عنوان پایان‌نامه

اثر بخشی برنامه تنظیم هیجان برسرکوبی امواج کوتاه بسامد لوب پیشانی



    دانشجو در تاریخ ۰۲ شهریور ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اثر بخشی برنامه تنظیم هیجان برسرکوبی امواج کوتاه بسامد لوب پیشانی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    روانشناسی بالینِی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 542;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69525
    تاریخ دفاع
    ۰۲ شهریور ۱۳۹۳
    استاد راهنما
    رضا رستمی

    هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه مداخله ای کنترل هیجان و خود کنترلی بر ارتقاء توجه مستمر کودکان 4 تا 6 سال مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. بر اساس معیار های موجود در DSM-IV-TR تعداد 20 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی و 10 کودک سالم بدون هیچ علائمی از میان 140 کودک به طور تصادفی انتخاب شدند. از میان 20 کودک مبتلا به طور تصادفی10 کودک به گروه آزمایش و 10 کودک به گروه کنترل واگذار شدند. برنامه مداخله ای کنترل هیجان و خود کنترلی در طول 16 جلسه در طول 45 روز و در هر جلسه 45 دقیقه برای گروه آزمایش برگزار گردید. ثبت امواج الکتروفیزیولوژیک مغزی با استفاده از دستگاه الکتروآنسفالوگراف میتسار 19 کانال، و آزمونهای شناخت هیجان (فقط گروه آزمایش) و عملکرد پیوسته قبل و بعد از اجرای برنامه مداخله در تمام گروهها اجرا شد. پس از شروع طرح از افراد گروه آزمایش 10 نفر، از افراد گروه کنترل 6 نفر، و از گروه مستقل کودکان سالم 6 نفر در پیش آزمون و پس¬آزمون حضور داشتند. نتایج تحلیل نشان داد که در گروه آزمایش خطای حذف در آزمون عملکرد پیوسته که نشانه توانایی «توجه مستمر» میباشد پس از اجرای برنامه مداخله کاهش یافت. نتایج همچنین سرکوبی بیشتر امواج کوتاه بسامد را در پس آزمون، هنگام انتقال افراد گروه آزمایش از حالت استراحت به انجام یک تکلیف شناختی، در لوب جلویی مغز مشخص ساخت. افزایش توان دلتای مغزی در پس آزمون با خطای حذف در گروه آزمایش همبستگی منفی متوسط نشان داد. همچنین توان امواج تتای مغزی که با هیجان مرتبط هستند در حالت استراحت در لوب پیشانی کاهش یافت. نتایج این پژوهش می¬تواند در موقعیت¬های بالینی به منظور درمان اختلال نقص توجه/بیش فعالی مورد استفاده قرار گیرد.
    Abstract
    The purpose of the research was studying into the effect of emotion and self regulation program on enhancing sustained attention in preschoolers affected with AD/HD. After interviewing teachers and parents 20 children with high AD/HD symptoms and 10 with no symptoms were randomly chosen according to DSM V among 140 kids. From the 20 affected, 10 were given to the experimental and 10 to the control group. We also made an independent group up of 10 healthy children. The intervention program was carried for 16 forty five-minute-long sessions during 45 days. EEGs were recorded using a 19-channel Mitsar electroencephalograph and cognitive tests were given to the participants before and after the emotion regulation program. Using the continuous performance test revealed that the omission error decreased in the experimental group after the intervention which was a sign of enhancing sustained attention ability. Results also showed more suppression of the low frequency waves in the brain's frontal lobe from rest to task in the experimental group after the emotion regulation program was exerted. Negative correlation was recognized between the delta waves power and the omission error at the post test. Emotion-related theta waves power was also found to have decreased at rest after the program. The results of the present research can be used in clinical situations in order to treat the children diagnosed with AD/HD.