عنوان پایان‌نامه
بررسی رشد قضاوت اخلاقی ورزشکاران و رابطه آن با منش ورزش
- رشته تحصیلی
- رفتار حرکتی - آموزش تربیت بدنی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1233;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72338
- تاریخ دفاع
- ۲۷ دی ۱۳۹۴
- دانشجو
- محمدکاظم ذوالقدری
- استاد راهنما
- داود حومینیان شریف آبادی
- چکیده
- چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی رشد قضاوت اخلاقی ورزشکاران و رابطه آن با منش ورزشی (رفتاراخلاقی) در بین ورزشکاران شهر زنجان انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 250 نفر ورزشکار و غیرورزشکار در سطح سنی 18 تا 25 سال، مورد بررسی قرار گرفتند. گروه دختر و پسر ورزشکار مشتمل بر 150 نفر و گروه دختر و پسر غیرورزشکار مشتمل بر 100 نفر بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه اول که مربوط به تعیین میزان رشد قضاوت اخلاقی ورزشکاران است از فرم کوتاه آزمون مباحث معین (DIT) رست استفاده شد که یک بدیل برای آزمون رشد قضاوت اخلاقی کلبرگ (MJI) است و پرسشنامه دوم پرسشنامه منش ورزشی (MSOS) است که برای اندازه گیری رفتاراخلاقی ورزشکاران مورد استفاده قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یکراهه و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد، بین قضاوت اخلاقی ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد، بین رشد قضاوت اخلاقی ورزشکاران و و پنج شاخص منش ورزشی رابطه معنی داری وجود نداشت، قضاوت اخلاقی بین ورزشکاران مقاطع مختلف تحصیلی تفاوت معنی داری وجود نداشت و بین قضاوت اخلاقی دختران و پسران ورزشکار تفاوت معنی داری وجود نداشت. در مجموع نتایج این پژوهش نشان می دهد که ورزشکاران علی رغم داشتن رشد قضاوت اخلاقی بهتر لزوماً منش ورزشی بهتری ندارند. همچنین برخلاف نظر عامّه مردم ورزش موجب تضعیف رشد اخلاق ورزشکاران نشده بلکه اخلاق دارای ابعاد مختلفی است که، رفتارهای غیرورزشی در میادین ورزشی تنها یک بعد اخلاق و نمود بیرونی آن است. بنابراین، باید دنبال عوامل دیگر مانند: رقابتی بودن فضا، فشار روانی و ... بود که باعث بروز رفتارهای غیرورزشی در ورزشکاران می شود.
- Abstract
- Abstract The current study intended to investigate the moral judgment and its relationship with moral behaviors among athletes of Zanjan. In this study, a descriptive correlation research method was applied. The research population included 250 athletes and non-athletes aging between 18 to 25 years old. Selected randomly, the group of athletes consisted of 150 male and female individuals, and the group of non-athletes consisted of 100 male and female individuals. Two questionnaires were used for data collection. For measuring the moral judgment, the short form of Rest?s Difining Issues Test (DIT) _ as an alternative to Kohlberg?s Moral Judgment Interview (MJI) _ was used. To measure moral behaviors of athletes, sportspersonship orientations questionnaire (MSOS) was utilized. To analyze data, ANOVA and Pearson correlation test were used. Results showed that there is a significant difference between moral judgment of athletes and non-athletes. There was no significant relationship between development of moral judgment and the five indicators of moral behaviors among athletes. There was no significant difference between moral judgments of the athletes of different levels of education. No significant difference was observed between moral judgment of male and female athletes. Finally, the findings of the study showed that despite the fact that athletes have better moral judgment development, they don’t have a better sportspersonship. Also, contrary to popular opinion, sport does not undermine the moral development of athletes, but morality has many dimensions of which the bad behaviors on the sports fields is only the outer dimension. Therefore, other factors such as the competitive environment, stress, etc., may play a more important role and should be put into consideration.
