including 90 teachers and 300 students. The sample is chosen from schools in 6th residential area of Tehran. The goal of this research includes three sections: 1. The effect of role playing method in the civic education of Iranian students. 2. The effective way of civic education in Iranian schools. 3. Finding the positive points of civic education through role playing method in Iranian schools. For normal distribution of data in variables, we use skewness and kurtosis. In order to compare average of variables in effect of the role playing method on increase in learning of civic education to average status of teachers and students groups, the One-Sample T-Test is used. For ranking the variable of satisfaction, which is one of role playing factors, based on their average in each group of teachers and students, the The one-way analysis of variance (ANOVA) and Scheffe post hoc analysis are used. The results state that two factors including involving in the planning and the choice of the subject have been the highest effect on the learning of civic lessons. Therefore, other factors are in lower levels. In the students’ group the main effect has to do with the level of students’ preparation. In this group, choosing the subject is in second place, and other factors such as involving in the planning and physical atmosphere are next factors in the ranking of level of efficiency. Finally, the teacher’s understanding from the student has the lowest level of efficiency.
