عنوان پایان‌نامه
مقایسه تاثیر موسیقی بر پاسخ عملکرد بی هوازی ورزشکاران جوان (مطالعه جنسیت)
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - فیزیولوژی‌ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1204;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70487
- تاریخ دفاع
- ۱۴ مهر ۱۳۹۴
- دانشجو
- بهزاد وفائی
- استاد راهنما
- رحمن سوری
- چکیده
- مطالعات نشان می دهد که موسیقی یک محرک قوی برای فرد اجرا کننده مهارت می باشد. موسیقی بهترین هنری است که نیروی جنبش و حرکت به ورزش و فعالیت بدنی می بخشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر موسیقی بر پاسخ عملکرد بی هوازی ورزشکاران جوان (مطالعه جنسیت) بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 24 دانشجوی ورزشکار دانشگاه تهران (14 پسر و 10 دختر) بودند که بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند. این افراد به روش تعادل مخالف در دو جلسه، با و بدون موسیقی با ضرباهنگ تند، به انجام آزمون 30 ثانیه ای وینگیت پرداختند. برای تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به تعداد متغیر ها و مراحل اندازه گیری از آزمون تحلیل واریانس فاکتوریال مخلوط دو فاکتوری استفاده گردید. کلیه آزمون های آماری در سطح معنی داری P<0.05 محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد، متغیر های اوج توان و میانگین توان بی هوازی در مردان بالاتر از زنان (P=0.01) و اختلاف معنی داری در شرایط با موسیقی در مقایسه با بدون موسیقی داشتند(به ترتیب P=0.05 و P=0.01). اما زمانی که اثر موسیقی و جنسیت با هم بررسی شد، نتایج نشان داد که هرچند این افزایش در زنان بیشتر از مردان بود ولی اختلاف مربوطه، معنی دار نبود و موسیقی به یک اندازه در دو جنس تأثیر داشت(به ترتیب P=0.31 و P=0.2). همچنین نتایج نشان داد موسیقی بر متغیر شاخص خستگی یا افت توان تأثیر معنی داری ندارد(P=0.35). و افت توان در زنان و مردان در شرایط بدون موسیقی اختلاف معنی داری نداشت(P=0.97). امادر بررسی اثر تعاملی موسیقی و جنسیت، نتایج نشان داد موسیقی تأثیر متفاوت و معنی داری در دو جنس بر افت توان دارد و زنان افت توان کمتری را در اجرای فعالیت با موسیقی نشان دادند(P=0.05). نتیجه گیری کلی، موسیقی تند تأثیر معنی داری بر بهبود عملکرد بی هوازی مردان و زنان ورزشکار می گذارد. و زنان پاسخ مثبت تر ، نسبت به مردان، به موسیقی تند حین اجرای فعالیت بی هوازی می دهند.
- Abstract
- Studies show that music is a powerful stimulant for the individual to perform the skill. Music is the best art which provides the impetus for sport and physical activities. The purpose of the present study was to compare the effects of music on the young athletes’ anaerobic performance (gender study). The statistical sample consisted of 24 athletic students of University of Tehran (14 males and 10 females) who participated in the study voluntarily. These subjects did the 30-second Wingate test, in an opposite balance, with out and with music with fast rhythm, in two sessions. According to number of variables and the measurement, two-factor mixed factorial analysis of variance was used to analyze data. All statistical tests were calculated at the significant level of P<0.05. The results showed that peak and average anaerobic powers were higher in men comparing to women (p=0.01) and there were a significant difference in terms of the situation with music and with no music (respectively P=0.05 and p= 0.01). The effects of music and gender were surveyed together and the result showed although women’s performances were better than men’s, there was not a significant difference and the music affected both genders in the same way (respectively p=0.31, p=0.2). The results showed that music has no significant effect on fatigue index or power loss (p=0.35). There was no significant difference between power loss of men and women in non-music situation (p=0.97). In surveying the interactive effects of music and gender, results showed that music affected the power loss of both genders significantly and women showed less power loss while the music was played (p=0.05). The conclusion is that rattling music has a significant effect on improving male and female athletes’ anaerobic performance and women perform the anaerobic activities better than men while the rattling music is played.
